Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli widziało się serial, to właściwie nie ma po co czytać książki. Być może gdybym zrobiła na odwrót, to podobałaby mi się bardziej.

Jeśli widziało się serial, to właściwie nie ma po co czytać książki. Być może gdybym zrobiła na odwrót, to podobałaby mi się bardziej.

W książce znajdują się następujące opowiadania:
1) G.K. Chesterton "Sklep z duchami"
2) Henry James "Upiorny czynsz"
3) Henry James "Ołtarz zmarłych"
4) John Buchan "Strażnik miru"
5) Jerome K. Jerome "Nawiedzony młyn"
6) Jerome K. Jerome "Szkielet"
7) John Berwick Harwood "Makabra"
8) Mary Elizabeth Braddon "W opactwie Chrighton"
9) Mary Elizabeth Braddon "Cień w kącie"
10) Mary Elizabeth Braddon "Twarz w lustrze"
11) Mary Elizabeth Braddon "John Granger"
12) Mrs Henry Wood "Okultystka starej daty"
13) Mrs Henry Wood "Zaduszki"
14) Mrs Henry Wood "Dziwne doświadczenie"
15) Mrs Henry Wood "Nocne czuwanie Davida Gartha"
16) Mrs Henry Wood "Rzeczywistość czy przywidzenie?"
17) W.W. Fenn "Nawiedzona skała"
18) Autor nieznany "Duch starego Hookera"

W książce znajdują się następujące opowiadania:
1) G.K. Chesterton "Sklep z duchami"
2) Henry James "Upiorny czynsz"
3) Henry James "Ołtarz zmarłych"
4) John Buchan "Strażnik miru"
5) Jerome K. Jerome "Nawiedzony młyn"
6) Jerome K. Jerome "Szkielet"
7) John Berwick Harwood "Makabra"
8) Mary Elizabeth Braddon "W opactwie Chrighton"
9) Mary Elizabeth Braddon "Cień w...

Spis treści:
1) Lato w Pirenejach ("Autobiografia")
2) Krew na bruku ("Trzynaście zagadek")
3) Podwójny dowód ("Wczesne sprawy Poirota")
4) Śmierć na Nilu ("Parker Pyne na tropie")
5) Aleja Arlekina ("Tajemniczy pan Quin")
6) Sprawa włoskiego arystokraty ("Poirot prowadzi śledztwo")
7) Jane szuka pracy ("Tajemnica lorda Listerdale'a)
8) Zniknięcie pana Davenheima ("Poirot prowadzi śledztwo")
9) Szmaragd radży ("Tajemnica lorda Listerdale'a")
10) Wyrocznia delficka ("Parker Pyne na tropie")
11) Złowrogi interesant ("Śledztwo na cztery ręce")
12) Niewiarygodna kradzież ("Morderstwo w zaułku")

Spis treści:
1) Lato w Pirenejach ("Autobiografia")
2) Krew na bruku ("Trzynaście zagadek")
3) Podwójny dowód ("Wczesne sprawy Poirota")
4) Śmierć na Nilu ("Parker Pyne na tropie")
5) Aleja Arlekina ("Tajemniczy pan Quin")
6) Sprawa włoskiego arystokraty ("Poirot prowadzi śledztwo")
7) Jane szuka pracy ("Tajemnica lorda Listerdale'a)
8) Zniknięcie pana Davenheima ("Poirot...

Chyba spodziewałam się trochę czegoś innego - horroru z elementami czarnej komedii - a dostałam bardziej obyczajówkę z psychologią, albo raczej parapsychologią, choć humor momentami też tu się pojawia. Forma i tematyka nastawiły mnie też na jakieś nawiązania do Draculi... Ale do meritum - książka przynajmniej z początku jest ciekawa, ma specyficzny klimat. Jest przystępnie napisana i zaciekawia, dając nadzieję rozwiązanie tajemnicy zamku. Niestety z czasem zaczyna trochę nużyć, a skumulowane przykre wydarzenia dość przytłaczają, brakowało w nich tego paranormalnego pierwiastka z większym przytupem. Historia właściwie nigdzie nie zmierza, zakończenie jest chyba prztyczkiem w nos dla czytelnika, ale mnie zwyczajnie trochę rozczarowało.

Chyba spodziewałam się trochę czegoś innego - horroru z elementami czarnej komedii - a dostałam bardziej obyczajówkę z psychologią, albo raczej parapsychologią, choć humor momentami też tu się pojawia. Forma i tematyka nastawiły mnie też na jakieś nawiązania do Draculi... Ale do meritum - książka przynajmniej z początku jest ciekawa, ma specyficzny klimat. Jest przystępnie...

Może nie jest to mega ambitne dzieło, ale dobrze się czyta. Trochę się pośmiejemy, a potem razem z autorem poczujemy nostalgię. Na plus - zawiera dużo faktów z planu filmowego i ciekawostek o innych aktorach. Mi to pasowało, bo tego oczekiwałam, ale prawda jest taka, że dla kogoś kto nie zna/ nie lubi filmowych adaptacji HP czytanie tej książki jest trochę bezsensowne, bo ok. 50% lub więcej treści do tego się odnosi.

Może nie jest to mega ambitne dzieło, ale dobrze się czyta. Trochę się pośmiejemy, a potem razem z autorem poczujemy nostalgię. Na plus - zawiera dużo faktów z planu filmowego i ciekawostek o innych aktorach. Mi to pasowało, bo tego oczekiwałam, ale prawda jest taka, że dla kogoś kto nie zna/ nie lubi filmowych adaptacji HP czytanie tej książki jest trochę bezsensowne, bo...

Zbiór zawiera następujące opowiadania:
1) Szczodrość syreny
2) Gwiezdny pył nad Idaho
3) Bob Dusiciel
4) Triumf nad grobem
5) Doppelgänger, poltergeist

Zbiór zawiera następujące opowiadania:
1) Szczodrość syreny
2) Gwiezdny pył nad Idaho
3) Bob Dusiciel
4) Triumf nad grobem
5) Doppelgänger, poltergeist

Historyjka w stylu Katarzyna Michalak meets Eyes Wide Shut. No nie jest to nic wspaniałego, choć książka ma swoje momenty. Umiejscowienie wydarzeń, bohaterowie i zamysł historii (przynajmniej częściowo) - na plus, chociaż nadal bardzo stereotypowe. Również zakończenie mi się podobało - mam na myśli to, że właściwie historia kończy się źle, a bohaterka zostaje przeklęta w domu z Konstantym.
Jednak co odbiera powagę tej książce to cały motyw "tajnego" stowarzyszenia, który jest po prostu głupkowaty. Wątek składania bohaterki w ofierze był śmieszny. Totalnie niepotrzebne rozwiązanie, historia o duchu broniłaby się bez tego. Do tego posłowie autorki tłumaczące odwołania do filozofii Junga - girl, to książka o tym że dziewczyna dziedziczy dom i uprawia seks z duchem gór. Zrozumieliśmy, ale to nie jest aż tak głębokie.

Historyjka w stylu Katarzyna Michalak meets Eyes Wide Shut. No nie jest to nic wspaniałego, choć książka ma swoje momenty. Umiejscowienie wydarzeń, bohaterowie i zamysł historii (przynajmniej częściowo) - na plus, chociaż nadal bardzo stereotypowe. Również zakończenie mi się podobało - mam na myśli to, że właściwie historia kończy się źle, a bohaterka zostaje przeklęta w...

Całkiem fajny zbiór opowiadań, przede wszystkim dla młodzieży. Wiadomo, niektóre historie są lepiej poprowadzone ("Chłopiec i dzwonek", "Pięknym za nadobne") a niektóre raczej słabe ("Przewodnik dla nowo przemienionej..."), ale ogólnie jest to kawałek kreatywnej rozrywki. Na duży plus osadzenie opowiadań w tolerancyjnej przestrzeni.

Spis opowiadań wygląda następująco:
1) Tessa Grafton "Siedem nocy na śmierć"
2) Rebecca Roanhorse "Chłopcy z krwawej rzeki"
3) Julie Murphy "Ostatni rok to spory zgryz"
4) Heidi Heilig "Chłopiec i dzwonek"
5) Samira Ahmed "Przewodnik dla nowo przemienionej induskiej wampirzycy"
6) Kayla Whaley "Pięknym za nadobne"
7) Zoraida Córdova, Natalie C. Parker "Wampiry nigdy nie mówią Giń!"
8) Laura Ruby "Bestiariusz"
9) Mark Oshiro "Lustra, okna i selfie"
10) Dhonielle Clayton "Ród czarnych szafirów"
11) V.E. Schwab "Pierwsze zabójstwo"

Całkiem fajny zbiór opowiadań, przede wszystkim dla młodzieży. Wiadomo, niektóre historie są lepiej poprowadzone ("Chłopiec i dzwonek", "Pięknym za nadobne") a niektóre raczej słabe ("Przewodnik dla nowo przemienionej..."), ale ogólnie jest to kawałek kreatywnej rozrywki. Na duży plus osadzenie opowiadań w tolerancyjnej przestrzeni.

Spis opowiadań wygląda następująco:
1)...

Delikatne rozczarowanie. To piąta przeczytana przeze mnie książka Du Maurier, i chyba najgorsza. Co prawda nadal dostajemy wybitny opis otoczenia, świetne budowanie napięcia (szczególnie na początku), ale główna intryga jest banalna, a plot twist źle podbudowany. Końcówka zawodzi - wplata w niezły dramat obyczajowy z elementami gothicu jakiś fantastyczno-lovecraftowski ton. Zupełnie niepotrzebnie.

Delikatne rozczarowanie. To piąta przeczytana przeze mnie książka Du Maurier, i chyba najgorsza. Co prawda nadal dostajemy wybitny opis otoczenia, świetne budowanie napięcia (szczególnie na początku), ale główna intryga jest banalna, a plot twist źle podbudowany. Końcówka zawodzi - wplata w niezły dramat obyczajowy z elementami gothicu jakiś fantastyczno-lovecraftowski ton....

Trochę nostalgłam, bo w każde zdjęcie chętnie bym weszła, może nie na całe wczasy, ale chociaż na godzinkę. I prawie weszłam. Jako album jest to coś co każdy misio powinien mieć. Treści wolę te z instagrama autora - no, ale nie można mieć wszystkiego.

Trochę nostalgłam, bo w każde zdjęcie chętnie bym weszła, może nie na całe wczasy, ale chociaż na godzinkę. I prawie weszłam. Jako album jest to coś co każdy misio powinien mieć. Treści wolę te z instagrama autora - no, ale nie można mieć wszystkiego.

Bardzo nierówna książka. Najciekawsza chyba w momentach ciekawostek. Ale jej cel wydaje się zupełnie inny - geneza Łodzi jako miasta trochę nieudanego, biednego i z problemami. I rzeczywiście, niektóre spostrzeżenia autorów są trafne, szczególnie te odnośnie lat 90. Jednak mam wrażenie, że zbyt często szukają argumentów pasujących do już założonej tezy. Przez to czytelnik niezwiązany z Łodzią, nieznający realiów społeczno-politycznych miasta może nie zostanie okłamany, ale pewne tematy są tutaj po prostu przemilczane. Bo jak w książce o problemach Łodzi brak jakiegokolwiek większego nawiązania do prezydenta Kropiwnickiego, który w czasach post-PRL chyba najbardziej przyczynił się do obniżenia rangi miasta i ogólnej stagnacji? Nie wiem, ale się domyślam.

Bardzo nierówna książka. Najciekawsza chyba w momentach ciekawostek. Ale jej cel wydaje się zupełnie inny - geneza Łodzi jako miasta trochę nieudanego, biednego i z problemami. I rzeczywiście, niektóre spostrzeżenia autorów są trafne, szczególnie te odnośnie lat 90. Jednak mam wrażenie, że zbyt często szukają argumentów pasujących do już założonej tezy. Przez to czytelnik...

Od wielu lat cenię twórczość Gaimana i niektóre jego książki są jednymi z moich ulubionych. Niestety, te opowiadania o dla mnie to wielkie rozczarowanie. Zestawienie jest chaotyczne, bez pomysłu - tak jakby po prostu wydawca wrzucił do jednej książki najróżniejsze (a w większości po prostu słabe) utwory i liczył na dobrą sprzedaż - rzeczywiście, ja się nabrałam. Do tego wstęp autora chyba ma rekompensować ten chaos, a jest trochę bezsensowny - opisuje okoliczności powstania niektórych opowiadań zanim je przeczytamy. Przy ponad 400 stronach naprawdę nie ma prawa się pamiętać tych ciekawostek - sensowniej byłoby umieścić je po konkretnym opowiadaniu. Samo tłumaczenie z angielskiego na polski jest dosyć kiepskie, co szczególnie widać przy wierszach (ale nie tylko). Mam wrażenie, że tłumaczka trochę mija się z przekazem autora, a i niektóre zwroty brzmią po prostu nienaturalnie.
Nie będę się zagłębiać w treść każdego z opowiadań, bo jest ich ponad trzydzieści. Według mnie godnych uwagi jest raptem kilka: "Rycerskość", "Trollowy most", "Fakty w sprawie zniknięcia panny Finch", "Szkło, śnieg i jabłka".

Od wielu lat cenię twórczość Gaimana i niektóre jego książki są jednymi z moich ulubionych. Niestety, te opowiadania o dla mnie to wielkie rozczarowanie. Zestawienie jest chaotyczne, bez pomysłu - tak jakby po prostu wydawca wrzucił do jednej książki najróżniejsze (a w większości po prostu słabe) utwory i liczył na dobrą sprzedaż - rzeczywiście, ja się nabrałam. Do tego...

Według mnie książka jest zwyczajnie nierówna. Przez 1/3 historii za wiele akcji kręciło się wokół "miłosnych" wyborów bohaterki. Główny plot twist jest mocny, i potem wydarzenia na arenie trzymające w napięciu - szczególnie końcówka. Jednak w mojej opinii, część 1 była dużo lepsza.

Według mnie książka jest zwyczajnie nierówna. Przez 1/3 historii za wiele akcji kręciło się wokół "miłosnych" wyborów bohaterki. Główny plot twist jest mocny, i potem wydarzenia na arenie trzymające w napięciu - szczególnie końcówka. Jednak w mojej opinii, część 1 była dużo lepsza.

No nieźle jak ktoś daje 4/10 bo nie ma opisów śledztwa XD poczytaj może Remigiusza Mroza, czy coś

No nieźle jak ktoś daje 4/10 bo nie ma opisów śledztwa XD poczytaj może Remigiusza Mroza, czy coś

Kolejny raz daję szansę polskiej fantastyce i niestety kolejny raz kończy się tak samo. W krótkich słowach, dla mnie ta książka jest po prostu nudna i brzydko napisana. Sam pomysł nie jest zły, ale treść wygląda jakby nie widziała korekty: błędy, nielogiczne zdania, niechlujne dialogi. Momentami miałam wrażenie, że czytam literacką wersję polskiego filmu z białym plakatem, tylko zamiast ekologicznej piekarni czy aplikacji randkowej mamy temat czarownic. Przy okazji autor czasem bardziej skupia się nad tym jakim autem przyjechała bohaterka, albo że scena rozgrywa się koło Lidla, niż nad tym żeby przekazać jakiś konsekwentny opis.
Co do plusów: niektórzy bohaterowie są interesująco przedstawieni (Gniewko, Bunia), a początek książki (jakieś pierwsze 7 rozdziałów) bywa ciekawy. Do tego umiejscowienie akcji w Głuchołazach było dobrym pomysłem, miasteczko nadaje fajny klimat. Tylko, że po tak znanym w polskiej fantastyce nazwisku spodziewałam się naprawdę dużo więcej. A temat czarownic przechodzi obecnie swojego rodzaju renesans, więc wydawałoby się, że z tego choćby względu jest to samograj. Nie jest.

Kolejny raz daję szansę polskiej fantastyce i niestety kolejny raz kończy się tak samo. W krótkich słowach, dla mnie ta książka jest po prostu nudna i brzydko napisana. Sam pomysł nie jest zły, ale treść wygląda jakby nie widziała korekty: błędy, nielogiczne zdania, niechlujne dialogi. Momentami miałam wrażenie, że czytam literacką wersję polskiego filmu z białym plakatem,...

Jest to różnorodny wybór opowiadań i niestety z punktu widzenia zwykłego czytelnika nie jest to zaleta - opowiadania są dość nierówne, część jest dość nużąca i niezbyt ciekawa. Być może to kwestia dezaktualizacji takiego stylu, czy po prostu innych oczekiwań względem "niesamowitości". Pierwsze opowiadanie (a za razem najdłuższe) jest według mnie najlepszym w zbiorze. Po nim oczekuje się czegoś równie dobrego, lub nawet lepszego, a to nie następuje.

Z drugiej strony, na pewno będzie to dobra lektura dla entuzjasty literatury francuskiej takiego okresu.

Opowiadania w zbiorze:
1) Jaques Cazotte - Diabeł zakochany
2) Charles Nodier - Trilby albo Chochlik z Argyle
3) Gerard de Nerval - Zaczarowana ręka
4) Prosper Merimee - Czyścowe dusze
5) Honore de Balzac - Melmoth pojednany
6) Theophile Gautier - Arria Marcella
7) Jules Barbey d'Aurevilly - Najpiękniejsza miłość Don Juana
8) Auguste de Villiers de I'Isle-Adam - Zapowiedź; Miłość do tego co naturalne
9) Guy de Maupassant - Zjawa; Horla
10) Anatole France - Pan Pigeonneau
11) Guillaume Apollinaire - Zniknięcie Honoriusza Subraca

Jest to różnorodny wybór opowiadań i niestety z punktu widzenia zwykłego czytelnika nie jest to zaleta - opowiadania są dość nierówne, część jest dość nużąca i niezbyt ciekawa. Być może to kwestia dezaktualizacji takiego stylu, czy po prostu innych oczekiwań względem "niesamowitości". Pierwsze opowiadanie (a za razem najdłuższe) jest według mnie najlepszym w zbiorze. Po nim...

Jest dobrze, chociaż momentami nierówno, ale po lekturze kolejnej już pozycji od Twardocha mam następujące uwagi:
1) praktycznie każdy jego utwór który czytałam przepełniony jest tą męską goryczą, jakąś wewnętrzną żółcią, i nawet jeśli jest to zabieg celowy i można go bronić jako "charakterystyczny styl", to już za którymś razem jest zwyczajnie powtarzalny i trochę nudny
2) Twardoch kompletnie nie umie pisać kobiecych postaci, jakby psychologia kobiet była dla niego ukryta za odległą szybą.

Jest dobrze, chociaż momentami nierówno, ale po lekturze kolejnej już pozycji od Twardocha mam następujące uwagi:
1) praktycznie każdy jego utwór który czytałam przepełniony jest tą męską goryczą, jakąś wewnętrzną żółcią, i nawet jeśli jest to zabieg celowy i można go bronić jako "charakterystyczny styl", to już za którymś razem jest zwyczajnie powtarzalny i trochę nudny
2)...

Sięgnęłam po tę książkę, bo całkiem lubię ekranizacje wydarzeń z udziałem Warrenów. Niestety ta pozycja to taki trochę niewypał.

Historia sama w sobie wydaje się być ciekawa, ale sposób opisania
trochę się mija z celem - z jednej strony chce być dokumentem, a z drugiej jednak fikcją literacką. Nie oceniam wiarygodności tej historii. Mniemam, iż autorzy chcieli przedstawić krok po kroku wszystkie wydarzenia, ale pewna powtarzalność niestety czyni książkę dość nużącą. W pewnym momencie co stronę mamy powtórzony schemat - paranormalny atak na jednego z członków rodziny, odparcie ataku przy użyciu modlitwy/wody święconej, pozorny spokój, i tak w kółko. Ta mantra prowadzi donikąd, bo i brak domknięcia tej historii, urywa się jakby w trakcie. Brakuje też trochę szczegółów śledztwa, mam wrażenie że metody działania Warrenów zostały opisane bardzo powierzchownie.

Sięgnęłam po tę książkę, bo całkiem lubię ekranizacje wydarzeń z udziałem Warrenów. Niestety ta pozycja to taki trochę niewypał.

Historia sama w sobie wydaje się być ciekawa, ale sposób opisania
trochę się mija z celem - z jednej strony chce być dokumentem, a z drugiej jednak fikcją literacką. Nie oceniam wiarygodności tej historii. Mniemam, iż autorzy chcieli...

Książka zawiera następujące opowiadania:

1) Chaddeleyowie i Flemingowie
2) Algi
3) Sezon na indyka
4) Wypadek
5) Autobus do Bardon
6) Prue
7) Kolacja w Święto Pracy
8) Pani Cross i pani Kidd
9) Pechowe historie
10) Goście
11) Księżyce Jowisza

Książka zawiera następujące opowiadania:

1) Chaddeleyowie i Flemingowie
2) Algi
3) Sezon na indyka
4) Wypadek
5) Autobus do Bardon
6) Prue
7) Kolacja w Święto Pracy
8) Pani Cross i pani Kidd
9) Pechowe historie
10) Goście
11) Księżyce Jowisza

Świetna jako satyra i niestety trochę przeciętna jako powieść. Działa najlepiej, kiedy obnaża stereotypy i niedorzeczności powieści gotyckiej. Jednak tak jak Austen nawiązuje do "Tajemnic zamku Udolpho", tak jej historia przy tamtej jest dość nużąca (a warto zauważyć, że "Udolpho" jest książką kilka razy dłuższą). Kiedy forma bierze górę nad treścią, dostajemy trochę wyblakłych bohaterów, rozciągnięte opisy, niezbyt ciekawe miejsca. Oczywiście należy brać pod uwagę to, że w swoich czasach prawdopodobnie była to przełomowa twórczość. W dziesiejszych, sprawdzi się raczej tylko jako wesoła ciekawostka.

Świetna jako satyra i niestety trochę przeciętna jako powieść. Działa najlepiej, kiedy obnaża stereotypy i niedorzeczności powieści gotyckiej. Jednak tak jak Austen nawiązuje do "Tajemnic zamku Udolpho", tak jej historia przy tamtej jest dość nużąca (a warto zauważyć, że "Udolpho" jest książką kilka razy dłuższą). Kiedy forma bierze górę nad treścią, dostajemy trochę...