Jesteśmy społecznością, która kocha książki

3 gwiazdki jedynie za to, że naprawdę szybko i lekko się ją czyta - książka idealna na jedno posiedzenie. Poza tym ta lektura jest o niczym. DOSŁOWNIE. Tutaj nic się nie dzieje. Bohaterowie jedynie chodzą po plaży albo kąpią się w basenie i tyle. Nie ma żadnej akcji, fabuły, jakiegokolwiek znaku, że ta opowieść do czegoś dąży. Rozdziały są od siebie kompletnie poodrywane i prawie wszystkie kończą się jakby w połowie. Miałam wrażenie, że czytam luźno porozrzucane zapiski. Aż nie mogę uwierzyć, że ta sama autorka stworzyła "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Nie mam zamiaru sięgać po kolejne części bo nie mam ani trochę potrzeby dowiedzieć się co stanie się dalej z bohaterami. No i najważniejsze - moim zdaniem ta książka powinna mieć TW!

3 gwiazdki jedynie za to, że naprawdę szybko i lekko się ją czyta - książka idealna na jedno posiedzenie. Poza tym ta lektura jest o niczym. DOSŁOWNIE. Tutaj nic się nie dzieje. Bohaterowie jedynie chodzą po plaży albo kąpią się w basenie i tyle. Nie ma żadnej akcji, fabuły, jakiegokolwiek znaku, że ta opowieść do czegoś dąży. Rozdziały są od siebie kompletnie poodrywane i...

Wspaniała młodzieżówka, o której jest zdecydowanie zbyt cicho! Mimo, że początek trochę się dłużył (dopiero na 150 stronie zaczynamy wiedzieć co się dzieję) książka wciąga niesamowicie. Od pierwszych stron chciałam wiedzieć co będzie dalej - w którą stronę pójdzie fabuła i jak potoczą się losy bohaterów. Ekspozycja nie jest kładziona łopatą, a w świat przedstawiony wchodzi się naturalnie i z łatwością. Co bardzo ważne, nie czułam silnej inspiracji innymi książkami tego gatunku - czego zwłaszcza w młodzieżówkach, nie cierpię. BABCIA ANNWYNN RZĄDZI!!!
Z minusów - bardzo czuć, że jest to dopiero pierwszy tom. Mam nadzieję, że w następnych częściach się to zmieni i to powolne wprowadzenie do serii będzie jedynie atutem.
No i niestety Księga luster cierpi na syndrom typowej drugoplanowej przyjaciółki głównej bohaterki. Relacja Kate i Mel to jakiś dramat i lepiej, żeby w ogóle jej nie było. Przez całą książkę miałam wrażenie, że postać Mel jest wytrychem, który pojawia się tylko wtedy gdy jest jakaś przerwa w głównej akcji. Na dodatek Kate, za każdym razem traktowała Mel po prostu okropnie i szczerze nie mam pojęcia jakim cudem one się w ogóle przyjaźniły. Jednak ostatecznie nie jest to jakiś wielki minus bo w końcu Mel pojawiała się na tyle rzadko, że można było praktycznie tego nie zauważyć X D

Wspaniała młodzieżówka, o której jest zdecydowanie zbyt cicho! Mimo, że początek trochę się dłużył (dopiero na 150 stronie zaczynamy wiedzieć co się dzieję) książka wciąga niesamowicie. Od pierwszych stron chciałam wiedzieć co będzie dalej - w którą stronę pójdzie fabuła i jak potoczą się losy bohaterów. Ekspozycja nie jest kładziona łopatą, a w świat przedstawiony wchodzi...

Przeminęło z wiatrem to książka wspaniała i kompletna. Wszystko jest w niej jest, tak jak być powinno. Portret psychologiczny każdego z bohaterów zostaje opisany bardzo szczegółowo (momentami miałam wrażenie, że czytam dogłębną charakterystykę postaci). Różnice pomiędzy dwiema stronami konfliktu - południem i północą - oraz przebieg samej wojny są przedstawione wspaniale. Najbardziej podobało mi się to jak różnorodnie zostały ukazane reakcje ludzi na wojnę, a potem na to wszystko, co działo się po wojnie. Jestem pewna, że mogłabym teraz napisać sprawdzian z wojny secesyjnej i poszedłby mi nienajgorzej.

✨Postać Scarlett to dla mnie majstersztyk. Co prawda początkowe rozdziały czyta się ciężko ze względu na jej usposobienie i charakter.
Z pozoru można powiedzieć, że Scarlett była wtedy infantylna, bezduszna i naiwna, ale tak naprawdę była ona jeszcze dzieckiem. Świat nie przygotował jej na to co ją spotkało - przygotowywano ją na bezproblemowe życie na salonach. Rady Ellen i Mammy (od których momentami przechodziły mnie ciarki) mówiły o tym jak powinna zdobywać mężczyzn i o tym co wypada młodej kobiecie, a nie o tym jak zdobyć jedzenie czy uratować dom przed upadkiem. To wszystko sprawiło, że po zderzeniu z prawdziwym życiem Scarlett stała się kobietą twardą i niezłomną. Momentami bezduszną, ale zawsze dbającą o potrzeby materialne swoich najbliższych.

A relacja Scarlett z Rethem to był dla mnie czysty ogień🔥🔥🔥

Jedyne do czego mogę się przyczepić to fakt, że na końcu zrobiło się trochę za bardzo melodramatycznie. Podejrzewam, że moja reakcja wynika z tego, że jest to jednak klasyk i z podobnym schemat spotkałam się już wiele razy.

POLECAM! Czytajcie Przeminęło z wiatrem!

Przeminęło z wiatrem to książka wspaniała i kompletna. Wszystko jest w niej jest, tak jak być powinno. Portret psychologiczny każdego z bohaterów zostaje opisany bardzo szczegółowo (momentami miałam wrażenie, że czytam dogłębną charakterystykę postaci). Różnice pomiędzy dwiema stronami konfliktu - południem i północą - oraz przebieg samej wojny są przedstawione wspaniale....