Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli tylko przymknie się oko na namiętność autora do wielokropków - bardzo widoczną na początku (potem, na szczęście, trochę zanika), ta książka to literacka uczta. Napisana w dokładnie taki sposób,w jaki powinno się pisać powieści historyczne (czyli tak, jak dziś już praktycznie tego nie robi). Mam mało wiadomości o tym okresie historycznym, ale po "Ostatnim Rzymianinie" czuję, że chciałabym dowiedzieć się więcej.
Postacie to żywi ludzie, z urazami, namiętnościami i pragnieniami. Głównego bohatera jakoś polubić do końca nie mogłam, ale rozumiem jego postawę i motywację. Autor umiejętnie pokazał jego osobowość ukształtowaną zarówno przez Rzym jak i barbarzyńców.

Jeśli tylko przymknie się oko na namiętność autora do wielokropków - bardzo widoczną na początku (potem, na szczęście, trochę zanika), ta książka to literacka uczta. Napisana w dokładnie taki sposób,w jaki powinno się pisać powieści historyczne (czyli tak, jak dziś już praktycznie tego nie robi). Mam mało wiadomości o tym okresie historycznym, ale po "Ostatnim...