Chwała Aten. Dzieje najwspanialszej cywilizacji na świecie

Everitt zdecydował się podzielić swoją pracę na sześć rozdziałów, te ostatnie rozszczepiając na mniejsze jednostki, obejmujące poszczególne wątki z historii Aten. Narracja rozpoczyna się od nakreślenia szerszego kontekstu. Autor koncentruje się na głównych „bohaterach” swojej pracy. Oczywiście rozważania rozpoczyna od mitycznych dziejów samej stolicy Attyki, przedstawiając losy herosa narodowego Ateńczyków – Tezeusza.

W dalszej części brytyjski pisarz sporo miejsca poświęca głównym rywalom Aten – Sparcie i Persji. Kolejny rozdział poświęcony został kwestiom tworzenia ateńskiej demokracji. W miejscu tym sporo miejsca poświęcono ateńskim mężom stanu – Pizystratowi (nazywanemu na kartach książki Pizystratesem),Solonowi czy Klejstenesowi. Trzecia część „Chwały Aten” to opis trudnej, ale zwycięskiej dla Hellady kampanii perskiej. W następnej kolejności skupił się autor na kwestii tworzenia się ateńskiego imperium morskiego – Związku Delijskiego, zwanego także Związkiem Morskim. Przedostatni rozdział opisuje dzieje krwawej i wyniszczającej wojny peloponeskiej. Ostatnia część (zatytułowana „Długie Pożegnanie”) prezentuje losy Aten i całej Hellady od bitwy pod Ajgospotamoj aż do ostatecznego upadku niepodległej Hellady w bitwie pod Cheroneą.

Dosłownie kilka słów (bo ok. półtorej strony) poświęcono dalszym losom Aten i Grecji aż do roku 1834, kiedy to stolica Attyki stała się także stolicą Grecji. Układ treści jest zatem logiczny i przejrzysty. Gołym okiem widać jednak dysproporcję pomiędzy rozważaniami na temat najpomyślniejszego okresu w dziejach Aten (wiek V p.n.e. – ok. 270 stron) i czasów jego upadku (wiek IV p.n.e. – ok. 70 stron). Biorąc jednak pod uwagę tytuł omawianej pracy, możemy autorowi taki brak równości wybaczyć.

Jeśli idzie o kwestie merytoryczne, książce nie można zarzucić zbyt wiele. Autor sprawnie porusza się po materiale źródłowym, często przywołując odpowiednie passusy z dzieł autorów antycznych. W zestawieniu literatury (wybranej) odnajdziemy około pięćdziesięciu pozycji, a lista przypisów liczy przekonujące osiemset dwadzieścia trzy numery. Podkreślić jednak należy, że nie jest to książka stricte naukowa, co z resztą zaznaczył autor już we wstępie. Nie znajdziemy w niej zatem gorących polemik z ustaleniami poprzednich pokoleń badaczy, a jedynie syntezę i rekapitulację dominujących poglądów. Na pochwałę zasługuje także zgrabne wplecenie w treść książki wątków poświęconych dorobkowi Ateńczyków na polach filozofii, literatury, architektury, itp. Książka ta nie jest zatem jedynie chronologicznym zapisem wydarzeń, ale również akcentuje wpływ Aten na kulturę europejską i światową.

Czytaj więcej: https://histmag.org/Anthony-Everitt-Chwala-Aten-recenzja-16145

Everitt zdecydował się podzielić swoją pracę na sześć rozdziałów, te ostatnie rozszczepiając na mniejsze jednostki, obejmujące poszczególne wątki z historii Aten. Narracja rozpoczyna się od nakreślenia szerszego kontekstu. Autor koncentruje się na głównych „bohaterach” swojej pracy. Oczywiście rozważania rozpoczyna od mitycznych dziejów samej stolicy Attyki, przedstawiając...

Mimo, ze nie jestem zbytnią entuzjastką historii wojskowości, to książkę Everitta czytałam z wielką przyjemnością. Oprócz opisów poszczególnych bitew i charakterystyki dowódców, wielkim atutem książki są wiadomości dotyczące kultury, życia codziennego oraz mentalności społeczeństw starożytnej Grecji.

Mimo, ze nie jestem zbytnią entuzjastką historii wojskowości, to książkę Everitta czytałam z wielką przyjemnością. Oprócz opisów poszczególnych bitew i charakterystyki dowódców, wielkim atutem książki są wiadomości dotyczące kultury, życia codziennego oraz mentalności społeczeństw starożytnej Grecji.

Kompendium wiedzy o Atenach, Sparcie i Persji. Szybko się czyta, autor ma dobre pióro. Jedyny minus to trochę mało o Aleksandrze Wielkim

Kompendium wiedzy o Atenach, Sparcie i Persji. Szybko się czyta, autor ma dobre pióro. Jedyny minus to trochę mało o Aleksandrze Wielkim

To moja pierwsza przeczytana cegła i muszę przyznać, że dość fajnie się ją czytało. Autor przedstawia historię zarówno Aten, jak i całej Grecji, przez czasy Peryklesa, po wojny peloponeskie aż do czasów Aleksandra Wielkiego. Jeśli ktoś lubi historię i interesuje się starożytną Grecją, to jest to z pewnością pozycja godna polecenia.

To moja pierwsza przeczytana cegła i muszę przyznać, że dość fajnie się ją czytało. Autor przedstawia historię zarówno Aten, jak i całej Grecji, przez czasy Peryklesa, po wojny peloponeskie aż do czasów Aleksandra Wielkiego. Jeśli ktoś lubi historię i interesuje się starożytną Grecją, to jest to z pewnością pozycja godna polecenia.

Rewelacyjna książka pisana przez pasjonata !! Czytając widać, że autor żyje tym o czym pisze

Rewelacyjna książka pisana przez pasjonata !! Czytając widać, że autor żyje tym o czym pisze

Dostajemy tutaj dzieje cywilizacji greckiej począwszy od czasów na wpół mitycznej Wojny Trojańskiej poprzez historyczne już okresy archaiczny i klasyczny aż po hegemonię Macedonii w IV wieku p.n.e. Autor skupia się na przedstawieniu dziejów i pozycji samych Aten w poszczególnych okresach ale z oczywistych względów porusza także zagadnienia związane z Persją i innymi greckimi Poleis w rodzaju Sparty, Koryntu, Teb czy Megary.

Autor często cytuje teksty źródłowe a także dzieła nie historyczne w rodzaju Iliady i Odysei. Narracja prowadzona jest w sposób przystępny i całość czyta się gładko i przyjemnie. Dzięki licznym odniesieniom do mitologii można nawet odnieść wrażenie, że jest to swojego rodzaju gawęda a nie książka historyczna. Mało tutaj jakichś głębszych analiz a więcej napisanej z polotem opowieści.

Książka jak najbardziej godna polecenia. Jedna z ciekawszych pozycji traktująca dzieje cywilizacji greckiej w sposób niezbyt głęboki a syntetyczny. Jak znalazł będzie także dla osób które poszukują czegoś na początek w temacie.

Dostajemy tutaj dzieje cywilizacji greckiej począwszy od czasów na wpół mitycznej Wojny Trojańskiej poprzez historyczne już okresy archaiczny i klasyczny aż po hegemonię Macedonii w IV wieku p.n.e. Autor skupia się na przedstawieniu dziejów i pozycji samych Aten w poszczególnych okresach ale z oczywistych względów porusza także zagadnienia związane z Persją i innymi...

Niezła cegła a czyta się dobrze. To wielka zaleta tej książki, nie jest to studium naukowe a ciekawie przedstawiona historia Aten i całej starożytnej Grecji. Polecam.

Niezła cegła a czyta się dobrze. To wielka zaleta tej książki, nie jest to studium naukowe a ciekawie przedstawiona historia Aten i całej starożytnej Grecji. Polecam.

Jeżeli wpadnie w ręce można przeczytać, choć miejscami często przysypiałem. Jeżeli szukasz czegoś o starożytnej Grecji - polecam zdecydowanie "Starożytna Grecja. Od prehistorii do czasów hellenistycznych" Martina Thomasa R.

Autor skacze o 100/200 lata do przodu i do tyłu, ponieważ przypomina mu się anegdota którą chciałby opowiedzieć. Książka mnie wymęczyła. Wiem, że nie sięgnę po żadną inną pozycję tego autora.

I tak traktuję Chawłę Aten - uzupełnienie pozycji Martina Thomasa. Niestety autor chwały Aten miał raczej ochotę napisać powieść niż przedstawić historię. Wyszło ni pies, ni wydra.

Jeżeli wpadnie w ręce można przeczytać, choć miejscami często przysypiałem. Jeżeli szukasz czegoś o starożytnej Grecji - polecam zdecydowanie "Starożytna Grecja. Od prehistorii do czasów hellenistycznych" Martina Thomasa R.

Autor skacze o 100/200 lata do przodu i do tyłu, ponieważ przypomina mu się anegdota którą chciałby opowiedzieć. Książka mnie wymęczyła. Wiem, że nie...

Doskonała podróż od wieków ciemnych po szczyt potęgi imperium Aten i w końcu ich marginalizację oraz upadek. Skrupulatnie i bardzo przystępnie przedstawiona historia trzyma czytelnika w napięciu lub co najmniej zaciekawieniu przez większość dzieła. Jest to m.in. zasługą przedstawienia postaci historycznych niczym bohaterów powieści przygodowej. Śledzimy, więc ich prawdopodobne źródła motywacji, decyzje, czyny, jednocześnie uzyskując szeroki kontekst geopolityczny ówczesnego świata. Autor przedstawia perspektywy wszystkich stron opisywanych konfliktów wraz z ich uwarunkowaniami kulturowymi, dzięki czemu uzyskujemy mniej subiektywny obraz wydarzeń.

Jeden punkt w ocenie pozwalam sobie odjąć za czasem zbyt mało precyzyjny język / dwuznaczność niektórych analiz, pozostawiających czytelnika bez odpowiedzi, które zapewne były jasne dla samego autora
(być może jest to tylko kwestia polskiego tłumaczenia, a nie samego oryginału, czego nie miałem okazji sprawdzić).

Doskonała podróż od wieków ciemnych po szczyt potęgi imperium Aten i w końcu ich marginalizację oraz upadek. Skrupulatnie i bardzo przystępnie przedstawiona historia trzyma czytelnika w napięciu lub co najmniej zaciekawieniu przez większość dzieła. Jest to m.in. zasługą przedstawienia postaci historycznych niczym bohaterów powieści przygodowej. Śledzimy, więc ich...

Książka jest czymś trochę więcej, niż sugeruje sam tytuł i blurb. Skupia się na Atenach, ale sporo miejsca poświęca się tu również innym Greckim miastom czy Persji, dostajemy więc zgrabny zarys historii całego regionu od najdawniejszych czasów.

Zdecydowanie największym atutem Anthonego Everitt'a jest umiejętność przedstawienia złożonych wydarzeń/zagadnień w sposób konkretny, bez zarzucania zbędnymi szczegółami, oszałamiająco przejrzyście. To w połączeniu ze stylem jaki autor obrał sprawia, że łatwo się wciągnąć, a potem już tylko lecieć do przodu bez zastojów.

Lektura porusza bardzo wiele tematów, nie koniecznie związanych z samą wielką polityką. Dlatego na końcu można odczuć lekki zawód, że przy takiej różnorodności wątków kwestia rozwoju technologicznego, wynalazków, inżynierii i ogólnie nauk ścisłych tamtych czasów właściwie tu nie istnieje. Ostatecznie nie warto się czepiać, bo prawda jest taka, że czyta się to jak najlepszą powieść.

Książka jest czymś trochę więcej, niż sugeruje sam tytuł i blurb. Skupia się na Atenach, ale sporo miejsca poświęca się tu również innym Greckim miastom czy Persji, dostajemy więc zgrabny zarys historii całego regionu od najdawniejszych czasów.

Zdecydowanie największym atutem Anthonego Everitt'a jest umiejętność przedstawienia złożonych wydarzeń/zagadnień w sposób...