Jesteśmy społecznością, która kocha książki

'Dom w Krokusowej Dolinie" to kolejna książka H. Kowalczuk, która mnie po prostu porwała.
Uwielbiam podania i legendy, a tych w tej powieści nie brakło.
Tutaj rzeczywistośc przeplata się z fikcją i działa magia, ale tylko dla wybranych.
Autorka przeniosła nas w przepiękne miejsce na Podhale. Pokazała piękno gór i dolin.
Główna bohaterka Ania jest młodą kobietą,któa ma za sobą traumatyczną młodość. Po smierci rodziców wychowywała ją despotyczna ciotka. Dzięki swojemu samozaparciu skończyła studia,ale pracę podjęła w sklepie meblowym. Anna jest lubiana, pracowita i pełna pomysłów,dlatego też dostaje propozycję wyjazdu o awans. Zbiega się to ze śmiercią ciotki i kobirta korzysta z propozycji. Wyjeżdża w góry by w Zakopanem poprowadzić salon meblowy . Ma zamieszkać w uroczej dolinie w domu z któym wiąże się wstrząsająca legenda i w którym straszy 9 ale o tym Ania dowiaduje się na miejscu). Dom należy do Krzysztofa - jej pieewszej i jedynej miłośći i otym Ania też dowie się podczas pobytu w domu. Tutaj autorka wplotła wątek romantyczny , ale i też zaskakujący. A jak się rozwinie ? Tego nie powiem...
Anna poznaje starą kobiete Weronikę i jej wielkiego kota Dragona. Kobieta opowiada jej o swojej rodzinie oraz o dwóch zwaśnionych rodach na których ciąży klątwa. Kim jest Weronika , której nikt z miejscowych nie widział?
Nasza bohaterka nie zdaje sobie sprawy,że została wybrana do zakończenia klatwy. Jaką rolę odegra Ania, a jaką Weronika i jej wielki kot? Tego też nie zdradzę, powiem jedynie,że tutaj pojawia się dreszczyk grozy. Czy klątwa dobiegnie końca? I jak potoczy się życie Ani w domu w Krokusowej Dolinie?
Książkę tę przeczytałam jednym tchem i z ogromną ciekawością. Należy ona do tych,które dostarczają mn ostwa wrażeń.
Polecam.

'Dom w Krokusowej Dolinie" to kolejna książka H. Kowalczuk, która mnie po prostu porwała.
Uwielbiam podania i legendy, a tych w tej powieści nie brakło.
Tutaj rzeczywistośc przeplata się z fikcją i działa magia, ale tylko dla wybranych.
Autorka przeniosła nas w przepiękne miejsce na Podhale. Pokazała piękno gór i dolin.
Główna bohaterka Ania jest młodą kobietą,któa ma za...

" Nowe życie Kariny" to niesamowicie poruszająca historia.
Kolejny raz M. Nowik dałą nam do rąk powieść mocną,pisaną życiem i pełną emocji.
Jest doskonałym przykładem na to,
...że niezależnie od tego co się wydarzyło w życiu, można się po tym otrząsnąć i stanąć ponownie na nogi "...
Główną bohaterkę Karinę poznajemy jako zbuntowaną nastolatkę ,podopieczną Domu Dziecka. Dziewczyna uchyla rąbka swojego życia, swoich myśli, marzeń oraz uczuć. Mówi nam kto jest dla nej w życiu ważny , a tych osób jest niewiele. Duży, ale dobry wpływ na Karinę ma jej przyjaciółka Rozalka oraz Bartek - jej jedyna i prawdziwa miłość. Niestety w życiu Kariny są też ludzie jej nieprzychylni, zawistni i to właśnie dzięki nim jej życie się zmienia.. W wieku 17 lat trafia do Ośrodka Wychowawczego. Traci Bartka, Rozalke i wszystko to co kocha. Jest zrozpaczona. W ośrodku poznaje Paulinę i to dzięki niej dziewczyna zaczyna myśleć pozytywnie i mieć marzenia. Marzenia,które się spełnią. Karina otwiera malutką ,przytulną księgarenkę i prowadzi ja wraz z Pauliną. Dziewczyny są szczęśliwe. Życie prywatne Kariny nie jest jednak różowe, a jej związek z mężczyzną obiecującemu młodej dziewczynie dobre życie okazuje się toksyczny. Tutaj jednak niczego nie zdradzę. Dalsze życie Kariny będzie pełne zwrotów, będzie się działo dobrze i zle, będzie szczęście i będą łzy. A jak się rozwinie? Zapraszam do przeczytania.
Mi osobiście spodobała się postawa Pauliny oraz Bartka, cieszę się ,że byli przy niej w trudnych chwilach.
Ta historia, historia młodej kobiety jest żywym dowodem na to,że marzenia się spełniają i to każdemu kto tego pragnie,że prawdziwa miłość przetrwa i warto na nią czekać.
Jest też pełna refleksji i przemyśleń nad życiem.
Życie Kariny określiłabym mottem :
" Co nas nie zabije, to nas wzmocni"
Ta powieść zostanie ze mną na długo.
Polecam.

" Nowe życie Kariny" to niesamowicie poruszająca historia.
Kolejny raz M. Nowik dałą nam do rąk powieść mocną,pisaną życiem i pełną emocji.
Jest doskonałym przykładem na to,
...że niezależnie od tego co się wydarzyło w życiu, można się po tym otrząsnąć i stanąć ponownie na nogi "...
Główną bohaterkę Karinę poznajemy jako zbuntowaną nastolatkę ,podopieczną Domu Dziecka....

Książkę przeczytałam w ramach booktur zoganizowanego przez Ewelkowe Czytanie za co bardzo dziękuję.

Z przyjemnością powróciłam na salony księżnej Reszko,którą bardzo polubiłam za osobowośc i która poznałam w powieści "Dom pełen tajemnic".
" Zakochana służąca" jest jej kontynuacją. W tej powieści autorka skoncentrowała się a służącej księżnej Leokadii- Marcie Skowronek. Marta została oddana na służbę jako dziecko do rodziców księżnej. Została jej osobista służącą ,zawsze oddana. lojalna i pomocna. Dlatego też została jej ochmistrzynią.
Jako kobieta niskiego stanu marzy o miłości i ta przychodzi do niej w postaci przystojnego pocztyliona Waldemara Promyka.
Czy tych dwoje doświadczy szczęścia? Czy będą mogli być razem?
Tego nie zdradzę. Powiem tylko,że na ich drodze wiele się wydarzy,będą musieli zmierzyc się z wieloma przeciwnościami i intrygami.
A jaki będzie tego finał?
Autorka w cudowny sposób pokazała nam życie służącej we dworze, odsłoniła jej marzenia,myśli,uczucia oraz sposób życia.
Jest to bardzo udany romans historyczny z bardzo ciekawymi detalami :)
Zapraszam do sięgnięcia po tę powieśc oraz po pierwszą częśc i poznanie życia arystokracji , a szczególnie księżnej Reszko( jest to osóbka bardzo konkretna, z pasją i stawiająca na swoim) oraz jej oddanej służącej Marty Skowronek.
Historia ta wrusa , dostarcza wielu emocji i wiary w miłość!
Polecam.

Książkę przeczytałam w ramach booktur zoganizowanego przez Ewelkowe Czytanie za co bardzo dziękuję.

Z przyjemnością powróciłam na salony księżnej Reszko,którą bardzo polubiłam za osobowośc i która poznałam w powieści "Dom pełen tajemnic".
" Zakochana służąca" jest jej kontynuacją. W tej powieści autorka skoncentrowała się a służącej księżnej Leokadii- Marcie Skowronek....

Historia ta to prawdziwe świadectwo okrucieństwa II wojny światowej. Jest oparta na wspomnieniach dwóch kobiet, które przeżyły wojnę i poznały jej oblicze.
Rodzina Marców mieszka w Tarnowoli, małej wiosce na Zamojszczyznie i tutaj zostaje przeprowadzona akcja pacyfikacyjna. Niektórym mieszkańcom udaje się uciec, w tym Kazi i Gieni z rodziny Marców. Dziewczyny przechwycone przez partyzantów trafiają dzięki ich pomocy do rodziny ojca. Kazia trafia do babki, a Gienia do stryjostwa. Niestety jest u nich wykorzystywana jako tania siła robocza, ganiana przez stryjenkę od roboty do roboty. Śoi w stodole i dostaje bardzo okrojone rcje żywnościowe. Ale nadzieja na powrót rodziców i rodzeństwa dodaje jej sił. Dziewczyna znosi swój los i trwa.
Mieszkańcy wsi trafiają do obozu w Majdanku. Jej rodzice oraz Franciszka(najstarsza z córek pozostałych przy Mariannie) próbują przeżyć horror życia obozowego. Dzięki Mariannie Marzec,która pilnuje swoich dzieci i robi wszystko by im ulżyć i by wytrwały żyją. Franciszka pomaga mamie w opiece nad młodszym rodzeństwem ,ale z czasem i ją siły opuszczają , dopadają choroby i strach. Nadzieja trzyma ją przy życiu.
Czytając o ich zyciu i życiu wszystkich ludzi w Majdanku płakałam. Emocje były bardzo silne. Chylę czoła Mariannie, która potrafila dokonać cudu , gdyż nie wyobrażałam sobie jak kilkumiesięczne dziecko mogło przeżyć w tychprzerażających warunkach.
Bardzo cieszę się ,że tej rodzinie się udało i mogli wrócić do domu ( prawie) w komplecie.
Książka S. Kubik jest ważnym dowodem historii. Żywym świadectwem z życia naszych dziadków.
Nie zapomnijmy tej historii! Pamiętajmy!
Polecam.

Historia ta to prawdziwe świadectwo okrucieństwa II wojny światowej. Jest oparta na wspomnieniach dwóch kobiet, które przeżyły wojnę i poznały jej oblicze.
Rodzina Marców mieszka w Tarnowoli, małej wiosce na Zamojszczyznie i tutaj zostaje przeprowadzona akcja pacyfikacyjna. Niektórym mieszkańcom udaje się uciec, w tym Kazi i Gieni z rodziny Marców. Dziewczyny przechwycone...

Tę książkę przeczytałam dzieki booktur zorganizowanego przez autorkę Pisarka Do Szuflady i Marzena Guzior za co dziękuję.

Czy można wierzyć w przeznaczenie? Czy tylko przypadki?
Czytając historię Marty i Williego długo się nad tym zastanawiałam.
Ich losy zostały ze soba splecione wiosną 1942 roku podczas łapanki w Warszawie,gdize niemiecki oficer ratuje nieznajomą kobietę. Tą kobietą jest Marta Heller mająca obywatelstwo polsko-wiedeńskie i pracująca jako stenotypistka na Szucha. Wilhelm Oldenburg jest oficerem Wermahtu który prauje dla wysoko postawionego oficera i który obraca się wśród wysokich oficerów SS i Gestapo.
Splot wydarzeń powoduje,że sie do siebie zbliżają. Najpierw nawiązują udawany romans, który z czasem przeradza się w uczucie. Uczucie, które w tamtych czasach nie powinno się zdarzyć. Oboje są wobec siebie nieufni, oboje są kimś innym dla świata w którym żyją ,ale obojgu zależy na szczęściu i przeżyciu. Marta ma mała córeczkę ,którą musi za wszelką cenę chronić i to robi. Żyje pomiędzy kłamstwami , tak jak i Willi ,który ma dwie twarze. Kim jest ten mężczyzna? Dlaczego robi to co robi? Kim naprawdę jest Marta?Jak potoczą się losy obojga? Czy przeżyją i spotkają się po wojnie?
Ja juz wiem ,teraz kolej na Ciebe Czytelniku!
Autorka zabrała nas w bardzo trudny czas, pełen bólu i cierpienia, ale dała nam też promyk słońca w postaci ludzkiej empatii,zrozumienia, pomocnej dłoni i miłości.
Akcji powieści towarzyszy muzyka,która jest ważna dla Marty, która przed wojną była uznaną wiedeńską pianistką . Kocha muzykę i poprzez nią wyraża swoje uczucia i to jest piękne.
Histora ta pokazuje nam również jakie znaczenie w tamtych czasach miało pochodzenie czy obywatelstwo.
Książka trzymała mnie w napięciu cały czas, dostarczyła mnóstwa różnych emocji,a czytając końcówkę nie mogłam się od niej oderwać.
Ta historia jest piękna i wyjątkowa.
Polecam.

Tę książkę przeczytałam dzieki booktur zorganizowanego przez autorkę Pisarka Do Szuflady i Marzena Guzior za co dziękuję.

Czy można wierzyć w przeznaczenie? Czy tylko przypadki?
Czytając historię Marty i Williego długo się nad tym zastanawiałam.
Ich losy zostały ze soba splecione wiosną 1942 roku podczas łapanki w Warszawie,gdize niemiecki oficer ratuje nieznajomą kobietę....

Książkę przeczytałam w ramach booktur zorganizowanego przez blog Czytam dla przyjemności za co dziękuję.
Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki.
Początek był dla mnie trochę chaotyczny i nie wiedziałam czego mogę sie spodziewać , ale zostałam miło zaskoczona.
Historia,którą stworzyła Hania, wnuczka Mirosławy i Jana Doroszów po prostu mnie pochłonęła.
Dziewczyna po strace pracy przyjeżdża do dziadków nad morze. Mieszkają oni w wyremontowanym dworku " Białą Dama" nieopodal Gdyni. Na pchlim targu znajduje obraz dziewczyny i to właśnie ten obraz otwiera jej drzwi do wspomnień. Dziadek opowiada jej swoje życie i odkrywa kim jest dziewczyna z portretu. Opowiada o przyjazni, która wytworzyła się pomiędzy panienką Klarą, Wiliamem i nim.O wspólnych zabawach, pasjach i rodzinie. O tym,że "Biała Dama" jako luksusowy pensjonat była pełna bogatych ludzi z wyższych sfer, zbytku i elegancji. Wspomina też czasy II wojny światowej i próbę o przeżycie. Wszystko to jest niczym nierealny świat,pełen emocji i sprzeczności.
Miłość,która zdarzyła się pmiędzy nim a Klarą zdaje się być wyśniona ale była. Jan Dorosz na przestrzeni lat przeżył wiele. Były dni spokojne, radosne, pełne szczęścia i życia, ale były też chwile trudne, pełne łez i bólu. Dozył swoich lat w spokoju i cieple domowego ogniska.
Autorka w bardzo ciekawy i lekki sposób wciąga nas w tę historię. Przedstawia wiele faktów i prawdziwych wydarzeń. Zwraca uwagę na kruchość ludzkiego życia. Ja osobiście zostałam tą powieścią oczarowana.
Polecam.

Książkę przeczytałam w ramach booktur zorganizowanego przez blog Czytam dla przyjemności za co dziękuję.
Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki.
Początek był dla mnie trochę chaotyczny i nie wiedziałam czego mogę sie spodziewać , ale zostałam miło zaskoczona.
Historia,którą stworzyła Hania, wnuczka Mirosławy i Jana Doroszów po prostu mnie...

"Dom pod szczęśliwą gwiazdą" to historia napisana przez życie. Autorka zabrała nas do świata bohaterów i w niezwykle wzruszający i pełen emocji sposób zwróciła uwagę na wychowanie dzieci ,różnice społeczne, miłość rodzicielską oraz miłośc dorosłych. Czyli wszystko to czym żyjemy.
Historia Edzia, 8-letniego chłopca bardzo mnie poruszyła.Jest on wychowywany przez matkę,która ma problem z alkoholem, a przez dom przewijaja się kolejni "wujkowie". Edzio jest bity, wyganiany z domu i zaniedbany. Często wspomina babcię ,która o wceśniej wychowała,kochała i u której miał dobrze.
Zmiana szkoły niespodziewanie odmoenia jego los. Zaprzyjaznia się z Lenką, której rodzice bardzo go polubili i poznali jego zycie. Zabierają często chłopca do siebie, a on czuje sie u nich szczęśliwym. Zyskał tez babcię oraz dziadka. Jan jest dawnym znajomym babci Leny i kimś jeszcze ,ale tego nie powiem. Wątek babci i dziadka jest bardzo ciekawy i mozna z niego wysnuć różne wnioski np: że każdą krzywdę można wybaczyć,że stara miłość nie rdzewieje,że w każdym wieku można kochac i być szczęśliwym ,że zawsze jest nadzieja na lepsze jutro.
Książki E. Formelli zawsze dostarczają mi emocji, przeróżnej wiedzy , rzucają spojrzenie na rozmaite dziedziny zycia zarówno tego terazniejszego jak i dawniejszego,
Polecam.

"Dom pod szczęśliwą gwiazdą" to historia napisana przez życie. Autorka zabrała nas do świata bohaterów i w niezwykle wzruszający i pełen emocji sposób zwróciła uwagę na wychowanie dzieci ,różnice społeczne, miłość rodzicielską oraz miłośc dorosłych. Czyli wszystko to czym żyjemy.
Historia Edzia, 8-letniego chłopca bardzo mnie poruszyła.Jest on wychowywany przez matkę,która...