Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bolesna, trudna, ale zapadająca w pamięć.

Bolesna, trudna, ale zapadająca w pamięć.

Codzienność, refleksje nad życiem. Zagubienie. Przyjaźń, miłość, seks. Życie. Każdy pewnie ma w głowie podobne rozważania w głowie, co główni bohaterowie. Każdy popełnia błędy, błądzi, szuka dla siebie właściwej drogi. I ta książka właśnie o tym jest - o ciągłym szukaniu siebie.

Codzienność, refleksje nad życiem. Zagubienie. Przyjaźń, miłość, seks. Życie. Każdy pewnie ma w głowie podobne rozważania w głowie, co główni bohaterowie. Każdy popełnia błędy, błądzi, szuka dla siebie właściwej drogi. I ta książka właśnie o tym jest - o ciągłym szukaniu siebie.

Nie jest to może wielkie dzieło, ale lekka, fajna lektura na jesienne wieczory. Pozwala na chwilę przenieść się do francuskich krajobrazów i wczuć w tamtejszy klimat.

Nie jest to może wielkie dzieło, ale lekka, fajna lektura na jesienne wieczory. Pozwala na chwilę przenieść się do francuskich krajobrazów i wczuć w tamtejszy klimat.

Czy świat zmierza ku końcowi? Dlaczego społeczeństwo się co raz bardziej polaryzuje? Skąd w ostatnim czasie taki wzrost poparcia dla skrajnych ruchów prawicowych? Autor przygląda się tym zagadnieniom wnikliwie, analizując globalne wydarzenia, który miały miejsce w ostatnich latach oraz badając ich znaczenie na obecną kondycję świata. Głównym motywem książki jest postępujący proces globalizacji oraz zagrożenia z nim związane. Jak wielki wpływ na on na życie jednostek oraz czy możemy zmienić kierunek tego procesu tak, aby nie korzystali z niego jedni, kosztem drugich. To wciągająca i mocno osadzona w naszym "tu i teraz" publikacja. Polecam.

Czy świat zmierza ku końcowi? Dlaczego społeczeństwo się co raz bardziej polaryzuje? Skąd w ostatnim czasie taki wzrost poparcia dla skrajnych ruchów prawicowych? Autor przygląda się tym zagadnieniom wnikliwie, analizując globalne wydarzenia, który miały miejsce w ostatnich latach oraz badając ich znaczenie na obecną kondycję świata. Głównym motywem książki jest postępujący...

Myślałam, że po "Dygocie" i "Dżosefie" już mnie nic aż tak Małeckiego nie zachwyci. Jestem wielką fanką jego książek, więc nastawiałam się, że kolejna będzie bardzo dobra, a tu dodatkowe zaskoczenie. Świetnie poprowadzona, napisana lekkim style dzięki czemu można ją połknąć w 3 dni. W głowie zostaje na długo więcej.

Myślałam, że po "Dygocie" i "Dżosefie" już mnie nic aż tak Małeckiego nie zachwyci. Jestem wielką fanką jego książek, więc nastawiałam się, że kolejna będzie bardzo dobra, a tu dodatkowe zaskoczenie. Świetnie poprowadzona, napisana lekkim style dzięki czemu można ją połknąć w 3 dni. W głowie zostaje na długo więcej.

Czy dorastanie w latach 90-tych stało się przyczyną życiowych porażek współczesnych 30-latków? Czy może to przez wychowywanie się w czasach komuny rodziców tych dzieci? Jak bardzo proces dzieciństwa i dojrzewania determinuje to jacy jesteśmy będąc już w wieku dojrzałym? To jest właśnie książka o tym. O tym dlaczego jesteśmy tacy, a nie inni.

Czy dorastanie w latach 90-tych stało się przyczyną życiowych porażek współczesnych 30-latków? Czy może to przez wychowywanie się w czasach komuny rodziców tych dzieci? Jak bardzo proces dzieciństwa i dojrzewania determinuje to jacy jesteśmy będąc już w wieku dojrzałym? To jest właśnie książka o tym. O tym dlaczego jesteśmy tacy, a nie inni.

Historia kilku osób, których losy łączą się w sopockim Grand Hotelu. Bohaterowie przechodzą obok siebie, może nawet mijają się witając nawzajem nieśmiałym uśmiechem. A każdy z nich za tym uśmiechem skrywa jakąś bolesną tajemnicę. Porzucona przez narzeczonego Justyna, która postanawia zaopiekować się bezdomnym, Lichutkim. To on opowie jej intymne historie najbardziej znanych osób mieszkających w hotelu. Jest też Lubow, która postanowiła szukać szczęścia w Polsce, niezwykle ambitnie podchodząc do swojej pracy hotelowej pokojówki. Długo stara się być oporna wobec uczuć, aż do czasu poznania jednego z gości. Gdy wchodzi z nim w bliższą relację jej chłodne podejście gdzieś umyka. Jest też żona bogatego biznesmena, która romansuje ze zubożałym pisarzem i mężczyzna chory na Parkinsona, który właśnie w Grand Hotelu stanie oko w oko ze śmiercią, ale i życiem. Bohaterowie Wiśniewskiego za mocno czują, za bardzo pragną i to sprowadza ich na manowce. Na szczęście niektórym uda się otrząsnąć i po bolesnej porażce na nowo zacząć żyć i czuć. A hotel wciąż będzie świadkiem prawdziwych oblicz ludzi, którzy na zewnątrz udają twardych i niezwyciężonych. To on jeden, w swoich eleganckich i pełnych przepychu ścianach widzi ile pozorów skrywają ci, którzy zamykając za sobą drzwi do pokoju przestają udawać.

Historia kilku osób, których losy łączą się w sopockim Grand Hotelu. Bohaterowie przechodzą obok siebie, może nawet mijają się witając nawzajem nieśmiałym uśmiechem. A każdy z nich za tym uśmiechem skrywa jakąś bolesną tajemnicę. Porzucona przez narzeczonego Justyna, która postanawia zaopiekować się bezdomnym, Lichutkim. To on opowie jej intymne historie najbardziej...

Mam poważne podejrzenia, że autorka wyjęła tę książkę z mojej głowy ;) Gdybym sama miała napisać o doświadczeniach podróżowania to wiele motywów, przemyśleń z "Biegunów" spisałabym u siebie. Tokarczuk podchodzi do tematu z wielu stron, więc jej książka jest mozaiką podróżniczą - opisuje w niej swoje doświadczenia swoje, ale i innych. Patrzy na podróż jak na cel życia. Bo tylko będąc w ruchu człowiek jest w stanie prawdziwie żyć. Podróż to ruch, ale i czekanie, na dworcach, lotniskach. To przyglądanie się innym podróżnikom, poznawanie ich światów, wymiana poglądów. Podróż to też tęsknota, za miejscami, które zostawiamy, za ludźmi, którym przyszło nam opuścić. A także powrót do domu - jak w przypadku serca Fryderyka Chopina, które jego siostra potajemnie wwiozła do rodzinnego kraju artysty, aby tam spoczęło. Choć motyw podróżnika jest bardzo bogaty i różnorodny, to myślę, że ich wszystkich łączy odwaga i chęć wyjścia poza codzienność, poza to, co znane. Ja pisze sama autorka "w ich uśmiechu [stewardess] ukryta jest, jak się nam zadaje, jakaś obietnica, że być może urodzimy się ponownie i tym razem będzie to właściwy czas i właściwe miejsce"

Mam poważne podejrzenia, że autorka wyjęła tę książkę z mojej głowy ;) Gdybym sama miała napisać o doświadczeniach podróżowania to wiele motywów, przemyśleń z "Biegunów" spisałabym u siebie. Tokarczuk podchodzi do tematu z wielu stron, więc jej książka jest mozaiką podróżniczą - opisuje w niej swoje doświadczenia swoje, ale i innych. Patrzy na podróż jak na cel życia. Bo...

To opowieść o miłości niespełnionej, nieco naiwnej, pełnej subtelności i uroku, jaki jest między dwojgiem ludzi. Ona- młoda dziewczyna, on - doświadczony mężczyzna. Związek to niemal niemożliwy - ona związana z Warszawą, on mieszkający na co dzień w Paryżu. Ale ile w tym piękna, wzajemnej fascynacji, łączenia się choć na chwile dwóch biegunów. W szarym ówczesnym świecie uczucia między nimi rozbłyskały milionami barw.

To opowieść o miłości niespełnionej, nieco naiwnej, pełnej subtelności i uroku, jaki jest między dwojgiem ludzi. Ona- młoda dziewczyna, on - doświadczony mężczyzna. Związek to niemal niemożliwy - ona związana z Warszawą, on mieszkający na co dzień w Paryżu. Ale ile w tym piękna, wzajemnej fascynacji, łączenia się choć na chwile dwóch biegunów. W szarym ówczesnym świecie...

O demonach czających się w naszym umyśle. O walce z nimi, o tym, że trzeba czasem trochę ponuraczyć, bo życie mieni się różnymi odcieniami szarości. Czasem jest smutno i źle, ale za chwile chce się żyć z całych sił. Tylko demony trzeba oswoić, uśpić, wyrzucić z siebie.

O demonach czających się w naszym umyśle. O walce z nimi, o tym, że trzeba czasem trochę ponuraczyć, bo życie mieni się różnymi odcieniami szarości. Czasem jest smutno i źle, ale za chwile chce się żyć z całych sił. Tylko demony trzeba oswoić, uśpić, wyrzucić z siebie.

Zmęczyła mnie bardzo ta książka. Ilość wątków i postaci jest przytłaczająca, a sama intryga, czy raczej intrygi mało wciągające. Główna bohaterka - Sasza - zdaje się być tylko dodatkiem do powieści. Coś ewidentnie poszło nie tak przy trzecim tomie...

Zmęczyła mnie bardzo ta książka. Ilość wątków i postaci jest przytłaczająca, a sama intryga, czy raczej intrygi mało wciągające. Główna bohaterka - Sasza - zdaje się być tylko dodatkiem do powieści. Coś ewidentnie poszło nie tak przy trzecim tomie...

Książka tym bardziej bolesna iż niezwykle autentyczna. Ten świat, opisany przez Autora - ciemny, szemrany, niepokojący czai się gdzieś w cieniach wielkich miast. Jakub Żulczyk sprawnie kreśli rzeczywistość współczesnych mieszkańców Warszawy - zachłannych, skupionych na sobie, oddanych karierze. Czytelnik obserwuje ten świat oczami dilera narkotyków, Jacka. Osoby, która uważa, że umie na ten rozpadający się świat patrzeć z boku, bez sentymentów. Rzeczywistość dopada jednak również i jego. Okazuje się, że i on, tak jak jego klienci - nie jest niezłomny, jest człowiekiem, upada. W pewnym momencie jego upadek okazuje się na tyle groźny, że jego skutki mogą być odczuwane przez resztę życia.

Książka tym bardziej bolesna iż niezwykle autentyczna. Ten świat, opisany przez Autora - ciemny, szemrany, niepokojący czai się gdzieś w cieniach wielkich miast. Jakub Żulczyk sprawnie kreśli rzeczywistość współczesnych mieszkańców Warszawy - zachłannych, skupionych na sobie, oddanych karierze. Czytelnik obserwuje ten świat oczami dilera narkotyków, Jacka. Osoby, która...

Książka bardzo fajnie porządkuje najważniejsze kwestie dotyczące aktywności kobiety w biznesie, pokazuje jak świadomie i z korzyścią wykorzystać tkwiący w nich potencjał. Autorka, niczym dobra przyjaciółka, uczy Czytelniczki, że rozwój i chęć osiągnięcia sukcesu to dwie składowego zwycięstwa. Trzeba pokazać, że w świecie biznesu kobiety pełnią co raz ważniejszą rolę i posiadają wiele cech, które czynią z nich liderki najwyższej klasy. Książka "Skazana na sukces" powinna znaleźć się na półce w podręcznej biblioteczce, aby co raz do niej wracać i inspirując się słowami autorki krok po kroku dążyć do postawionego sobie celu.

Książka bardzo fajnie porządkuje najważniejsze kwestie dotyczące aktywności kobiety w biznesie, pokazuje jak świadomie i z korzyścią wykorzystać tkwiący w nich potencjał. Autorka, niczym dobra przyjaciółka, uczy Czytelniczki, że rozwój i chęć osiągnięcia sukcesu to dwie składowego zwycięstwa. Trzeba pokazać, że w świecie biznesu kobiety pełnią co raz ważniejszą rolę i...

To było moje pierwsze spotkanie z tematyką "mindfulness". Trochę się obawiałam, że będzie to zbyt naciągane, że pomyślę, że to nie dla mnie. Tymczasem książka niezwykle mnie wciągnęła, dowiedziałam się jak wiele błędnych przekonań tkwi w mojej głowie i co mogę zrobić, żeby zatrzymać spiralę negatywnego nakręcania się. W książce autor zamieścił wiele ćwiczeń, które pomogą kształtować samoświadomość. Polecam każdemu - tym, którzy interesują się uważnością, ale i tym, którzy chcą się rozwijać, mniej się stresować i przede wszystkim lepiej żyć! :)

To było moje pierwsze spotkanie z tematyką "mindfulness". Trochę się obawiałam, że będzie to zbyt naciągane, że pomyślę, że to nie dla mnie. Tymczasem książka niezwykle mnie wciągnęła, dowiedziałam się jak wiele błędnych przekonań tkwi w mojej głowie i co mogę zrobić, żeby zatrzymać spiralę negatywnego nakręcania się. W książce autor zamieścił wiele ćwiczeń, które pomogą...

Przejmujące spotkanie z historią, które każe się zastanawia nad sensem słów "historia lubi się powtarzać"....

Przejmujące spotkanie z historią, które każe się zastanawia nad sensem słów "historia lubi się powtarzać"....

Antoni Libera po raz kolejny zabrał mnie w swój zamknięty, intymny świat przeżyć młodości, pasji i fascynacji. Tym razem poznajemy jego długą drogą, którą podążał zafascynowany twórczością Samuela Becketta. Autor tworzy wyjątkowy klimat tej podróży, ukazując własną, subiektywną interpretację geniuszu pisarza.

Antoni Libera po raz kolejny zabrał mnie w swój zamknięty, intymny świat przeżyć młodości, pasji i fascynacji. Tym razem poznajemy jego długą drogą, którą podążał zafascynowany twórczością Samuela Becketta. Autor tworzy wyjątkowy klimat tej podróży, ukazując własną, subiektywną interpretację geniuszu pisarza.

Spojrzenie na miłość i związki z psychologicznego punktu widzenia. Niekiedy znane, innym razem zaskakujące. W większości przypadków niezwykle trafne i niestety mało pokrzepiające. Rozmówcy pozbawiają nas złudzeń, odzierając miłość ze zbędnych sentymentów i patosu. Książka może mało romantyczna, ale jakże przez to autentyczna. Tych którzy nie boją się prawdy i nie chcą patrzeć na świat jedynie przez różowe okulary iluzji - zachęcam do przeczytania.

Spojrzenie na miłość i związki z psychologicznego punktu widzenia. Niekiedy znane, innym razem zaskakujące. W większości przypadków niezwykle trafne i niestety mało pokrzepiające. Rozmówcy pozbawiają nas złudzeń, odzierając miłość ze zbędnych sentymentów i patosu. Książka może mało romantyczna, ale jakże przez to autentyczna. Tych którzy nie boją się prawdy i nie chcą...

1913 - rozwija się kultura, sztuka, artyści próbują odnaleźć swoją tożsamość, niekiedy nawet za cenę szaleństwa. Rozwija się gospodarka, nowe technologie. Świat rozkwita, nikt nie spodziewa się, że za chwilę ten piękny i pełen emocji świat rozpadnie się na kawałki. To książka przejmująca przede wszystkim dlatego, że wiemy jak to wszystko jest ulotne, jak pewność co do przyszłości okazuje się złudna. Tym bardziej skłania ona do głębszej refleksji nad destrukcyjną naturą człowieka, który nie tylko marzy i buduje, ale i jest gotowy niszczyć i zabijać w imię wymyślonych przez siebie idei. Pewnie ze względu na niepewne czasy w jakich teraz żyjemy i pozorny co chwilę rozrywany spokój ta książka robi tak ogromne wrażenie. Może ten ciągły niepokój artystycznych umysłów mógł być swego rodzaju przeczuciem dramatu, który rok później nastąpi.

1913 - rozwija się kultura, sztuka, artyści próbują odnaleźć swoją tożsamość, niekiedy nawet za cenę szaleństwa. Rozwija się gospodarka, nowe technologie. Świat rozkwita, nikt nie spodziewa się, że za chwilę ten piękny i pełen emocji świat rozpadnie się na kawałki. To książka przejmująca przede wszystkim dlatego, że wiemy jak to wszystko jest ulotne, jak pewność co do...

To dobra książka. Poprawna. Momentami wciąga tak mocno, że można połowę przeczytać w ciągu kilku godzin. A jednak... Słysząc niezwykle pochlebne opinie, czytając zachwalające recenzje chyba oczekiwałam czegoś więcej. Tempo akcji jest nierówne, koncówka (a właściwie powiedziałabym, że wciąż jeszcze środek książki) jest już lekko nudnawa, co wydaje mi się niedopuszczalne w przypadku takiego bestselleru. Zastanawiam się czy jej sukces nie był przypadkiem sztucznie nakręcony. A może to jedynie kwestia mojej wrażliwości czytelniczej, że akurat Stieg Larsson mnie nie przekonał, tak jakbym tego oczekiwała.

To dobra książka. Poprawna. Momentami wciąga tak mocno, że można połowę przeczytać w ciągu kilku godzin. A jednak... Słysząc niezwykle pochlebne opinie, czytając zachwalające recenzje chyba oczekiwałam czegoś więcej. Tempo akcji jest nierówne, koncówka (a właściwie powiedziałabym, że wciąż jeszcze środek książki) jest już lekko nudnawa, co wydaje mi się niedopuszczalne w...

Niełatwo było mi zanurzyć się w tej książce. Przyznam szczerze,że na początku czytanie szło mi opornie. Gubiłam się w wątkach - czasy przedwojenne i opowieść Grety, czasy powojennej i narracja głównego bohatera, XVIII wiek i pamiętnik Francuza. Może brakowało mi cierpliwości i skupienia, przyznaję bez bicia, że za mało okazałam szacunku tej powieści na samym początku. Nagle weszłam w nią całkowicie, Paweł Huelle w wyjątkowy sobie sposób oddał atmosferę tamtych czasów (zarówno sprzed, jak i po wojnie). Nieomal czuć zapach tamtego powietrza, a oczami wyobraźni widać plączące się nicie babiego lata, za którymi teraz pozostało nam już tylko tęsknić. "Śpiewaj ogrody" to książka o przemijaniu i nieuchronności losu. O tym jak czasem jedna decyzja potrafi zaważyć na całym życiu, ale i o pasji, który nadaje temu życiu głębszy sens.

Niełatwo było mi zanurzyć się w tej książce. Przyznam szczerze,że na początku czytanie szło mi opornie. Gubiłam się w wątkach - czasy przedwojenne i opowieść Grety, czasy powojennej i narracja głównego bohatera, XVIII wiek i pamiętnik Francuza. Może brakowało mi cierpliwości i skupienia, przyznaję bez bicia, że za mało okazałam szacunku tej powieści na samym początku. Nagle...