Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hahahaha kobiety robią tak a mężczyźni inaczej hahahah zakupy w Ikei ohohohohoho

Hahahaha kobiety robią tak a mężczyźni inaczej hahahah zakupy w Ikei ohohohohoho

Krakowianin o charakterze Warszawiaka jeździ po kraju z uśmieszkiem i prawi frazesy, pozostając parę metrów wyżej od napotykanych Polaków.

Krakowianin o charakterze Warszawiaka jeździ po kraju z uśmieszkiem i prawi frazesy, pozostając parę metrów wyżej od napotykanych Polaków.

Stek niepotrzebnych nikomu 'faktów' złożonych wielką czcionką. Nawet ilustracje się powtarzają

Stek niepotrzebnych nikomu 'faktów' złożonych wielką czcionką. Nawet ilustracje się powtarzają

Największy i najlepszy hołd dla Mistrza Kirby'ego.

Największy i najlepszy hołd dla Mistrza Kirby'ego.

Pozbawiona sensu i intrygi, zwłaszcza w porównaniu z poprzednim tomem.

Pozbawiona sensu i intrygi, zwłaszcza w porównaniu z poprzednim tomem.

Pornograficzna w swoim przywiązaniu do detali książka o bogatych, pieniądzach, ich wydawaniu. W sumie nie dowiadujemy się niczego - inaczej niż sugerują blurby - o cenie za sukces finansowy w latach 90. Ogólnie bohaterowie siedzą sobie, dumają o przeszłym życiu, bo przecież bogate rodziny tak mają, że mogą to robić. W wielce banalnym finale okazuje się, jak wielkim poświęceniem jest dla głównego bohatera, uwaga uwaga - pójście do pracy. I zarabianie przy pomocy umiejętności wypracowanych przez lata dobrego wykształcenia.

Pornograficzna w swoim przywiązaniu do detali książka o bogatych, pieniądzach, ich wydawaniu. W sumie nie dowiadujemy się niczego - inaczej niż sugerują blurby - o cenie za sukces finansowy w latach 90. Ogólnie bohaterowie siedzą sobie, dumają o przeszłym życiu, bo przecież bogate rodziny tak mają, że mogą to robić. W wielce banalnym finale okazuje się, jak wielkim...

Bardzo Dickowska książka, i tak jak zwykle u Dicka, początkowy ciekawy pomysł przeradza się potem w mix metafizyki, taneij sensacji i latania myśli autora w kosmosie. PS tekst o wiatraku najśmieszniejszy.

Bardzo Dickowska książka, i tak jak zwykle u Dicka, początkowy ciekawy pomysł przeradza się potem w mix metafizyki, taneij sensacji i latania myśli autora w kosmosie. PS tekst o wiatraku najśmieszniejszy.

Ta książka jest tak zła, że aż się chce podnieść oceny innym "dziełom" Browna - a to już coś

Ta książka jest tak zła, że aż się chce podnieść oceny innym "dziełom" Browna - a to już coś

Tak smutnego, tajemniczego zakończenia nie spodziewałem się po Niziurskim...

Tak smutnego, tajemniczego zakończenia nie spodziewałem się po Niziurskim...

Dla takich książek żyję

Dla takich książek żyję

Nie wiem czy ta książka miała na celu zabawy z odbiorem faktów i fikcji, jak u Federmana. Ale nie zobaczyłem w niej niewiele więcej.

Nie wiem czy ta książka miała na celu zabawy z odbiorem faktów i fikcji, jak u Federmana. Ale nie zobaczyłem w niej niewiele więcej.

Pustka to definicja tej książki. Brak realistycznych postaci, brak psychologii, brak sensu - za to dużo opisów przemocy. Pustych.

Pustka to definicja tej książki. Brak realistycznych postaci, brak psychologii, brak sensu - za to dużo opisów przemocy. Pustych.

Urokliwa książka, ale to jedynie kolejna książka w stylu Huellego, niebędąca początkiem czegoś nowego.

Urokliwa książka, ale to jedynie kolejna książka w stylu Huellego, niebędąca początkiem czegoś nowego.

Rzeczywiście ciekawa powieść, nie tylko dla fanów fantasy, choć pewnie głównie tacy po nią sięgną. Szczególnie podoba mi się tutaj zabawa stylami wypowiedzi.

Rzeczywiście ciekawa powieść, nie tylko dla fanów fantasy, choć pewnie głównie tacy po nią sięgną. Szczególnie podoba mi się tutaj zabawa stylami wypowiedzi.

W końcu jakiś Dick z puentą

W końcu jakiś Dick z puentą

Najlepsze na przemian z Zamkiem...

Najlepsze na przemian z Zamkiem...

Grafomania, dobra jako czytadło

Grafomania, dobra jako czytadło

Skojarzyła mi się ta książka z Lwiątkiem Skvoreckiego. Tak samo jest na poły komedią i tragedią, a próbujących żyć i działać z sensem w komunistycznej rzeczywistości bohaterów prześladuje smutna przeszłość.

Skojarzyła mi się ta książka z Lwiątkiem Skvoreckiego. Tak samo jest na poły komedią i tragedią, a próbujących żyć i działać z sensem w komunistycznej rzeczywistości bohaterów prześladuje smutna przeszłość.

Trochę zawiodłem się na Panu Davidzie... Nie jest to tak głęboki człowiek jak mogłoby się wydawać z jego sztuki. W książce najlepsze są rozdziały o USA i Chile, ale podejście choćby do NRD to dla Polaka strata czasu.

Trochę zawiodłem się na Panu Davidzie... Nie jest to tak głęboki człowiek jak mogłoby się wydawać z jego sztuki. W książce najlepsze są rozdziały o USA i Chile, ale podejście choćby do NRD to dla Polaka strata czasu.

To chyba jakiś żart. Kolejna książka Dicka, w której połowie ciekawy pomysł idzie w odstawkę, by zostać zastąpiony tym, co akurat autorowi ślina na język przyniesie.

To chyba jakiś żart. Kolejna książka Dicka, w której połowie ciekawy pomysł idzie w odstawkę, by zostać zastąpiony tym, co akurat autorowi ślina na język przyniesie.