Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka jest zła i szkodliwa. Daję jej dodatkową gwiazdę tylko dlatego, że jest tak okropna, że aż śmieszna. Najgorzej wydane 9,99 w moim życiu.

Autorka ma jakiegoś fioła na punkcie gwałtów, w pewnym momencie straciłam rachubę liczenia ile razy ktoś kogoś gwałci, lub insynuuje, że chce zgwałcić, bądź prawie gwałci, ale przychodzi bohater i ratuje biedną kobietę z opresji.

Szczególnie szkodliwe jest w tej książce przedstawienie mężczyzn: wg. Katarzyny Michalak, wystarczy złapać mężczyznę za "przyrodzenie" (ulubione słowo autorki), żeby ten zapomniał o całym świecie. Wystarczy wspomnieć scenę, w której jakiś rycerzyk (nie pamiętam imienia), walczy z czarodziejką o nazwisku "de Sade" (lol), na oczach Analeli. Podczas tej walki czarodziejka łapie go za "przyrodzenie", więc on zapominając o bożym świecie, "wtargnął w nią brutalnie" i "eksplodował jęcząc głośno". Autentyczne cytaty z książki! Wszystko na oczach głównej bohaterki. Potem de Sade dostaje po łbie od kolejnego rycerzyka, który jest jednym z trueloverów głównej bohaterki (których jest czterech) i dopiero wtedy eksplodujący rycerzyk opamiętuje się i podciąga spodnie "łkając z żalu i wstydu".
Takich kwiatków jest więcej, niektóre jeszcze bardziej obrzydliwe (obrzydziły mnie chociażby rozmyślania głównej bohaterki nt. wielkości smoczego "przyrodzenia", mimo że było to tylko jedno zdanie).

Poza kwiatkami świadczącymi o seksualnym niewyżyciu autorki, fabuła jest nudna, miałka, chaotyczna, bohaterowie, o których myślimy, że umarli, pojawiają się nagle żywi, wszędzie nieśmiertelna deus ex machine, powtarzające się fragmenty o tym, jaka główna bohaterka jest piękna, mądra silna i naj, chociaż akcja książki na to nie wskazuje, nuda, nuda, nuda.

Ps. Posiadanie przez Anaelę mocy rozkochiwania w sobie wszystkich mężczyzn, rozweseliło mnie mocno, uśmiałam się jak nie wiem co. O zgrozo, autorka ma 45 lat! Myślałam, że z takich literackich zabiegów wyrasta się wraz z opuszczeniem gimnazjum...

Ta książka jest zła i szkodliwa. Daję jej dodatkową gwiazdę tylko dlatego, że jest tak okropna, że aż śmieszna. Najgorzej wydane 9,99 w moim życiu.

Autorka ma jakiegoś fioła na punkcie gwałtów, w pewnym momencie straciłam rachubę liczenia ile razy ktoś kogoś gwałci, lub insynuuje, że chce zgwałcić, bądź prawie gwałci, ale przychodzi bohater i ratuje biedną kobietę z...

Ta książka to majstersztyk. Nudna i głupia, a w swojej głupocie nawet nie jest zabawna.
Jak można pisać, że to książka urocza, ciepła itd. itp., kiedy Kamilka jest najbardziej antypatyczną główną bohaterką jaką widziały moje biedne oczy. 24-letni, nie nadający się do życia pasożyt, który całymi dniami czyta o kwiatuszkach w swoim buduarze godnym kilkuletniej dziewczynki. Dziewczyna, która po skończeniu studiów zajmuje się pierdzeniem w stołek i odrzucaniem każdej oferty pracy, "bo się boi". W dodatku irytująco naiwna, biorąca dziwną ofertę wyjazdu do pracy we Włoszech za dobrą monetę, potem wcale nie zastanawiająca się nad tym, dlaczego została wybrana do idealnej pracy w odległym Milanówku marzeń. Zero refleksji w stylu "a może oni chcą mnie zawieźć do burdelu do Niemiec?", nic. Bohaterka ze swoją naiwnością i brakiem mózgu jest tak irytująca, że miałam nadzieję, że w końcu "ta urocza lecz wymagająca remontu willa", zawali jej się na głowę i zaoszczędzi kolejnych hejtów pod adresem byłego chłopaka sprzed ośmiu lat. Fale hejtu, jakie przez osiem lat (!!!!!!!1111) wysyła Kamilka do swojego byłego chłopaka są znaczącym elementem fabuły. Kto normalny wysyła przez osiem lat (!!!!!111) hejterskie maile do byłego faceta? To podpada pod jakiś paragraf, pogróżki, nękanie, cokolwiek. A Kamila przez cały czas przedstawiana jest jako urocza bohaterka pozytywna, co tam nękanie, przecież to tylko takie fiu bździu w głowie <3
Droga autorko, nie. To już jakaś choroba psychiczna, być może spowodowana traumą przez odrzucenie? Przecież ta infantylność mogła wziąć się z tego, że odrzucenie w młodym wieku zaowocowało zatrzymaniem rozwoju psychicznego? Albo wręcz cofnięciem się, niejedna szesnastolatka ma więcej oleju w głowie niż urocza Kamilka.
A to tylko jedna z bohaterek, pozostają jeszcze dwaj trueloverzy do trójkąta, urocza ciotunia stalkerka, która od ośmiu lat (!!!!11!) potajemnie czyta hejterskie maile swojej siostrzenicy, urocza rodzinka z tradycjami, która okazuje się w rezultacie dość piekielna...
Brzmi to jak książka do pośmiania się z głupotek, jak "Saga o Ludziach Lodu" albo inne harlequiny, ale w rzeczywistości bardzo podniosła mi ciśnienie i nie dałam rady jej skończyć.
1/10 nie polecam najgorszemu wrogowi.

Ta książka to majstersztyk. Nudna i głupia, a w swojej głupocie nawet nie jest zabawna.
Jak można pisać, że to książka urocza, ciepła itd. itp., kiedy Kamilka jest najbardziej antypatyczną główną bohaterką jaką widziały moje biedne oczy. 24-letni, nie nadający się do życia pasożyt, który całymi dniami czyta o kwiatuszkach w swoim buduarze godnym kilkuletniej dziewczynki....

Zakończenie bardzo naciągane i rozczarowujące

Zakończenie bardzo naciągane i rozczarowujące

Dżibril/Gabryś(Gabriel), Michaś(Michał), Lampka(Lucyfer), jako zdrobnienia imion archaniołów (a to tylko kilka z nich!) same z siebie powinny wystarczyć za recenzję tego "dzieła". Dosyć, że nie Mati, Seba i Łysy, co by bardzo pasowało do bohaterów tej książki, którzy mówią i zachowują się jak gimnazjaliści.

Nie dałam rady, akcja zbyt chaotyczna i durna, opisy wydumane, tatusiowe żarty (np. "Zostaniemy ze skrzydłami w nocniku", huehue takie śmieszne, że aż nie).

W dodatku charakter każdego bohatera jest taki sam. W pewnym momencie pogubiłam się, kto jest kim, bo naprawdę, nie widziałam między nimi żadnej różnicy.

Gniot absolutny

Dżibril/Gabryś(Gabriel), Michaś(Michał), Lampka(Lucyfer), jako zdrobnienia imion archaniołów (a to tylko kilka z nich!) same z siebie powinny wystarczyć za recenzję tego "dzieła". Dosyć, że nie Mati, Seba i Łysy, co by bardzo pasowało do bohaterów tej książki, którzy mówią i zachowują się jak gimnazjaliści.

Nie dałam rady, akcja zbyt chaotyczna i durna, opisy wydumane,...