Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajna ale trochę za krótka. Szkoda, że autor skupił się na oryginalnym składzie Core Design, który zrobił dwie pierwsze części. Szkoda, że książka nie obejmuje dalszych odsłon tej gry, a przynajmniej do momentu zamknięcia Core Design.

Fajna ale trochę za krótka. Szkoda, że autor skupił się na oryginalnym składzie Core Design, który zrobił dwie pierwsze części. Szkoda, że książka nie obejmuje dalszych odsłon tej gry, a przynajmniej do momentu zamknięcia Core Design.

Chyba najlepsza książka Stanisława Lema, którą do tej pory przeczytałem. Te piękne opisy podróży międzygwiezdnych i to poczucie humoru. Pierwszy raz tak ryczałem ze śmiechu czytając Lema. Ten opis pierwszej podróży, kiedy statek Tichego oberwał w układ sterujący i na wskutek wirów grawitacyjnych doszło do petli czasowej i sklonowana naszego bohatera. Drugie najlepsze opowiadanie to to o tym jak w XXVII wieku Tichy stał się dyrektorem stojącym na straży czasu, aby niepowołane osoby nie zmieniały biegu historii, a co z tego wyszło. Ostatnim najlepszym odpowiadaniem było zamykające opowiadanie o swojej rodzinie. Najlepsza była część o wuju, który został wypchnięty ze stacji kosmicznej i stał się sztucznym satelitą stacji i to, że według jego krążenia wokół stacji można było regulować zegarki. Lem to był geniusz.

Chyba najlepsza książka Stanisława Lema, którą do tej pory przeczytałem. Te piękne opisy podróży międzygwiezdnych i to poczucie humoru. Pierwszy raz tak ryczałem ze śmiechu czytając Lema. Ten opis pierwszej podróży, kiedy statek Tichego oberwał w układ sterujący i na wskutek wirów grawitacyjnych doszło do petli czasowej i sklonowana naszego bohatera. Drugie najlepsze...

W końcu udało mi się nadrobić tę powieść. Wcześniej oglądałem film na podstawie tej książki, który bardzo mi się podobał i który jest jednym z moich ulubionych polskich filmów. Pamiętam z książki „Tako rzecze Lem", że autorowi powieści nie podobała się ekranizacja tej książki, ale na szczęście nie oberwało się tak jak Tarkowskiemu za ekranizację „Solaris”. Stanisławowi Lemowi nie podobało się, że książka pomija niektóre wątki, a inne przeinacza. Powieść trzyma w napięciu do samego końca, podobnie jak film, zwłaszcza w końcówce.

W końcu udało mi się nadrobić tę powieść. Wcześniej oglądałem film na podstawie tej książki, który bardzo mi się podobał i który jest jednym z moich ulubionych polskich filmów. Pamiętam z książki „Tako rzecze Lem", że autorowi powieści nie podobała się ekranizacja tej książki, ale na szczęście nie oberwało się tak jak Tarkowskiemu za ekranizację „Solaris”. Stanisławowi...