Agrafka – Izabela Sowa
Książkę tę otrzymałam bardzo dawno temu i od razu w tamtym czasie zabrałam się do jej czytania. Niestety prób w dokończeniu lektury było kilka, początkowo książka mnie nie zainteresowała, choć przesłanie jest jak najbardziej wartościowe. Jednak przebrniecie przez początek sprawiło mi trudność.
Agrafa jest typowym utworem dla nastolatków, poruszającym ważne tematy dorastającej dziewczyny. Mamy tutaj idealną rodzinę, ale jak wiem każdy kij ma dwa końce, dlatego ostrożnie z ocenami. Czasem jedno słowo i jedna osoba potrafi nam odwrócić obraz o sto osiemdziesiąt stopni. Pojawia się tutaj również wątek pieska, który mnie osobiście najbardziej porusza. Myślę, że wielu nastolatków może utożsamić się z główną bohaterką a rodzice czytając utwór mogą na chwile wejść w buty swoich dzieci – co gorąco polecam.
Plusem jest swoboda z jaką pisze autorka, myślę, że w przyszłości sięgnę po inne książki z jej wachlarza. Pomimo początkowych trudności uważam, że każdy nastolatek powinien przeczytać te pozycję.
Serdecznie polecam tytuł.

Agrafka – Izabela Sowa
Książkę tę otrzymałam bardzo dawno temu i od razu w tamtym czasie zabrałam się do jej czytania. Niestety prób w dokończeniu lektury było kilka, początkowo książka mnie nie zainteresowała, choć przesłanie jest jak najbardziej wartościowe. Jednak przebrniecie przez początek sprawiło mi trudność.
Agrafa jest typowym utworem dla nastolatków,...

Książka naprawdę mi się podobała. Uważam, że dobrze zostało tu przedstawione zjawisko młodzieńczego buntu oraz chęć bycia zapamiętanym jako ktoś inny niż własna starsza siostra.

Mimo to, nagromadzenie pewnych problemów było zbyt duże, przez co większość z nich była opisana bardzo powierzchownie. Czymś co mocno mnie również zirytowało było nieustanne zwracanie się do postaci "dziadka" jako do mężczyzny. Według mnie jest to sam strzał kolano autorki - z jednej strony pisze o transpłciowej kobiecie, lecz z drugiej cały czas mówi się o niej jako o mężczyźnie.

"Agrafkę" warto jednak przeczytać mimo, że nie jest to arcydzieło

Książka naprawdę mi się podobała. Uważam, że dobrze zostało tu przedstawione zjawisko młodzieńczego buntu oraz chęć bycia zapamiętanym jako ktoś inny niż własna starsza siostra.

Mimo to, nagromadzenie pewnych problemów było zbyt duże, przez co większość z nich była opisana bardzo powierzchownie. Czymś co mocno mnie również zirytowało było nieustanne zwracanie się do...

Chociaż motyw transseksualnego dziadka wydał mi się tu trochę naciągany, to ogólnie książkę odebrałam całkiem pozytywnie. Zresztą autorka przemyciła tutaj sporo ciężkiej problematyki, ale w sposób nienachalny i bardzo wiarygodny. Czy to satyra na współczesność? Ja tego w ten sposób nie odczytałam. Ale faktycznie pokazuje pewne mechanizmy, którymi rządzi się wychowanie dzieci we współczesnym świecie, spełnianie ambicji rodziców, wyścig szczurów od najmłodszych lat.

Bardzo ciekawy był tu poruszony wątek buntu młodzieńczego. No bo można się buntować, ale właściwie przeciwko czemu? I co ten nasz bunt zmieni? To już inne czasy, niż lata 90., gdy dobierało się styl ubierania czy przynależność do subkultur w ramach tegoż buntu wobec świata dorosłych. Współcześnie nawet muzyka powoli zaczyna przypominać jednolitą papkę, a skórzane martensy można równie dobrze nosić do dresów Adidasa... Czy jest przez to łatwiej? No właśnie "Agrafka" pokazuje, że niekoniecznie...

Tylko to zakończenie mnie nie usatysfakcjonowało. Szczególnie biorąc pod uwagę dopisek o pierwowzorze Kolesia...

Chociaż motyw transseksualnego dziadka wydał mi się tu trochę naciągany, to ogólnie książkę odebrałam całkiem pozytywnie. Zresztą autorka przemyciła tutaj sporo ciężkiej problematyki, ale w sposób nienachalny i bardzo wiarygodny. Czy to satyra na współczesność? Ja tego w ten sposób nie odczytałam. Ale faktycznie pokazuje pewne mechanizmy, którymi rządzi się wychowanie...

Pierwsza książka Izabeli Sowy, która nie zachwyciła mnie szczególnie.

Pierwsza książka Izabeli Sowy, która nie zachwyciła mnie szczególnie.

tzw "kobieca literatura" łatwo i lekko się czyta, za tydzień ciężko sobie przypomnieć o czym to było. Autorka próbuje dotknąć "trudnych tematów" bo są zaburzenia odżywiania, transseksualizm, porzucanie zwierząt. Ale to wszystko tak lekko, płytko, powierzchownie i w takiej kumulacji, że umyka i nie zmusza do refleksji.

tzw "kobieca literatura" łatwo i lekko się czyta, za tydzień ciężko sobie przypomnieć o czym to było. Autorka próbuje dotknąć "trudnych tematów" bo są zaburzenia odżywiania, transseksualizm, porzucanie zwierząt. Ale to wszystko tak lekko, płytko, powierzchownie i w takiej kumulacji, że umyka i nie zmusza do refleksji.

Pozycja łatwa i przyjemna, nastoletni świat....
Czyżby?
Ale jednak coś przeraża - groteskowy obraz polskiego społeczeństwa
nie jest wytworem wyobraźni bohaterki książki, czy samej autorki
- po prostu czasami (oby czasami!) taka jest rzeczywistość...

Pozycja łatwa i przyjemna, nastoletni świat....
Czyżby?
Ale jednak coś przeraża - groteskowy obraz polskiego społeczeństwa
nie jest wytworem wyobraźni bohaterki książki, czy samej autorki
- po prostu czasami (oby czasami!) taka jest rzeczywistość...

Taka młodzieżówka, można przeczytać, ale jakoś nie specjalnie mnie ujęła. Może trochę podobna do książki "Przez dziurkę od klucza".

Taka młodzieżówka, można przeczytać, ale jakoś nie specjalnie mnie ujęła. Może trochę podobna do książki "Przez dziurkę od klucza".

Typowo młodzieżowa powieść, którą szybko się czyta. Przyjemna, lekka w odbiorze. Fajna na letnie popołudnie. Choć daje do myślenia. Warto przeczytać!

Typowo młodzieżowa powieść, którą szybko się czyta. Przyjemna, lekka w odbiorze. Fajna na letnie popołudnie. Choć daje do myślenia. Warto przeczytać!

Po tytule ,,Agrafka'' spodziewałam się, że motyw z przebitym uchem będzie bardziej istotny, ale myliłam się. Momentami nie wiedziałam o co chodzi. Tutaj piesek, tutaj ksiądz-pogubiłam się. Jednak zapraszam do wyrażenia własnego zdania!

Po tytule ,,Agrafka'' spodziewałam się, że motyw z przebitym uchem będzie bardziej istotny, ale myliłam się. Momentami nie wiedziałam o co chodzi. Tutaj piesek, tutaj ksiądz-pogubiłam się. Jednak zapraszam do wyrażenia własnego zdania!

Nie podobała mi się zupełnie. Nie doczytałam do końca. Może błąd, ale szkoda mi czasu na męczenie czegoś, co do mnie nie przemawia.

Nie podobała mi się zupełnie. Nie doczytałam do końca. Może błąd, ale szkoda mi czasu na męczenie czegoś, co do mnie nie przemawia.