Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka o walce, wytrwałości i dyscyplinie. Napisana tak ze chce się czytać - polecam

Książka o walce, wytrwałości i dyscyplinie. Napisana tak ze chce się czytać - polecam

Ksiazka która pozwala spojrzeć na wiele rzeczy w inny sposób - na relacje nasze rodzinne, na zainteresowania, na codzienny dzień. Eleanor ma na wszystko swoje recepty i rady i przemyślenia - które są naprawdę zabawne. Zdecydowanie polecam

Ksiazka która pozwala spojrzeć na wiele rzeczy w inny sposób - na relacje nasze rodzinne, na zainteresowania, na codzienny dzień. Eleanor ma na wszystko swoje recepty i rady i przemyślenia - które są naprawdę zabawne. Zdecydowanie polecam

Polecam - jeżeli chcemy spędzić czas na fajnej lekturze, z odkrywaniem tajemnicy sprzed lat, gdy tak jak bohater powieści możemy sobie wyobrazić ze przybywamy na zjazd absolwentów. Opisy ludzi - których autor pamięta z młodości i porównuje do aktualnego „stanu” są świetne. Tajemnica Thomasa i jego przyjaciół - choć zagmatwana to mnie wciągnęła bardzo.

Polecam - jeżeli chcemy spędzić czas na fajnej lekturze, z odkrywaniem tajemnicy sprzed lat, gdy tak jak bohater powieści możemy sobie wyobrazić ze przybywamy na zjazd absolwentów. Opisy ludzi - których autor pamięta z młodości i porównuje do aktualnego „stanu” są świetne. Tajemnica Thomasa i jego przyjaciół - choć zagmatwana to mnie wciągnęła bardzo.

Ksiazka która czytało się bardzo przyjemnie - doskonała lektura na zimowe wieczory. Niestety dla mnie końcówka rozczarowująca.

Ksiazka która czytało się bardzo przyjemnie - doskonała lektura na zimowe wieczory. Niestety dla mnie końcówka rozczarowująca.

Książkę przeczytałam i podobała mi się, a na końcu dowiedziałam się że jest oparta na faktach, następnie weszłam na recenzję i zobaczyłam niskie oceny, w których przede wszystkim zarzucono kłamstwo historyczne i za "różowy" obraz obozu.
Nie zgadzam się z tymi opiniami dotyczącymi tej książki - fakt że jest ona oparta na wspomnieniach byłego więźnia który opowiada historię w podeszłym wieku jest jej ogromnym atutem. Jasne może nie było tylko jednego tatuażysty, może nie tak łatwo było w obozie z widzeniami itd. ale ten człowiek tak to wspomina po 50 latach więc należy to uszanować. Wszyscy którzy mają dziadków znają ich opowieści, które czasem może odbiegają od prawdy ale są fascynujące i tak należy traktować tą historię. Po takim piekle chyba dobrze że nie pamięta się tego jeszcze gorzej. Autorka na pewno ubarwiła trochę historię na potrzeby książki ale mi to również nie przeszkadza. Książkę polecam, bo świat w niej przedstawiony pokazuje okrucieństwo Auschwitz ale także siłę miłości, nawet w warunkach w których wydaje się ona nie możliwa.

Książkę przeczytałam i podobała mi się, a na końcu dowiedziałam się że jest oparta na faktach, następnie weszłam na recenzję i zobaczyłam niskie oceny, w których przede wszystkim zarzucono kłamstwo historyczne i za "różowy" obraz obozu.
Nie zgadzam się z tymi opiniami dotyczącymi tej książki - fakt że jest ona oparta na wspomnieniach byłego więźnia który opowiada historię...

Książka bardzo ciekawa, historia tak naprawdę manii wokół firmy Hermes i produkowanych przez nią apaszek i torebek, o które wiele osób zabiega, a które dostępne są tylko dla niewielu osób - wszak na możliwość zakupu apaszki za 2 tys zł a torebki za 30-50 tys. zł nie ma aż tak wielu chętnych. Oczywiście świat pokazany przez autora jest światem niedostępnym dla "zwykłych śmiertelników" i ich problemy wydają się bardzo odległe.
Bardzo fajnie pokazane są jednak miejsca do których autor trafia w poszukiwaniu "skarbów" i polityka marki, która dąży do tego aby jej produkty nie były wcale tak łatwo dostępne nawet dla tych których na nie stać.
Czyta się naprawdę dobrze, polecam

Książka bardzo ciekawa, historia tak naprawdę manii wokół firmy Hermes i produkowanych przez nią apaszek i torebek, o które wiele osób zabiega, a które dostępne są tylko dla niewielu osób - wszak na możliwość zakupu apaszki za 2 tys zł a torebki za 30-50 tys. zł nie ma aż tak wielu chętnych. Oczywiście świat pokazany przez autora jest światem niedostępnym dla...

Jest to książka, którą bardzo trudno jednoznacznie ocenić. Z jednej strony zgadzam się z opiniami ze są dłużyzny, akcja jest mało urozmaicona, jak dla mnie głównej bohaterki Mathilde nie da się lubić. Jednak końcówka jest zaskakująca i tak niedopowiedziana ze aż się jest złym na autorkę ze z jednej strony otwiera karty a z drugiej zostawia czytelnika z tym wszystkim.
Czy można winić małe dziecko za wypadek? Bo dla mnie ten wątek jest najbardziej niezrozumiały.
Książka godna polecenia przede wszystkim ze względu na pokazaniu punktu widzenia tych samych rzeczy przez dwoje najbliższych sobie ludzie - pytanie tylko czy po obu stronach zawsze była miłość.

Jest to książka, którą bardzo trudno jednoznacznie ocenić. Z jednej strony zgadzam się z opiniami ze są dłużyzny, akcja jest mało urozmaicona, jak dla mnie głównej bohaterki Mathilde nie da się lubić. Jednak końcówka jest zaskakująca i tak niedopowiedziana ze aż się jest złym na autorkę ze z jednej strony otwiera karty a z drugiej zostawia czytelnika z tym wszystkim.
Czy...

Książka, która naprawdę wciągnęła mnie prawie od pierwszej strony - dawno nie czytałam tak trzymającej w napięciu książki - gdzie trzeba doczytać właśnie w "tym" momencie co się stanie dalej.
Podobało mi się także, że książka jest pisana z punktu widzenia ofiary i stalkera.

Książka, która naprawdę wciągnęła mnie prawie od pierwszej strony - dawno nie czytałam tak trzymającej w napięciu książki - gdzie trzeba doczytać właśnie w "tym" momencie co się stanie dalej.
Podobało mi się także, że książka jest pisana z punktu widzenia ofiary i stalkera.

Przeczytałam oba tomy jeden po drugim. Pierwszy mnie naprawdę zachwycił - zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu historia Róży niż współczesna Niny ale obie były interesujące. Drugi tom moim zdaniem w części dotyczącej czasów współczesnych jest bardzo słaby wręcz, przynajmniej dla mnie, trudny do przebrnięcia - bohaterka irytowała mnie w sposób niespotykany. Historię Róży też uważam za słabszą niż w pierwszym tomie, ale fakt pokazania jej losów, w tle mając wszystkie przemiany jakie przechodziły przez Paryż na przełomie XIX i XX wieku, powoduje, że jest ona zdecydowanie warta uwagi. Gdyby książka składała się z losów tylko Róży na pewno gwiazdek byłoby więcej. Wiele wątków w powieści zostało poruszonych i jakby niedokończonych co też powoduje moje rozczarowanie.

Przeczytałam oba tomy jeden po drugim. Pierwszy mnie naprawdę zachwycił - zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu historia Róży niż współczesna Niny ale obie były interesujące. Drugi tom moim zdaniem w części dotyczącej czasów współczesnych jest bardzo słaby wręcz, przynajmniej dla mnie, trudny do przebrnięcia - bohaterka irytowała mnie w sposób niespotykany. Historię...

Książka którą jest bardzo trudno ocenić - w trakcie czytania miałam parę razy chęć odłożenia jej - gdyż czytanie sprawiało po prostu ból ale cieszę się ze wytrwałam do końca tej poruszającej historii. Książka reklamowana jako historia przyjaźni czwórki chłopaków tak naprawdę jest historią życia jednego z nich - traumatycznego życia w pierwszych piętnastu latach i pokazuje jak wcześniejsze doświadczenia maja ogromny wpływ na to jak wyglada jego dorosłe życie i jak wielką traumę może nosić w sobie człowiek sukcesu.
Jego przeżycia i myśli wydają się aż niewiarygodne dla czytelnika - czy tak naprawę można mieć zakrzywione spojrzenie na świat i na to jak jest się odbieranym przez innych? Na pewno przemyślenia po tej książce- historia Jude i jej finał zostaną ze mną na długo. Czy polecam tą lekturę? Na pewno - ale nie jako powieść dla relaksu - bo jest to moim zdaniem wyzwanie.

Książka którą jest bardzo trudno ocenić - w trakcie czytania miałam parę razy chęć odłożenia jej - gdyż czytanie sprawiało po prostu ból ale cieszę się ze wytrwałam do końca tej poruszającej historii. Książka reklamowana jako historia przyjaźni czwórki chłopaków tak naprawdę jest historią życia jednego z nich - traumatycznego życia w pierwszych piętnastu latach i pokazuje...

Pierwszy tom mnie nie zachwycił ale zainteresował na tyle ze sięgnęłam po drugi. Teraz po lekturze obu stwierdzam ze książki te sa przezabawne ale ile można czytać o tym samym ? Jak dla mnie pijąca kucharka i biorący prozac ogrodnik sa zabawni na chwile - gdyby wszystko było w jednym tomie to wydaje mi sie ze byłoby ciekawiej bo chwilami miało sie wrażenie ze już to gdzieś było. Najbardziej podobało mi sie pokazanie czego turyści oczekują od atrakcji i co ich przyciąga - było na wesoło i absurdalnie ale dużo w tym prawdy - niestety.

Pierwszy tom mnie nie zachwycił ale zainteresował na tyle ze sięgnęłam po drugi. Teraz po lekturze obu stwierdzam ze książki te sa przezabawne ale ile można czytać o tym samym ? Jak dla mnie pijąca kucharka i biorący prozac ogrodnik sa zabawni na chwile - gdyby wszystko było w jednym tomie to wydaje mi sie ze byłoby ciekawiej bo chwilami miało sie wrażenie ze już to gdzieś...

Książka która z jednej strony wygrywa wszystkie rankingi a z drugiej spotyka się z ogromną krytyką wzbudziła moje zainteresowanie - przeczytałam i stwierdzam, ze książka podobała mi się i wiele zarzutów uważam za przesadzone. Owszem oczekiwania może miałam większe i początkowo akcja nie rozwijała się za szybko ale pózniej autorka nadrobiła wszystko. Moim zdanie książka ta zasługuje na mocną 7 - a za największy jej plus uważam doskonale ukazaną główną bohaterkę - która, przynajmniej mnie, irytowała bardzo - ale która stworzyła bardzo realistyczną postać alkoholiczki zagubionej w codzienności. Polecam bo myśle że warto poznać tą historię.

Książka która z jednej strony wygrywa wszystkie rankingi a z drugiej spotyka się z ogromną krytyką wzbudziła moje zainteresowanie - przeczytałam i stwierdzam, ze książka podobała mi się i wiele zarzutów uważam za przesadzone. Owszem oczekiwania może miałam większe i początkowo akcja nie rozwijała się za szybko ale pózniej autorka nadrobiła wszystko. Moim zdanie książka ta...

Książkę przeczytałam po zachęcającej opinii na blogu. Jest fantastyczna. Opowiada historię taboru idącego na zachód USA - całe rodziny zmierzają przez pustynie, rzeki, góry. Ale nie jest to książka tylko i wyłącznie drogi, tutaj bardzo ważni są ludzie i ich problemy - historie. Początkowa anonimowa kompania zapada czytelnikowi w pamięć - po zamknięciu książki ma się ogromny niedosyt - tak chciałoby się wiedzieć jak potoczą się dalsze losy naszych przyjaciół. Fascynująca jest rownież rola kobiet - autor opowiada o ich rozterkach, problemach w drodze jak i o wielkiej odwadze i poświeceniu. Jest to moja pierwsza powieść o tej tematyce ale chyba zakochałam się :) Polecam wszystkim - trzeba tą książkę reaktywować bo niezrozumiałe jest dla mnie ze jest tak słabo znana. Na zachętę mogę dodać ze dostała Nagrodę Pulitzera.

Książkę przeczytałam po zachęcającej opinii na blogu. Jest fantastyczna. Opowiada historię taboru idącego na zachód USA - całe rodziny zmierzają przez pustynie, rzeki, góry. Ale nie jest to książka tylko i wyłącznie drogi, tutaj bardzo ważni są ludzie i ich problemy - historie. Początkowa anonimowa kompania zapada czytelnikowi w pamięć - po zamknięciu książki ma się ogromny...

Książka która mnie niestety rozczarowała - gdyż słyszałam o niej tylko bardzo pozytywne opinie. Dla mnie przez pierwsza część była po prostu nudna i fabuła jakby stała w miejscu. Nie przepadam tez za książkami w których narratorami są dzieci - tutaj 14 letnia dziewczynka. Największy plus tej książki to ukazana historia Ameryki w tle i dla tych opisów warto po nią siegnąć. Myślałam ze książka będzie drugimi Służącymi a niestety nie dorasta jej do pięt.

Książka która mnie niestety rozczarowała - gdyż słyszałam o niej tylko bardzo pozytywne opinie. Dla mnie przez pierwsza część była po prostu nudna i fabuła jakby stała w miejscu. Nie przepadam tez za książkami w których narratorami są dzieci - tutaj 14 letnia dziewczynka. Największy plus tej książki to ukazana historia Ameryki w tle i dla tych opisów warto po nią siegnąć....

Jest to maje drugie spotkanie z twórczością tej autorki - pierwsze było "Dziedzictwo", które urzekło mnie i zapadło mi w pamięć jako niesamowita powieść. "Echa pamięci" już takiego wrażenia na mnie nie zrobiły - styl powieści - czyli akcja która toczy się aktualnie i w przeszłości jest taki sam w obu powieściach, tak samo w obu powieściach mamy do czynienia z mrocznymi tajemnicami z przeszłości, które mają wpływ na życie naszych bohaterów. Jednak w Dziedzictwie wszystko było dla mnie nowością i niespodzianką tak w tej książce miałam wrażenie, że już gdzieś to czytałam.
Nie zmienia to faktu że powieść jest wciągająca i naprawdę dobrze napisana. A bohaterowie opisani w sposób bardzo dokładny.
Wspaniała książka na jesienne wieczory.

Jest to maje drugie spotkanie z twórczością tej autorki - pierwsze było "Dziedzictwo", które urzekło mnie i zapadło mi w pamięć jako niesamowita powieść. "Echa pamięci" już takiego wrażenia na mnie nie zrobiły - styl powieści - czyli akcja która toczy się aktualnie i w przeszłości jest taki sam w obu powieściach, tak samo w obu powieściach mamy do czynienia z mrocznymi...

Książka podobała mi się choć po pierwszych dwudziestu stronach planowałam ją odłożyć zmęczona wywodami lorda Henryka. Dlatego wszystkim, którzy po nią sięgną i tak jak ja będą na początku znużeni, polecam przebrnąć i potem się wszystko rozkręca. Przez ten ciężki początek dałam tylko 7 gwiazdek. Książka której na pewno nie da się zapomnieć i która gdzieś po cichu będzie nam towarzyszyła już zawsze - takie mam przynajmniej wrażenie.

Książka podobała mi się choć po pierwszych dwudziestu stronach planowałam ją odłożyć zmęczona wywodami lorda Henryka. Dlatego wszystkim, którzy po nią sięgną i tak jak ja będą na początku znużeni, polecam przebrnąć i potem się wszystko rozkręca. Przez ten ciężki początek dałam tylko 7 gwiazdek. Książka której na pewno nie da się zapomnieć i która gdzieś po cichu będzie nam...

Książkę tą miałam na półce odkąd pamiętam - jednak nigdy po nią nie sięgnęłam bo byłam uprzedzona - że to łzawy romans, szmira, szkoda czasu itp. W końcu stwierdziłam, że sama muszę sprawdzić na własnej skórze - i mówię otwarcie podobało mi się bardzo.
Po pierwsze wspaniale ukazana jest arystokracja polska z początku XX wieku - ich duma, zapatrzenie w siebie, uważanie się za ludzi lepszych, fascynacja zachodem .... ukazany jest też arystokrata idealny - patriota - Waldemar Michrowski - który szerzy pracę u podstaw i wiarę w polskość. Zakochuje się w nauczycielce Stefci - i uczucie to jest oczywiście głównym tematem powieści ale na pewno nie jedynym.
Książka ta zrobiła na mnie duże wrażenie - są opisy przyrody, ale mi one aż tak bardzo nie przeszkadzały - pokazała inny świat i pozwala się w niego zatopić. Te bale, polowania - coś niesamowitego.
Naprawdę polecam tą książkę.

Książkę tą miałam na półce odkąd pamiętam - jednak nigdy po nią nie sięgnęłam bo byłam uprzedzona - że to łzawy romans, szmira, szkoda czasu itp. W końcu stwierdziłam, że sama muszę sprawdzić na własnej skórze - i mówię otwarcie podobało mi się bardzo.
Po pierwsze wspaniale ukazana jest arystokracja polska z początku XX wieku - ich duma, zapatrzenie w siebie, uważanie się...

Po książkę Remigiusza Mroza sięgnęłam po zachwalaniu, które pojawiło się na wielu blogach i muszę przyznać, że choć książkę czyta się naprawdę dobrze, akcja jest wartka i pełna zwrotów, to jednak mam po niej lekki niedosyt.
Najmocniejszym elementem książki jak dla mnie było pokazanie procedury sądowej w Polsce - gdyż myślę jest ona odtworzona wyjątkowo dobrze i pokazuje różnice między Polską a systemem sądownictwa amerykańskiego, które znane jest każdemu z filmów.
Jeżeli chodzi o bohaterów to muszę przyznać, że działali mi oni mocno na nerwy, chyba przez swoiste przerysowanie. Mecenas Chyłka - prawniczka w wielkiej korporacji, słuchająca mocnej muzyki, jeżdżąca dziko swoją X5 (bardzo często po jakimś alkoholu), i można się tylko zastanawiać jak mogła zajść kobieta tak daleko, jak jej przemyślenia są mniej dojrzałe niż aplikanta. Kordian Oryński "Zordon" - ambitny, młody prawnik, nie budzi, przynajmniej we mnie, cienia zaufania. Największym "przegięciem" książki jest scena z próbnego przesłuchania świadka (wszak przecież dwóch prawników przy piwku najlepiej zdobędzie cenne informacje).
Historia kończy się zaskakująco - ale zakończenie jest dość chaotyczne.
Plotka głosi, że ma być kolejna część przygód Chyłki i Zordona - czy po nią sięgnę, pewnie tak, bo pomimo uwag książkę naprawdę dobrze się czytało i jest dobrą rozrywką na te pochmurne dni.

Po książkę Remigiusza Mroza sięgnęłam po zachwalaniu, które pojawiło się na wielu blogach i muszę przyznać, że choć książkę czyta się naprawdę dobrze, akcja jest wartka i pełna zwrotów, to jednak mam po niej lekki niedosyt.
Najmocniejszym elementem książki jak dla mnie było pokazanie procedury sądowej w Polsce - gdyż myślę jest ona odtworzona wyjątkowo dobrze i pokazuje...

Dla mnie największym walorem powieści są jej bohaterowie - postacie są opisane w sposób tak wyraźny - że w swoim otoczeniu zawsze znajdziemy kogoś kto mógłby być jednym z nich. Wywołują ogromne emocje, a ich rozterki, choć czasem jak na nasze czasy wydają się niedorzeczne, powodują że jeszcze bardziej się do nich przywiązujemy i staramy się ich zrozumieć. Dawno nie spotkałam postaci które tak mnie irytowały swoim zachowaniem a jednocześnie musiałam się dowiedzieć jak to wszystko skończy się.
Drugim niezaprzeczalnym walorem powieści jest oddanie klimatu XIX wiecznej Anglii i życia w małym miasteczku jak i życia codziennego - teraz w głowie się nie mieści, żeby cały dzień panna spędzała na spacerach, szyciu, jedzeniu, odpoczywaniu i spaniu - a to przecież dla bohaterów niniejszej książki jest takie naturalne.
Główna bohaterka Molly Gibson zostanie w mojej pamięci pewnie na zawsze, jak Elizabeth Bennet i choć do Elizabeth mam większy sentyment to Molly jest równie wspaniałą bohaterką.
Polecam tą książkę wszystkim tym którzy lubują się w XIX wiecznej Anglii, a jeżeli ktoś sięgnie po "Żony i córki" to się nie zawiedzie - bo emocji w niej nie brak a bohaterowie będą w głowie jeszcze długo po przeczytaniu.
Dodam jeszcze że autorka zmarła przed dokończeniem niniejszej powieści, która była publikowana w odcinkach w gazecie w latach 1864-1866 i nie ma ostatniego rozdziału - jednak w książce zamieszczone jest "Podsumowanie" oparte na zapiskach autorki także wiemy jak wszystko się kończy.
Tak więc do książki :)

Dla mnie największym walorem powieści są jej bohaterowie - postacie są opisane w sposób tak wyraźny - że w swoim otoczeniu zawsze znajdziemy kogoś kto mógłby być jednym z nich. Wywołują ogromne emocje, a ich rozterki, choć czasem jak na nasze czasy wydają się niedorzeczne, powodują że jeszcze bardziej się do nich przywiązujemy i staramy się ich zrozumieć. Dawno nie...