Albert Einstein urodził się 14 marca w 1879 roku w Ulm w mieście leżących na terenie Witenbergii., a dziś częścią państwa związkowego Republiki Federalnej Niemiec Badenia-Witenberga. Był synem drobnego niemieckiego handlarza i przedsiębiorcy. Jako młody chłopak pobierał lekcje gry na skrzypcach. W 1896 roku zdaje maturę i dostaje się na Politechnikę w Zurychu z zamiarem zdobycia dyplomu nauczyciela matematyki i fizyki. W tym czasie rezygnuje z obywatelstwa niemieckiego.W 1900 roku kończy studia i bezskutecznie poszukuje pracy w Witherhfur i Szaffausen. W 1901 roku otrzymuje pracę jako młodszy referent w Szwajcarskim Urzędzie Patentowym.
W 1905 roku publikuje Annalen Physics” przełomowe prace. Pierwsza z nich to ”O wytwarzaniu i transformacji światła” – wyjaśnia zjawisko fotoelektryczne, potwierdzając kwantową naturę światła i istnienie cząstek nazwanych później fotonami. Druga jego praca jest o „O molekularno- kinetycznej teorii ciepła zastosowanej w ruchu cząstek zawieszonych w stacjonarnej cieczy.” Za tę pracę otrzymał stopień doktora na U niwersytecie w Zurychu. Wyjaśnia ona zjawisko ruchów Browna Kolejna. Praca „O elektrodynamice ciał w ruchu” stała się podstawą szczególnej teorii względności. Ostatnia z wielkich prac w tym roku ”Czy bezwładność ciał zależy od ich energii jest podstawą do wyrażenia słynnego wzoru (E=mc2) W latach 1909 -1914 Albert Einstein był profesorem fizyki na kilku uniwersytetach w Szwajcarii, Austrii i Niemczech,. Ostatecznie zostać dyrektorem prestiżowego Instytutu Cesarza Wilhelma Wielkiego (przekształconego po wojnie w Instytut Maxa Plancka). Na stanowisku tym pozostał do 1936 r.
W 1915 roku Einstein opublikował najważniejszą ogólną teorię względności. W 1921 roku otrzymał nagrodę Nobla za wkład w rozwój fizyki teoretycznej,a zwłaszca za odkrycie praw rządzącym efektem fotoelektrycznym.”(For his services to Theoretical Physics, and especially for his discovery of law of the photoelectric meffect”)
Na przełomie 1932 i 1933 prowadzi serię wykładów w Stanach Zjednoczonych. W tym czasie Adolf Hitler dochodzi do władzy, co sprawia, że Einstein postanawia nigdy nie wracać do Niemiec.
Mimo że przez całe życie Albert Einstein był zadeklarowanym pacyfistą, w 1939 roku, tuż przed napaścią Niemiec na Polskę, za namową Szilárda wysłał do prezydenta USA – Franklina Delano Roosevelta - list, zredagowany głównie przez Szilárda, ostrzegający prezydenta przed potencjalnymi możliwościami budowy bomby atomowej przez Niemcy. List ten zapoczątkował Projekt Manhattan i budowę pierwszej bomby atomowej na świecie.
Po zakończeniu I wojny światowej i powstaniu Republiki Weimarskiej stał się automatycznie obywatelem Niemiec. W momencie otrzymania Nagrody Nobla był więc formalnie Niemcem i taka jego narodowość widnieje w oficjalnych spisach noblistów. Obywatelstwa niemieckiego został pozbawiony przez rząd III Rzeszy zaraz po wyjeździe do USA. W 1940 r. przyjął obywatelstwo USA.W 1950 roku przyjął teorię grawitacyjnych i elektromagnetycznych oddziaływań. Zmarł w 18 kwietnia w 1955 roku w szpitalu Princeton. Krótko po jego śmierci sztucznemu pierwiastkowi nadano nazwę einstein o liczbie atomowej 99.
Kalendarium
1879: 14 marca urodził się w Ulm w Bawarii. W tym samym roku rodzina przeniosła się do Monachium, a później, gdy Einstein miał 15 lat – do Mediolanu we Włoszech.
1900: Ukończył studia matematyczne i fizyczne na politechnice w Zurychu w Szwajcarii.
1901: Przyjął obywatelstwo szwajcarskie.
1902: Rozpoczął pracę, jako inspektor w szwajcarskim biurze patentowym. W tym czasie rozpoczął wydawać prace dotyczące teoretycznych aspektów i zagadnień w fizyce.
1905: 21 listopada Przedłożył swoją szczególną teorię względności. Pokazał, że takie dziwne zjawiska, jak zmiany rozmiarów, masy i tempa upływu czasu, stają się zauważalne, gdy prędkości zbliżają się do prędkości światła.
1909: Został profesorem nadzwyczajnym fizyki teoretycznej na uniwersytecie w Zurychu. Stanowisko to stworzono specjalnie dla niego.
1911: Uzyskał stanowisko profesora fizyki na uniwersytecie w Pradze, wtedy pod panowaniem austro-węgierskim.
1912: Powrócił na swe poprzednie stanowisko na uniwersytecie w Zurychu.
1914: Został dyrektorem Instytutu Fizyki w Berlinie. Ponownie stał się poddanym cesarza Niemiec, co wiązało się z rezygnacją z obywatelstwa Szwajcarskiego.
1915: Ogłosił ogólną teorię względności, w której stwierdził, że efekty grawitacji i przyśpieszenia są równoważne. Z tej teorii wynika, że grawitacja powoduje ugięcie toru światła i zmienia jego częstotliwość.
1919: Zespół pod kierownictwem A. Eddingtona potwierdził obserwacyjnie ogólną teorię względności, dowodząc, że Słońce zakrzywia promień światła gwiazdy, znajdującej się poza nim.
1921: Otrzymał Nagrodę Nobla za wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego i prace teoretyczne w dziedzinie fizyki.
1930: Opublikował książkę About Zionism (O syjonizmie).
1934: Pozbawiony pracy i domu po dojściu nazistów do władzy, Einstein przeniósł się do Ameryki, gdzie został profesorem w Instytucie Studiów Zaawansowanych w Princeton w stanie New Jersey. Coraz głośniej zaczął wyrażać swe poparcie dla utrzymania pokoju na świecie.
1939: Wysłał list do prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina D. Roosvelta, namawiając do szybkiego działania w badaniach nad bombą atomową.
1940: Przyjął obywatelstwo amerykańskie.
1945: Rozpoczął nalegania na ustanowienie międzynarodowej kontroli nad bronią atomową.
1950: Przedstawił jednolitą teorię oddziaływań elektromagnetycznych i grawitacyjnych, której nie zaakceptowali inni fizycy.
1952: Odrzucił zaproszenie do objęcia urzędu drugiego prezydenta Izraela.
1955: 18 kwietnia zmarł we śnie w szpitalu w Princeton. Krótko po jego śmierci nowemu sztucznemu pierwiastkowi chemicznemu nadano nazwę einstein.
Źródło: Wilkipedia.
Opracowała: Renata Karoń.
Chciałbym napisać coś mądrego o tej książce, ale wszystko co mądre zostało już w niej zawarte. Aż głupio przyznać, że oprócz wstępu prawie nic nie zrozumiałem, ale pocieszam się myślą, że podążanie, za tokiem myślowym Alberta Einsteina jest zarezerwowane dla garstki wybrańców.
Książka zawiera szczególną teorię względności z 1905 roku oraz wydaną 10 lat później ogólną teorię względności i nie ulega wątpliwości, że jest to jedno z najważniejszych dokonań ludzkości XX wieku, tworzące grunt dla podstaw fizyki kwantowej i nowoczesnej astronomii. Geniusz autora jest dla mnie równie niezaprzeczalny, co niezrozumiany - dobrze, że raz na jakiś czas pojawia się na świecie taka jednostka, zdolna do przełomowych odkryć i popychania tego koła postępu do przodu. Fakt, że łatwiej zrozumieć te wywody w postaci jakiegoś skondensowanego artykułu, tłumaczącego w wielkim uproszczeniu całą tą "względność", ale jeśli ktoś chce zapoznać się z oryginałem - polecam. Ja idę obejrzeć ponownie "Interstellar" bo jakoś mnie tak naszło...
https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/11/istota-teorii-wzglednosci-albert.html
Szare komórki płaczą.
Lubię czytać książki, które ruszają nie tylko wyobraźnię, ale też szare komórki, a raczej poprawnie powinnam napisać istotę szarą, bo to właśnie od niej wzięła się nazwa szarych komórek. O teorii względności słyszał każdy z nas. Tak samo o Albercie Einsteinie, którego nie muszę tutaj przedstawiać.
„Istota teorii względności” to ujednolicona prezentacja najsłynniejszej koncepcji naukowej, jaką poznał świat. Ta książka na początku była jedynie wykładami, jakie Einstein miał okazję przedstawić w Stanach Zjednoczonych, do których wyjechał po otrzymaniu Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki. Cztery wykłady zostały spisane, a następnie wydane jako Istota teorii względności. Einstein poprawiał ten tekst aż do swojej śmierci, za każdym razem dodawał coś nowego i umacniał swoją teorię. Tak oto teraz mamy okazję poznać ostateczną wersję „Istoty teorii względności” z przedmową Briana Green'a.
Uh, to była naprawdę wymagająca lektura. Jak na tak małą objętość, „Istota teorii względności” zajęła mi więcej czasu, niż książki na pięćset stron. Zapytacie pewnie: dlaczego?
Odpowiedzią są: wzory.
Wzory są tutaj prawie wszędzie. Z prostych do trudnych. Do tego szeregi i macierze, porównywanie równań Lorenza i innych matematyków.
Wszystko się na siebie nakłada, wszystko się łączy i trzeba naprawdę odświeżyć sobie matematykę i fizykę, aby to jako tako zrozumieć.
Bez wcześniejszego przypomnienia królowych nauk lepiej nie podchodzić do tej pozycji, bo będzie to dla Was czarna magia ze wzorami.
„Istota teorii względności” to książka dla wytrwałych. Odkładałam ją wiele razy, bowiem czasami idąc tokiem rozumowania Einsteina miałam wrażenie, że mój mózg zaczyna tańczyć kankana, albo skręca się sam w sobie. Przebrnęłam, trochę zrozumiałam, na pewno wrócę po więcej, aby jeszcze bardziej ogarnąć ten temat. Jeżeli lubicie swoje szare komórki i chcecie dać im trochę treningu to książka Alberta Einsteina jest odpowiednim kandydatem.