Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytana chyba po raz piąty. Kocham opery Pucciniego, trudno więc nie kochać jego życiorysu. Książka jest przepiękna i za każdym razem na końcu się upłaczę.

Przeczytana chyba po raz piąty. Kocham opery Pucciniego, trudno więc nie kochać jego życiorysu. Książka jest przepiękna i za każdym razem na końcu się upłaczę.

Czytałam 30 lat temu i wzbudziła zachwyt. Po obejrzeniu filmu przeczytam ponownie i wrażenie takie samo jak przed laty.

Czytałam 30 lat temu i wzbudziła zachwyt. Po obejrzeniu filmu przeczytam ponownie i wrażenie takie samo jak przed laty.

Idę na musical "Lazarus" Dawida Bowiego i dlatego przeczytałam książkę. Zastanawiam się, czy musical również pozostawi niezapomniane wrażenie, tak jak ta krótka powieść.

Idę na musical "Lazarus" Dawida Bowiego i dlatego przeczytałam książkę. Zastanawiam się, czy musical również pozostawi niezapomniane wrażenie, tak jak ta krótka powieść.

Wybieram się na monodram do Teatru im. Maćkowiaka i przed zabrałam się za czytanie książki. Muszę powiedzieć, że nie wiem czy pójdę na sztukę, książka kosztowała mnie wiele emocji, aż się boję co może być po przedstawieniu.

Wybieram się na monodram do Teatru im. Maćkowiaka i przed zabrałam się za czytanie książki. Muszę powiedzieć, że nie wiem czy pójdę na sztukę, książka kosztowała mnie wiele emocji, aż się boję co może być po przedstawieniu.

Przepiękna książka, koniec przeczytałam dusząc się od łez. Dla mnie 20 na 10.

Przepiękna książka, koniec przeczytałam dusząc się od łez. Dla mnie 20 na 10.

Trudno mi dać jednoznaczną ocenę, ale chcę przeczytać kolejną część.

Trudno mi dać jednoznaczną ocenę, ale chcę przeczytać kolejną część.

Mam mieszane uczucia, od połowy książki zaczęłam przerzucać strony.

Mam mieszane uczucia, od połowy książki zaczęłam przerzucać strony.

Łał, co za przecudna książka. Ma tyle wątków o których warto dalej rozmyślać, jak ogromny szacunek dziecka do matki, jak trauma po przejściach i lęk, jak niższa wartość kobiety wobec mężczyzny. Ponadto jest napisana pięknym językiem, który sprawia, że tekst się po prostu chłonie. Jestem oczarowana.

Łał, co za przecudna książka. Ma tyle wątków o których warto dalej rozmyślać, jak ogromny szacunek dziecka do matki, jak trauma po przejściach i lęk, jak niższa wartość kobiety wobec mężczyzny. Ponadto jest napisana pięknym językiem, który sprawia, że tekst się po prostu chłonie. Jestem oczarowana.

Jak zawsze, niezawodny Follett. Uwielbiam jego powieści.

Jak zawsze, niezawodny Follett. Uwielbiam jego powieści.

Okropny świat, czasy, okrutne traktowanie kobiet. Trudno mi się czytało.

Okropny świat, czasy, okrutne traktowanie kobiet. Trudno mi się czytało.

Przeczytałam trzeci raz i zapewne nieostatni. Uwielbiam "Elantris".

Przeczytałam trzeci raz i zapewne nieostatni. Uwielbiam "Elantris".

Nie zawiodłam się, czekam na dalszą część.

Nie zawiodłam się, czekam na dalszą część.

Dlaczego oceniam na 9 choć to tylko kryminał? Bo nie mogłam przestać czytać, bo budziłam się w nocy zaniepokojona i zamiast odwracać się na drugi bok, skradałam snu choć godzinkę, żeby czytać. Przez te emocje dałabym 10, ale końcówka trochę mnie rozczarowała, może dlatego, że cały czas się coś działo, cały czas był niepokój, a tu raptem koniec.

Dlaczego oceniam na 9 choć to tylko kryminał? Bo nie mogłam przestać czytać, bo budziłam się w nocy zaniepokojona i zamiast odwracać się na drugi bok, skradałam snu choć godzinkę, żeby czytać. Przez te emocje dałabym 10, ale końcówka trochę mnie rozczarowała, może dlatego, że cały czas się coś działo, cały czas był niepokój, a tu raptem koniec.

Niestety, nie dałam rady. W drugim rozdziale stwierdziłam, że nie wiem po co czytam tę książkę.

Niestety, nie dałam rady. W drugim rozdziale stwierdziłam, że nie wiem po co czytam tę książkę.

Rozpadłam się na drobne kawałki i nie wiem jak się pozbierać.

Rozpadłam się na drobne kawałki i nie wiem jak się pozbierać.

Jak zwykle, pomysł świetny, tylko niepotrzebne dłużyzny.

Jak zwykle, pomysł świetny, tylko niepotrzebne dłużyzny.

Ckliwe romansidło, trudne do przeczytania w całości.

Ckliwe romansidło, trudne do przeczytania w całości.

Przeczytałam, ale nadal ją przetrawiam, analizuję.

Przeczytałam, ale nadal ją przetrawiam, analizuję.

Książki Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk wręcz uwielbiam. Niestety tę pozycję z wymuszeniem przeczytałam w połowie i z rezygnacją odłożyłam. Nie chodzi tu o styl Pani Gutowskiej, ale postać którą opisuje. Rozumiem, że były takie czasy, że bieda wymuszała pewne zachowania, że kobiety były tym niższym stanem niż mężczyźni, pomimo tego, nie dałam rady. Moja kobiecość, aż krzyczała w proteście nad postacią Blanki. Ponadto nie mogłam się skupić na innej pozytywnej postaci, bo jest w po prostu nie było.

Książki Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk wręcz uwielbiam. Niestety tę pozycję z wymuszeniem przeczytałam w połowie i z rezygnacją odłożyłam. Nie chodzi tu o styl Pani Gutowskiej, ale postać którą opisuje. Rozumiem, że były takie czasy, że bieda wymuszała pewne zachowania, że kobiety były tym niższym stanem niż mężczyźni, pomimo tego, nie dałam rady. Moja kobiecość, aż...

Przytłacza, nie chce wyjść z głowy, a pomimo to jest jakiś wewnętrzny przymus, który nakazuje czytać dalej, dalej, do samego końca.

Przytłacza, nie chce wyjść z głowy, a pomimo to jest jakiś wewnętrzny przymus, który nakazuje czytać dalej, dalej, do samego końca.