Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka pisana mongolskim językiem dla plebsu, niemającym nic wspólnego z sagami. Jedyną rzeczą jaka przedstawia tu JAKĄKOLWIEK wartość jest ostatnie 5 kartek książki czyli dodatek naukowy, w którym i tak jest wiele błędów. Pisana przez amatorów nieamających pojęcia ani o sagach, ani wierzeniach Skandynarów. Polski redaktor chyba też był najebany sądząc po ilści literówek

Książka pisana mongolskim językiem dla plebsu, niemającym nic wspólnego z sagami. Jedyną rzeczą jaka przedstawia tu JAKĄKOLWIEK wartość jest ostatnie 5 kartek książki czyli dodatek naukowy, w którym i tak jest wiele błędów. Pisana przez amatorów nieamających pojęcia ani o sagach, ani wie...

Rozwiń

Zwiń

Książka, tak jak pierwsza z propozycji Łuczyńskiego została wydana przez Triglav. Wydruk co prawda na papierze kredowym, lecz słabej gramatury. Na szczęście piękne ilustracje Michała Brzezickiego, których przedsmak mamy na okładce rekompensują te niedociągnięcia. Tyle wstępem.
Książka pisana jest pięknym, kwiecistym językiem. Nie dość, że zawiera odrobinę nowomowy, która będzie atrakcyjna dla najmłoszych do których jest skierowana, to zawiera wiele frazeologizmów i archaizmów zadowalających bardziej wymagających i starszych czytelników. Dziwnym rozwiązaniem z tym związanym może wydać się słowniczek nieoznakowanych w tekście wyrazów znajdujący się na końcu, także warto od niego zacząć przed lekturą.
Kłótnie o to, czy mitologia słowiańska w ogóle istniała zawsze wydawały mi się bezzasadne. Co w takim wypadku opisywali w swoich kronikach chrześcijańscy misjonarze? Co tak agresywnie tępili, palili? Bogów, boskie atrybuty. Przejawy boskości na ziemi. To właśnie zniszczyli bezpowrotnie, miejscami dość szczegółowo opisując przedmioty swojej destrukcyjnej nadgorliwości i ignorancji. Strzępki tych mitów zostały w przekazach ustnych i etnograficznych, oraz poezji rekonstrukcyjnej, którą Autor jako bezlitosny naukowiec odrzuca pozbawiając nas tej odrobiny magii. Jest to oczywiście nowe i dające szersze możliwości spojrzenie na ten temat, choć osobiście szczególnie lubię podania o stworzeniu świata z ziarnka piasku i człowieka ze słomy i śliny - tu ich nie znajdziecie. Skupia się za to na fabularyzacji własnych badań nad faktycznymi wątkami mitycznymi, które dojrzali poszukiwacze prawd znajdą w Jego poprzedniej książce z 2022 roku .
W środku znajduje się 9 zrekonstruowanych mitów z zakresu kultury słowiańskiej. Mamy tu powstanie świata, człowieka, bogów, uporządkowany panteon i oczywiście boskie peryferie, wzloty i upadki. Cytując "nie mniej pasjonujące niż walki Thora z Jotunami i nie mniej barwne niż 12 prac Heraklesa."
Słowem podsumowania jest to cholernie błyskotliwa książka świecąca nową, własną poetyckością.

Książka, tak jak pierwsza z propozycji Łuczyńskiego została wydana przez Triglav. Wydruk co prawda na papierze kredowym, lecz słabej gramatury. Na szczęście piękne ilustracje Michała Brzezickiego, których przedsmak mamy na okładce rekompensują te niedociągnięcia. Tyle wstępem.
Książka pisa...

Rozwiń

Zwiń