"Ale tu jest Gotham...". I ten cytat podsumowuje wszystko, co dostajemy w drugiej odsłonie kultowej serii Brubakera i Rucki. Komiks składa się tak naprawdę z trzech opowieści. Pierwsza ukazuje Gotham City Police Departament z perspektywy Stacy, pracującej tam sekretarki. Poza tym, że stale przebywa z glinami i jest częścią ich życia, obsługuje też batsygnał i potajemnie podkochuje się w Nietoperzu. Lekka opowiastka, ale w barwny sposób przedstawia realia życia codziennego w gothamskiej policji.
Druga historia to już prawdziwe mięso. Ginie burmistrz miasta, za moment pojawiają się kolejne ofiary snajperskiej akcji. Gotham City ogarnia chaos, za którym stoi - a jakżeby inaczej - sam Książę Zbrodni. Choć ta część komiksu kończy się dość standardowo, nie brakuje ofiar śmiertelnych wśród istotnych funkcjonariuszy policji.
Ostatni segment poświęcony jest niedokończonemu śledztwu jeszcze z czasów Harveya Bullocka. I osobiście dla mnie to najlepsza część komiksu. Otrzymujemy Bullocka w pełnym wydaniu i dowiadujemy się w końcu, dlaczego nie jest już stróżem prawa. Śledztwo w tej sprawie okazuje się być szalenie wciągające, a na końcu nie brakuje dramatycznych scen z Bullockiem i Pingwinem w roli głównej.
Drugi tom Gotham Central zdecydowanie przewyższa poprzednika. Szata graficzna dalej jest na tym samym, charakterystycznym poziomie, ale opowieści, pełne genialnych dialogów i dobrej detektywistycznej roboty, wprost zachwycają. Człowiek po lekturze tego komiksu ma wrażenie, że jest częścią miejscowej policji, toczącej codziennie nierówną walkę nie tylko z różnej maści przestępcami, lecz również z biurokracją, niedofinansowaniem oraz brakiem zaufania ze strony mieszkańców i włodarzy miasta.

"Ale tu jest Gotham...". I ten cytat podsumowuje wszystko, co dostajemy w drugiej odsłonie kultowej serii Brubakera i Rucki. Komiks składa się tak naprawdę z trzech opowieści. Pierwsza ukazuje Gotham City Police Departament z perspektywy Stacy, pracującej tam sekretarki. Poza tym, że stale przebywa z glinami i jest częścią ich życia, obsługuje też batsygnał i potajemnie...

gdyby nie musieli na sile lgbt wciskac bo taka moda w wydawnictwie to spoko

gdyby nie musieli na sile lgbt wciskac bo taka moda w wydawnictwie to spoko

Ta część bardziej mi się podobała niż pierwsza. Śledztwa są bardziej skomplikowane, złoczyńcy lepiej wypadli szczególnie Joker, bohaterowie są wiarygodni oraz wyważony wpływ Batman na fabułę.

Ta część bardziej mi się podobała niż pierwsza. Śledztwa są bardziej skomplikowane, złoczyńcy lepiej wypadli szczególnie Joker, bohaterowie są wiarygodni oraz wyważony wpływ Batman na fabułę.

Główne zalety serii są zachowane, poznajemy bliżej kolejnych gliniarzy, poznajemy bliżej to przyziemne, niebatmanowskie Gotham. Super. Natomiast tom jest nierówny, zarówno fabularnie, jak i wizualnie. Moim zdaniem mistrzowskie jest "Nierozwiązane", z kolei bez "Życie jest pełne rozczarowań" spokojnie bym się obył.

Główne zalety serii są zachowane, poznajemy bliżej kolejnych gliniarzy, poznajemy bliżej to przyziemne, niebatmanowskie Gotham. Super. Natomiast tom jest nierówny, zarówno fabularnie, jak i wizualnie. Moim zdaniem mistrzowskie jest "Nierozwiązane", z kolei bez "Życie jest pełne rozczarowań" spokojnie bym się obył.

Absolutnie fantastyczny! Genialna fabuła, prostych gliniarzy z porąbanego miasta, którzy mierzą się ze sprawami których mierzyć się zwykłą miarą nie sposób. Całości dopełnia brudna kreska, dzięki której autentycznie idzie wsiąknąć w mroczny klimat Gotham. Batman? Jest na 4 stronach i tyle wystarczy. Polecam!

Absolutnie fantastyczny! Genialna fabuła, prostych gliniarzy z porąbanego miasta, którzy mierzą się ze sprawami których mierzyć się zwykłą miarą nie sposób. Całości dopełnia brudna kreska, dzięki której autentycznie idzie wsiąknąć w mroczny klimat Gotham. Batman? Jest na 4 stronach i tyle wystarczy. Polecam!

(Zbiorczo 1-4)
Podobalo mi sie. Policyjny serial przeniesiony do Gotham. Ciekawe postacie, dramaty, korupcja, zdrady, polityka, sledztwa, watpliwosci, frustracja, smierc, strata, media... A nad tym wszystkim gdzies tam krazy Batman i banda szalencow.
Tomy maja rozny poziom - niektore historie sa lepsze (zwykle te ze sledztwami),inne gorsze (Apokalipsa, Robin). Zawsze cieszy, gdy pojawia sie Batman, bo to w tym wydaniu nieoczywista postac, ktora policjanci roznie traktuja.
Zabraklo troche docisniecia tematu - zejscie jeszcze glebiej i brutalniej w rejony serialu Shield. No i koncowka bardzo dobra, mocna - az szkoda, ze to juz koniec, bo potencjal na dalsze "sezony" jest zdecydowanie.
Graficznie bez zarzutu - ladna, "brudna" kreska dobrze oddaje klimat, a niektore kadry (zwlaszcza z Batmanem w tle) swietne.

I w TOP 10 i tutaj widac, ze policyjne srodowisko, przeplatajace sie sledztwa, chaos, polityka - to znakomity miks, ktory prosi sie o dalsza eksploatacje.

(Zbiorczo 1-4)
Podobalo mi sie. Policyjny serial przeniesiony do Gotham. Ciekawe postacie, dramaty, korupcja, zdrady, polityka, sledztwa, watpliwosci, frustracja, smierc, strata, media... A nad tym wszystkim gdzies tam krazy Batman i banda szalencow.
Tomy maja rozny poziom - niektore historie sa lepsze (zwykle te ze sledztwami),inne gorsze (Apokalipsa, Robin). Zawsze...

Gotham central tom 2, to genialny komiks detektywistyczny. Tak jak w tomie pierwszym, całą akcję postrzegamy oczami komisarzy policji Gotham, którzy mają coraz to dziwniejsze przypadki do rozwiązania. W tomie drugim przyjdzie im się zmierzyć z zamachami Jokera i nierozwiązanej zagadce morderstwa drużyny futbolowej. Komiks nie ma większych minusów, jedyne co mi przeszkadzało to zbyt duża ilość postaci oraz wrażenie, że w niektórych przypadkach detektywi rozwiązują zagadki zbiegiem okoliczności niż własną intuicją. Batman pojawia się może na 4 kartkach komiku, co według mnie jest zaletą.

Gotham central tom 2, to genialny komiks detektywistyczny. Tak jak w tomie pierwszym, całą akcję postrzegamy oczami komisarzy policji Gotham, którzy mają coraz to dziwniejsze przypadki do rozwiązania. W tomie drugim przyjdzie im się zmierzyć z zamachami Jokera i nierozwiązanej zagadce morderstwa drużyny futbolowej. Komiks nie ma większych minusów, jedyne co mi przeszkadzało...

Drugi tom opowieści z Gotham Central, miasta zbrodni strzeżonego przez Czarnego Nietoperza i prawdziwych gliniarzy. Tom drugi to cztery opowieści, w których Nietoperza praktycznie nie ma. Jest za to zbrodnia i policjanci, którzy próbują wprowadzić ład w tym nietypowym mieście.. czy ich działanie jest skazane na porażkę.. próżny trud? Czy za każdym razem muszą oddać pola i uruchomić batsygnał? Scenarzyści świetnie zróżnicowali poszczególnych funkcjonariuszy. Nie może być mowy o płaskich kalkach, które znamy ze słabych filmów sensacyjnych. W Gotham Central nic nie może być czarno-białe. Powiedziałbym, że miasto ma wiele odcieni szarości, ale doskonale wiemy, że kolorów tu nie brakuje.


https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2457-gotham-central-klauni-i-szalency

Drugi tom opowieści z Gotham Central, miasta zbrodni strzeżonego przez Czarnego Nietoperza i prawdziwych gliniarzy. Tom drugi to cztery opowieści, w których Nietoperza praktycznie nie ma. Jest za to zbrodnia i policjanci, którzy próbują wprowadzić ład w tym nietypowym mieście.. czy ich działanie jest skazane na porażkę.. próżny trud? Czy za każdym razem muszą oddać pola i...

Recenzja z mojego bloga. https://literackiespelnienie.blogspot.com/2017/11/gotham-central-klauni-i-szalency.html

Powracam do serii, którą omawiałem w paczce ulubionych komiksów. ,,Gotham Central'' skupia się na pracy w policji - w tytułowym mieście Gotham, gdzie przestępczość nie spada z roku na rok, lecz przybliża mieszkańców do zamykania się w domu z powodu szaleńców błąkających się po ulicy. Swoją drogą to zastanawiające, że lokatorzy nie wynieśli się z miejsca, gdzie napad na ludzi jest zjawiskiem powszechnym. Nie wiem jakim cudem ktoś chce żyć w takim otoczeniu. Miasto fikcyjne, ale na samą myśl czmychnąłbym, czym prędzej, do Metropolis - siedziby Supermana - tam przynajmniej widać słońce, a nie odwieczną ponurą noc, jak w gotyckim zamczysku. Rysownik dba o ,,wizerunek'' Gotham - zaśmiecone zaułki czy zbrukane krwią ściany są niczym innym, jak codziennością w mieście, gdzie czas się zatrzymał, a zmrokiem lata nietoperz szukający zbrodniarzy. Ciekawostką pozostaje fakt, że Batman pojawia się zdecydowanie rzadziej niż w ,,Na służbie'' (pierwszy tom cyklu ,,Gotham Central''). Jest nieobecny, zjawia się raptem kilka razy - jedna ręka wystarczy, by policzyć jego występy. Co sprawia, że jest legendą, jakimś mitem, stworzeniem wymyślonym przez media czy rozgłośnię radiową. Z drugiej strony - autorzy coraz mocniej potępiają działania Mrocznego Rycerza.


Drugi tom rozpoczyna się pojedynczą historią, którą opowiada Stacy - recepcjonistka GCPD (policji w Gotham). Z perspektywy pierwszoosobowej przedstawia kolegów na oddziale. Introspekcyjne wywody mieszają się z fantazjami o Zamaskowanym Krzyżowcu, gdzie Batman jest obiektem pożądania - słodką tajemnicą dziewczyny, która marzy o pocałunku z nocnym stworzeniem. Jest o tyle przywiązana do peleryniarza, gdyż jej zadaniem jest uruchamianie bat-sygnału na dachu budynku, gdzie pracują służby ratownicze czy FBI. James Gordon, który dawno przeszedł na zasłużoną emeryturę - pojawia się raz jeszcze, aby dać przemówienie na temat ludzi, którzy popełniają zbrodnie przez ignorancję oraz łamanie podstawowych praw społecznych z przyczyn bliżej niewyjaśnionych. Melancholiczny nastrój wymieszany z krytyką sądownictwa rozpoczyna długi cykl przygotowań do osądzania władzy o to, że pozwala mordercom żyć wśród ludzi. Druga historia, znacznie dłuższa, dzieje się podczas zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. Giną urzędnicy miastowi. Przestępca sieje panika, a na ustach Batmana pojawia się słowo ,,Joker''. Książę zbrodni odsłania się po raz pierwszy w serii - bawiąc się z niebieskimi, puszczając zamęt na oczach kamer, a w lokalnych telewizjach przenikają sensacyjne wiadomości, które unieruchamiają miasto, przez co szał zakupowy, który odbywa się przed świętami - zostaje wstrzymany, ponieważ ludzie boją się, iż zostaną rozstrzelani przez niepoczytalnego klauna. W owej historii policja daje się podejść, odsłaniając braki w błyskotliwym myśleniu. Tracą kontrolę nad sytuacją dając powód, aby do akcji wkroczył strażnik nocy. Joker jest nieobliczalny - wie o tym scenarzysta, dlatego podjął właściwą decyzję, aby jedną z dramatyczniejszych scen pokazać z udziałem błazna - niszcząc wizję obrońców, którzy uważają, że szaleńców uda się uleczyć.

Kolejne epizody związane są z konsekwencjami niekompetencji mundurowych. Wydając orzeczenie o pracy, która nie daje ci spokoju. Nie śpisz po nocach, gdy wiesz, że twoi partnerzy giną na misji, a ty nic nie możesz zrobić, aby świr, który to uczynił - zginął, jak kanalia. Zwiedzamy Arkham Asylum, powraca stary znajomy: Harvey Bullock. Fani Batmana widzieli go choćby w ,,Batman: The Animated Series''. Eks-glina, obecnie pijaczyna staczający się na dół hierarchii społecznej. Niegdyś poważany służbista, obecnie gardzony przez środowisko, które wywindowało go na gwiazdę GCPD. Scenarzyści przybliżają przyczyny jego upadku, odsłaniają kulisy korupcji w policji oraz machlojek związanych z nadużywaniem pozycji społecznej. Nowe pokolenie policjantów daje wyraźny sygnał, że Bullock jest reliktem przeszłości, którego trzeba ,,zgładzić''. Zdusić jego samozachwyt i dawne metody na rozwiązywanie spraw kryminalnych. Ale z pewną rezerwą, ponieważ nowa era mundurowych ma poważny problem z twardą ręką czy mierne rezultaty w podejmowaniu decyzji, aby nie ginęli partnerzy na ich zmianie, gdy wokół panuje zamieszanie i walka z przestępczością. Dwa światy stykają się, by pokazać, jak rozwinęły się działania w policji, a jednocześnie, co jest do poprawy, i co nie zdarzało się na komendzie, gdy Bullock rządził w biurze. ,,Gotham Central'' zwraca się do ,,duchów'' z przeszłości - rozumiejąc, że stara gwardia ma rację, co do tego, że nie wystarczy być gliną z imienia, lecz z powołania, żeby przetrwać w mieście, gdzie Batman fruwa nad miastem, a zamaskowani szaleńcy robią darmową rozrywkę dla spragnionych sensacji dziennikarzy.

,,Gotham Central'' nic się nie zmienił. Nadal oswaja czytelnika z niebezpieczeństwami miasta, gdzie nie ma dnia wolnego od kryminologii. Są wszystkie postacie, które występowały w pierwszym tomie. Jest moja ulubiona Renee Montoya, chociaż częściej na drugim planie. Jest łysy, sympatyczny Allen Crispus, detektyw Driver, pogodna Josephine MacDonald, seksowna Romy Chandler czy stanowcza Kasinsky. Gościnnie występuje Huntress, swoje trzy groszy wciska Mad Hatter (zamknięty w Arkham Asylum). Batman stawiany jest w złym świetle, jako czytelnicy oddalamy się od niego rozumiejąc obawy zwykłych ludzi, którzy nie mają ponadprzeciętnej inteligencji oraz technologii zdolnej do tuszowania błędów. Mroczny Rycerz staje się dla nas obcy, tak jak anonimowy jest dla śmiertelników, którzy ryzykują życie, aby innym żyło się bezpieczniej. Jesteśmy bliżej ziemi, nie śledzimy poczynań Batmana, jesteśmy więźniami nocnego stworzenia, który może namieszać w akcji i nawet nie zauważyć, kiedy zniknął. Twórcy serii nieodwracalnie podążają wybujałą ścieżką, że Zamaskowany Krzyżowiec jest problemem miasta, nawet jeśli pomaga zwalczać maniaków przemocy - nie wiemy, czym się kieruje i do czego dąży. Miejska legenda traci na prestiżu. Odważny głos w chwili, gdy Batman stał się ikoną bohaterstwa i czynu.

Recenzja z mojego bloga. https://literackiespelnienie.blogspot.com/2017/11/gotham-central-klauni-i-szalency.html

Powracam do serii, którą omawiałem w paczce ulubionych komiksów. ,,Gotham Central'' skupia się na pracy w policji - w tytułowym mieście Gotham, gdzie przestępczość nie spada z roku na rok, lecz przybliża mieszkańców do zamykania się w domu z powodu szaleńców...

W komiksach, których akcja rozgrywa się w Gotham City, to zwykle Batman rozwiązuje skomplikowane zagadki kryminalne i ostatecznie ratuje miasto oraz niczego nieświadomych mieszkańców przed kolejnym atakiem jakiegoś porąbanego szaleńca. W pozycji „Gotham Central”, która wyszła spod ręki panów Brubakera i Rucki, jest zgoła inaczej. W wykreowanej przez scenarzystów rzeczywistości, to policjanci Wydziału Poważnych Przestępstw ścigają pomylonych przestępców, zabezpieczają ślady i prowadzą drobiazgowe śledztwa. A sam Człowiek-Nietoperz jest cieniem, który szybko przemyka w ciemnym zaułku.

W drugim tomie o tytule „Klauni i szaleńcy” zamieszczono cztery fabuły. Pierwsza i ostatnia są dziełem Eda Brubakera, a dwie środkowe napisał on wspólnie w Gregiem Rucką. W opowieści „Marzenia i wiara” czytelnik poznaje bliżej Stacy - recepcjonistkę i cywilną pracownicę posterunku, która jako jedyna ma prawo obsługiwać (włączać) Bat-Sygnał. Stacy dzieli się z czytelnikami także pewną, osobistą fantazją związaną z Mrocznym Rycerzem. Kolejna historia traktuje o bezpośrednim starciu funkcjonariuszy i detektywów WPP z najgroźniejszym szaleńcem miasta - z Jokerem, który tuż przed świętami Bożego Narodzenia terroryzuje Gotham i grozi zdetonowaniem bomby. Policjanci muszą odkryć, gdzie została ukryta. Kolejna, która nosi tytuł: „Życie jest pełne rozczarowań”, dostajemy popis świetnej policyjnej roboty.

Każda z fabuł, przedstawionych skrótowo powyżej, niesie ze sobą coś widowiskowego, intrygującego i zarazem wciągającego. Osobiście najbardziej mi się podoba ostatnia historia o tytule „Nierozwiązane”, której chodzi o śledztwo sprzed kilkunastu lat dotyczące masakry drużyny futbolowej. Wówczas sprawę prowadził Harvey Bullock, który musiał odłożyć ją ad acta, ale nigdy o niej nie zapomniał. Dlatego, gdy nagle wypływają nowe dowody stary, emerytowany detektyw znów wkracza na scenę (...).

Album „Klauni i szaleńcy” prezentuje się bardzo dobrze. Nawet lepiej niż jedynka, ponieważ czytelnik już zna bohaterów. Wie, że nie może się spodziewać żadnego superhero, a raczej kameralnych opowieści, w których w centrum wydarzeń stoją pracownicy Wydziału Poważnych Przestępstw. Dla fanów tylko i wyłącznie „trykotów” recenzowana pozycja może wydawać się nieciekawa. Nic bardziej mylnego!

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/11/24/gotham-central-2-klauni-i-szalency/

W komiksach, których akcja rozgrywa się w Gotham City, to zwykle Batman rozwiązuje skomplikowane zagadki kryminalne i ostatecznie ratuje miasto oraz niczego nieświadomych mieszkańców przed kolejnym atakiem jakiegoś porąbanego szaleńca. W pozycji „Gotham Central”, która wyszła spod ręki panów Brubakera i Rucki, jest zgoła inaczej. W wykreowanej przez scenarzystów...