Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Drugą część "Lśnienia" kupiłam jakiś czas temu, kiedy byłam jeszcze w połowie jej pierwszej części. Jednak zamiast przeczytać odłożyłam na półkę i na jakiś czas zapomniałam. Do "Doktora Sen" sięgnęłam z zamiarem przeczytania czegoś mocniejszego po czym będę bała się zasnąć przy zgaszonym świetle ( np. jak po "Lśnieniu"). Mimo dość niepokojącego początku książka okazała się bardziej między powieścią sensacyjną z wątkami nadprzyrodzonymi. Oczywiście nie uważam tego za minus. Pozytywnie mnie zaskoczyła. Tempo akcji było naprawdę szybkie a postacie naprawdę ciekawe, przed co ciężko było oderwać się od książki chodź na chwilę a czas mijał mi przy niej naprawdę miło i szybko. Polecam!

Drugą część "Lśnienia" kupiłam jakiś czas temu, kiedy byłam jeszcze w połowie jej pierwszej części. Jednak zamiast przeczytać odłożyłam na półkę i na jakiś czas zapomniałam. Do "Doktora Sen" sięgnęłam z zamiarem przeczytania czegoś mocniejszego po czym będę bała się zasnąć przy zgaszonym świetle ( np. jak po "Lśnieniu"). Mimo dość niepokojącego początku książka okazała się...

Mimo że, niezbyt lubię romanse muszę przyznać, nie powiem Love, Rosie oczarowała mnie. Muszę przyznać, że sięgnęłam po nią głównie ze względu na film i na grającego w nim Sama Claflina. Jednak książka okazała się tak dobra, że pochłonęłam ją w zaledwie dwa dni. Mimo że, po raz pierwszy spotkałam się z formą w postaci listów i maili, wcale mi to jakoś bardzo nie przeszkadzało. Niesamowite postacie, którym towarzyszymy niemal przez całe ich życie, obserwując ich wzloty i upadki. Tylko do jednego mogłabym się przyczepić: ile musiałam się na złośćić, kiedy wiecznie coś dzieliło Alexa i Rosie a na coś, na co tak długo czekałam, dostałam na samym końcu książki. Bardzo polecam!

Mimo że, niezbyt lubię romanse muszę przyznać, nie powiem Love, Rosie oczarowała mnie. Muszę przyznać, że sięgnęłam po nią głównie ze względu na film i na grającego w nim Sama Claflina. Jednak książka okazała się tak dobra, że pochłonęłam ją w zaledwie dwa dni. Mimo że, po raz pierwszy spotkałam się z formą w postaci listów i maili, wcale mi to jakoś bardzo nie...

Muszę przyznać, że po poprzednich dwóch tomach oczekiwałam od trzeciej części czegoś lepszego. W przeciwieństwie do pierwszego tomu, który był ciekawy i miło go się czytało "Jedyna" wydawała mi się czasem częścią zrobioną na siłę. Najbardziej zirytowało mnie niejasne zakończenie niektórych spraw ( m.in z rebeliantami), urwane wątki i sprawienie by nikt nie przeżył zawodu miłosnego i każdy mógł żyć długo i szczęśliwie. Jedną z niewielu akcji, która mi się podobała to sytuacja jaka pojawiła się na ogłoszeniu zaręczyn. Co do głównych bohaterów. Od początku byłam za Maxonem jednak po ostatniej części zaczęłam skłaniać się ku Aspenowi, gdyż im dalej czytałam książkę tym bardziej Maxon zaczął mnie irytować. Jednak niewątpliwym plusem "jedynej" jest to że jest książką, którą bardzo lekko się czyta, jest nie wymagająca oraz pisana dość prostym językiem. Moim zdaniem to najsłabsza część pani Kiery Cass.

Muszę przyznać, że po poprzednich dwóch tomach oczekiwałam od trzeciej części czegoś lepszego. W przeciwieństwie do pierwszego tomu, który był ciekawy i miło go się czytało "Jedyna" wydawała mi się czasem częścią zrobioną na siłę. Najbardziej zirytowało mnie niejasne zakończenie niektórych spraw ( m.in z rebeliantami), urwane wątki i sprawienie by nikt nie przeżył zawodu...

Książka, którą pochłonęłam w zaledwie 3 dni. Jednym słowem: niesamowita!
Zaczynając od dość nietypowego narratora jakim jest śmierć,barwne postacie i wzruszającą historię przez którą każdemu zakręci się łza w oku.

Książka, którą pochłonęłam w zaledwie 3 dni. Jednym słowem: niesamowita!
Zaczynając od dość nietypowego narratora jakim jest śmierć,barwne postacie i wzruszającą historię przez którą każdemu zakręci się łza w oku.

Na początku nie byłam pewna co do tej książki. Jednak pozytywne opinie na jej temat skusiły mnie do kupna. I szczerze mówiąc nie żałuje swojej decyzji.
Książka dosłownie wbija w ziemię. Napisana w tak realistyczny sposób, że trudno się od niej oderwać. Czytając każdy rozdział przeżywałam razem z Nastyą i Joshem. Dla obydwu postaci życie nie było łaskawe. Dla Josha, któremu odchodzą wszyscy, których kocha i Nastyi,której tragedia z przeszłości zmieniła życie na dobre.
W książce poruszane są sprawy postaci drugoplanowych, do których na początku czułam irytację w miarę rozwoju fabuły czułam coraz większą sympatię i współczucie.
Książka pani Katji nie jest książką optymistyczną. Przedstawia bardziej życie w złych barwach, bohaterowie nie mają życia usłanego rózami przez "Morze spokoju" wydaje się dla mnie bardziej realistyczna.
Nie powiem że pod koniec nie popłakałam się. Współczucie jakie czułam dla bohaterki było ogromne.
Muszę przyznać, że ta książka na pewno zostanie w mojej pamięci i według mnie bardzo wyróżnia się z książek o podobnym gatunku.
Polecam!

Na początku nie byłam pewna co do tej książki. Jednak pozytywne opinie na jej temat skusiły mnie do kupna. I szczerze mówiąc nie żałuje swojej decyzji.
Książka dosłownie wbija w ziemię. Napisana w tak realistyczny sposób, że trudno się od niej oderwać. Czytając każdy rozdział przeżywałam razem z Nastyą i Joshem. Dla obydwu postaci życie nie było łaskawe. Dla Josha, któremu...

Mam co do tej książki mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo mi się podobała i dość szybko ją pochłonęłam z drugiej zaś czegoś mi w niej brak. Na początku jakoś była niezbyt ciekawa, dopiero w środku akcja zaczyna się rozkręcać i nabiera tempa. Spodobały mi się fragmenty związane z Nocną Szkołą, treningami oraz szpiegiem. Natomiast najbardziej zaskoczyła mnie końcówka. Nie spodziewałam się tego po autorce książki. Mam też mieszane uczucie do Sylvaina i Cartera. W "Wybranych" byłam calkowicie za Carterem, natomiast w "Dziedzictwie" zaczęło to się zmieniać i musze się przyznać, że coraz bardziej darze sympatią Sylvaina, gdyż Carter mimo tego, że lubiłam go w pierwszej części zaczął mnie trochę irytować. Mimo to książka jest niezwykle wciągająca i szybko się ją czyta.

Mam co do tej książki mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo mi się podobała i dość szybko ją pochłonęłam z drugiej zaś czegoś mi w niej brak. Na początku jakoś była niezbyt ciekawa, dopiero w środku akcja zaczyna się rozkręcać i nabiera tempa. Spodobały mi się fragmenty związane z Nocną Szkołą, treningami oraz szpiegiem. Natomiast najbardziej zaskoczyła mnie końcówka....

Historia niezwykłej miłości z dodatkiem krymianału. Książka przedstawia miłość pomiędzy nastolatkami z różnych rodzin: ona - z pełnej rodziny, gdzie pieniądze nie stanowią żadnich zmartwień, on z kolei nie ma zbyt dobrej opinii. Uważany za outsidera i handlarza narkotykami. W tym książka z sposród innych z tego gatunku niespecjalnie się wyróżnia. Jednak to w jaki sposób Abel przedstawia rzeczywistość i sposób napisania tej książki sprawia, że w oczach czytelnika sporo zyksuje. Dzięki jego bajką można spojrzeć na otaczającą nas rzeczywistość z innej prespektywy przez co przez jakiś czas myślałam, że Baśniarz należy do gatunku fantasy, z którym jednak ma niewiele wspólnego. Bardzo podobało mi się wprowadzenie kryminału do tej historii przez co wydała się ona dużo ciekawsza. Byłam ciekwawa kto jest sprawcą, chodz w pewnym momencie dla mnie raczej było to jasne kto za tym wszystkim stoi. Zakończenie dopełnia całą fabułę idealnie chodz nie takiego się spodziewałam. Niby pospolita historia a przedstawiona w niesamowity sposób. Polecam!

Historia niezwykłej miłości z dodatkiem krymianału. Książka przedstawia miłość pomiędzy nastolatkami z różnych rodzin: ona - z pełnej rodziny, gdzie pieniądze nie stanowią żadnich zmartwień, on z kolei nie ma zbyt dobrej opinii. Uważany za outsidera i handlarza narkotykami. W tym książka z sposród innych z tego gatunku niespecjalnie się wyróżnia. Jednak to w jaki sposób...

Jedna z najlepszych książek fantasy jaką kiedykolwiek przeczytałam!
Mimo że książka nie jest napisana prostym językiem i pełno w niej nazwisk, rodów i mnóstwo opisów książka jest niesamowicie wciągająca i trudno chociaż na chwile się od niej odeerwać. Jeśli zaczniesz czytać nie będziesz mógł przestać. Świetni bohaterowie i idealnie opisana fabuła. Bardzo polecam!

Jedna z najlepszych książek fantasy jaką kiedykolwiek przeczytałam!
Mimo że książka nie jest napisana prostym językiem i pełno w niej nazwisk, rodów i mnóstwo opisów książka jest niesamowicie wciągająca i trudno chociaż na chwile się od niej odeerwać. Jeśli zaczniesz czytać nie będziesz mógł przestać. Świetni bohaterowie i idealnie opisana fabuła. Bardzo polecam!

Córka Dymu i Kości Laini Taylor wyróżnia się spośród innych książek o podobnej teamtyce dzięki wybraniu coś rzadko spotykanych w literaturze - Chimer. Pierwszy raz się z nimi spotkałam więc byłam pod lekkim wrażeniem szczególnie jeśli chodzi o połączenie chimer z serafinami. Książkę na początku czytało mi się bardzo lekko. Prosty i lekki język i dość dobrze zarysowane postacie jakimi są nie tylko Kaoru i Akiva, a także inne Chimery i przyjaciele Kaoru z Pragi. Książka zdecydowanie nie nudzi, trzyma czytelnika w napięciu przed poznaniem prawdziwej tożsamości głownej bohaterki, jak i również wielu tajemnic, przez co nie można się od niej oderwać. Polecam!

Córka Dymu i Kości Laini Taylor wyróżnia się spośród innych książek o podobnej teamtyce dzięki wybraniu coś rzadko spotykanych w literaturze - Chimer. Pierwszy raz się z nimi spotkałam więc byłam pod lekkim wrażeniem szczególnie jeśli chodzi o połączenie chimer z serafinami. Książkę na początku czytało mi się bardzo lekko. Prosty i lekki język i dość dobrze zarysowane...

Druga część serii szwedzkiej pisarki jest moim zdaniem dużo lepsza od jej poprzedniczki. Morderstwo według mnie jest dużo ciekawsze i bardziej przemyślani bohaterowie przez co książka naprawdę mnie wciągneła i nie mogłam się od niej odarwać być w końcu odkryć sparwcę. Morderstwa były to dość niecodzienne i brutalne, przez co czytlenika dużo bardziej wciąga gdyż chce odkryć motywy sprawcy, które w tej części ogromnie mną wzburzyły. jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki i szczerze polecam ją przeczytać.

Druga część serii szwedzkiej pisarki jest moim zdaniem dużo lepsza od jej poprzedniczki. Morderstwo według mnie jest dużo ciekawsze i bardziej przemyślani bohaterowie przez co książka naprawdę mnie wciągneła i nie mogłam się od niej odarwać być w końcu odkryć sparwcę. Morderstwa były to dość niecodzienne i brutalne, przez co czytlenika dużo bardziej wciąga gdyż chce odkryć...

Historia przedstawiona w książce "Księżniczka z lodu" była moim zdaniem nieco słabsza niż ta przedstawiona w "Kamieniarzu". Autorka w pewnym momencie książki przedstawiła sytuację tak, że już w połowie książki domyślałam się wszystkich sekretów i jakie będzie zakończenie. Nie mniej jednak pomimo niewielkich minusów książkę czyta się bardzo lekko i jest dobrym kryminałem na zimne wieczory.

Historia przedstawiona w książce "Księżniczka z lodu" była moim zdaniem nieco słabsza niż ta przedstawiona w "Kamieniarzu". Autorka w pewnym momencie książki przedstawiła sytuację tak, że już w połowie książki domyślałam się wszystkich sekretów i jakie będzie zakończenie. Nie mniej jednak pomimo niewielkich minusów książkę czyta się bardzo lekko i jest dobrym kryminałem na...

Niestety nie mam o tej ksiazce pozytywnej opinii. Niegdy nie meczylam i nie zmuszalam sie tak do jakiejkolwiek przeczytania. Powodem dla ktorego po nia siegnelam jest to ze miala ona bardzo duzo pozytywnych opinii. Ja sama natomiast nie na niej zawiodlam. Od poczatku wydala mi sie malo ciekawa ale liczylam na to ze pozniej mnie zaciekawi. Jadnak sie pomylilam. Nie moglam jednak doczytac jej do konca i przerwalam czytanie. Niewiele jest ksiazek na ktorych az tak bardzo bym sie meczyla.

Niestety nie mam o tej ksiazce pozytywnej opinii. Niegdy nie meczylam i nie zmuszalam sie tak do jakiejkolwiek przeczytania. Powodem dla ktorego po nia siegnelam jest to ze miala ona bardzo duzo pozytywnych opinii. Ja sama natomiast nie na niej zawiodlam. Od poczatku wydala mi sie malo ciekawa ale liczylam na to ze pozniej mnie zaciekawi. Jadnak sie pomylilam. Nie moglam...