Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka trudna do oceny. Z jednej strony zachwyca baśniowością i stworzonym przez autorkę światem, który świetnie oddziałuje na wyobraźnię czytelnika. Jednak z drugiej strony razi brakiem głębi w kreacji postaci oraz mnogością wątków potraktowanych pobieżnie.

Książka trudna do oceny. Z jednej strony zachwyca baśniowością i stworzonym przez autorkę światem, który świetnie oddziałuje na wyobraźnię czytelnika. Jednak z drugiej strony razi brakiem głębi w kreacji postaci oraz mnogością wątków potraktowanych pobieżnie.

Książkę przeczytałam w języku oryginału. Miałam dość wysokie oczekiwania co do niej spowodowane poprzednimi tomami serii. Niestety, moim zdaniem, jest to najsłabsza pozycja w Archiwum Burzowego Światła. Główne minusy w porównaniu z poprzednimi tomami to: bardzo wolne tempo akcji przyspieszone jedynie na ostatnich 100-200 stronach, zbyt wiele miejsca poświęcone na retrospekcje wydarzeń już znanych, rozdziały te wnosiły bardzo mało świeżości i jeszcze bardziej spowalniały akcję, tym bardziej, że autor wymigał się od opisów batalistycznych, ponadto główny wątek skupiał się na aspekcie naukowym, który, o ile ważny dla świata przedstawionego, potraktowany został w sposób dość naiwny i często przypominający wykład z podstaw fizyki, innym minusem była bardzo duża powtarzalność w rozwiązywaniu wątków znanych nam z poprzednich tomów postaci, a szczególnie irytowało nadmierne powtarzanie podanych już informacji. Osobiście uważam, że można by skrócić książkę o ok. 20-30% objętości, szczególnie fragmentów wywodów naukowych oraz wewnętrznych przemyśleń kilku głównych postaci, a przekaz byłby ten sam, lecz z pewnością mniej rozwleczony. Warto też zaznaczyć, że w Rytmie wojny zawarto bardzo dużo odniesień do innych książek tego autora (np. Rozjemcy, Z mgły zrodzonego), których znajomość przed czytaniem tego tomu jest raczej obowiązkowe.

Książkę przeczytałam w języku oryginału. Miałam dość wysokie oczekiwania co do niej spowodowane poprzednimi tomami serii. Niestety, moim zdaniem, jest to najsłabsza pozycja w Archiwum Burzowego Światła. Główne minusy w porównaniu z poprzednimi tomami to: bardzo wolne tempo akcji przyspieszone jedynie na ostatnich 100-200 stronach, zbyt wiele miejsca poświęcone na...

Książka napisana bardzo prostym językiem, nie wymaga od czytelnika żadnego wysiłku. Prosta jest też fabuła. Otóż mamy biednego, chorowitego sierotę, którego ojciec zniesławił się będąc bitewnym magiem. Nasz bohater mieszka u starszego, okaleczonego maga, który był przyjacielem jego ojca, mamy też miłą gosposię, która dba o wspomnianego sierotę. Przyjacielem chłopca jest syn kowala, oczywiście nie do pokonania w walce, ale przecież nie może się wykazać nie będąc szlachetnie urodzonym. Dodajmy jeszcze, że synowie lordów lubują się w dokuczanie głównemu bohaterowi, a sam władca zamku trzyma w szachu szlachetnie urodzonych oraz promuje swojego syna. Co więcej, jest też młoda dziewczyna szlachetnie urodzona, która o dziwo (ironia) wyłamuje się i postanawia pokonać mężczyzn w strzelaniu z łuku. Na dodatek, a co tam, wykorzystajmy więcej utartych motywów, wspomniana łuczniczka podoba się synowi kowala. Po pierwszych rozdziałach miałam wrażenie, że ktoś przepisał Zwiadowców Flanagana, tylko więcej magii sypnął.
Głównym wrogiem jest tu armia Opętanych, oczywiście by móc stawić jej czoło, potrzebny jest mag bitewny, resztę można sobie dopowiedzieć.
Biorąc pod uwagę ocenę tej książki na Goodreads (4.48/5) I początkowe oceny tutaj, miałam nadzieję na porządne fantasy, niestety bardzo się zawiodłam. Powtarzalność motywów, brak oryginalności w choćby nazewnictwie (Mont Noir, schwarz engel - momentami brakowało tylko słowniczka francuskiego i niemieckiego, demony wywodzące się z "Hadesu" - Greków w tej powieści o dziwo nie było), postaci słabo wykreowane, typowo czarno-białe, napisana językiem bardzo prostym, o minimalnej plastyczności opisów, dialogi postaci często ocierały się o infantylność. W oryginale jest to powieść jednotomowa, kolejnym minusem w mojej opinii jest już tradycyjne, nagminne rozbijanie książek na 2 części przez wydawnictwo Fabryka Słów, do tego "nabijanie" objętości poprzez dość dużą czcionkę.
Podsumowując, szczerze odradzam zakup tej pozycji.

Książka napisana bardzo prostym językiem, nie wymaga od czytelnika żadnego wysiłku. Prosta jest też fabuła. Otóż mamy biednego, chorowitego sierotę, którego ojciec zniesławił się będąc bitewnym magiem. Nasz bohater mieszka u starszego, okaleczonego maga, który był przyjacielem jego ojca, mamy też miłą gosposię, która dba o wspomnianego sierotę. Przyjacielem chłopca jest syn...