Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kwestor nie jadał dużo, ale żył nerwami. Był przekonany, że jest anorektykiem, ponieważ za każdym razem, kiedy patrzył w lustro, widział tam grubego człowieka. Był to nadrektor, który stał z tyłu i krzyczał na niego.

Kwestor nie jadał dużo, ale żył nerwami. Był przekonany, że jest anorektykiem, ponieważ za każdym razem, kiedy patrzył w lustro, widział tam...

Brzęknął dzwonek nad drzwiami. Druto Pole, kwiaciarz, spojrzał ponad bukietem róż. Ktoś stał między wazonami. Wydawał się trochę niewyraźny; nawet później Druto nie był pewien, kto właściwie odwiedził go w sklepie i jak naprawdę brzmiały jego słowa. Zacierając ręce podszedł bliżej. - Czym mogę słu... KWIATY - Druto wahał się tylko przez moment. - A jakie jest, hm, przeznaczenie owych... DLA DAMY. -Czy ma pan jakieś szcze... KALIE. - Tak? Jest pan pewien, że kalie to odpo... LUBIĘ KALIE. - No tak... Chciałem tylko zauważyć, że kalie są nieco posępne. LUBIĘ POSĘP... Przybysz zawahał się. CO PAN PROPONUJE? Druto gładko wszedł w tryb roboczy. - Róże zawsze są dobrze widziane - zapewnił. - Lub orchidee. Wielu dżentelmenów ostatnio zapewniało mnie, że damy uznają pojedynczą orchideę za piękniejszą od bukietu róż... POPROSZĘ DUŻO. - życzy pan sobie róże czy orchidee? OBIE. Palce Druta poruszały się płynnie niczym węgorze w oleju. - Może zdołałbym zainteresować pana również tymi przepięknymi gałązkami Nervousa Gloriosa... PROSZĘ ICH DUŻO. - I jeśli nie obciąży to zbytnio pańskiego budżetu, zaproponowałbym jeszcze pojedynczy okaz tej niezwykle rzadkiej... TAK - A może... TAK. WSZYSTKO. ZE WSTĄŻECZKĄ. Kiedy dzwonek nad drzwiami pożegnał klienta, Druto obejrzał monety w dłoni. Wiele z nich było skorodowanych, wszystkie bardzo dziwne, a jedna czy dwie złote. - Um... - mruknął. - To całkiem wystarczy. I nagle zdał sobie sprawę, że słyszy cichy szelest. Wokół niego, w całym sklepie, płatki kwiatów opadały jak deszcz.

Brzęknął dzwonek nad drzwiami. Druto Pole, kwiaciarz, spojrzał ponad bukietem róż. Ktoś stał między wazonami. Wydawał się trochę niewyraźny;...

- Windle! - zawołał. - Myśleliśmy, że nie żyjesz! Sam musiał przyznać, że nie była to najlepsza kwestia. Nie kładzie się człowieka na katafalku, ze świecami i liliami dookoła, gdy się uważa, że biedaka trochę boli głowa i powinien zdrzemnąć się przez pół godzinki.

- Windle! - zawołał. - Myśleliśmy, że nie żyjesz! Sam musiał przyznać, że nie była to najlepsza kwestia. Nie kładzie się człowieka na katafa...

Kiedy żyłem, było całkiem inaczej. Ale przecież nie umarłem. Nie jestem ani żywy, ani martwy. Tak jakby nieżyjący. Albo nieumarły. Ojoj...

Kiedy żyłem, było całkiem inaczej. Ale przecież nie umarłem. Nie jestem ani żywy, ani martwy. Tak jakby nieżyjący. Albo nieumarły. Ojoj...

Przepraszam, panno Flitworth, ale w stodole jest szkielet konia! Je siano! - Jak? - Wszystko wypada z powrotem! - Naprawdę? W takim razie go zatrzymamy. Przynajmniej tanio się wykarmi.

Przepraszam, panno Flitworth, ale w stodole jest szkielet konia! Je siano! - Jak? - Wszystko wypada z powrotem! - Naprawdę? W takim razie go...

NIE MA NADZIEI PRÓCZ NAS. NIE MA LITOŚCI PRÓCZ NAS. NIE MA SPRAWIEDLIWOŚCI. JESTEŚMY TYLKO MY.

NIE MA NADZIEI PRÓCZ NAS. NIE MA LITOŚCI PRÓCZ NAS. NIE MA SPRAWIEDLIWOŚCI. JESTEŚMY TYLKO MY.

Oczywiście, stary Windle pewnie patrzy na to inaczej. Po stu trzydziestu latach śmierć może człowieka pociągać. Człowiek zaczyna się interesować, co będzie potem.

Oczywiście, stary Windle pewnie patrzy na to inaczej. Po stu trzydziestu latach śmierć może człowieka pociągać. Człowiek zaczyna się interes...