Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo piękna i wzruszająca książka opowiadająca o zmaganiu się ze straszną, nieuleczalną chorobą.
Alice; pięćdziesięcioletnia kobieta, żona, matka, naukowiec, wykładowca na Harvardzie, odkrywa, że problemy z pamięcią, które u siebie dostrzegła, to Alzheimer. Choroba postępuje w zatrważającym tempie, odbierając po kawałku życie Alice, robiąc w jej umyśle luki, których nie da się na powrót wypełnić.
Gorąco polecam.

Bardzo piękna i wzruszająca książka opowiadająca o zmaganiu się ze straszną, nieuleczalną chorobą.
Alice; pięćdziesięcioletnia kobieta, żona, matka, naukowiec, wykładowca na Harvardzie, odkrywa, że problemy z pamięcią, które u siebie dostrzegła, to Alzheimer. Choroba postępuje w zatrważającym tempie, odbierając po kawałku życie Alice, robiąc w jej umyśle luki, których nie...

Książka opowiada losy Mateusza, który mając sprawny umysł, jest "uwięziony" w niepełnosprawnym ciele.
Po trudnym porodzie, chłopiec rodzi się z porażeniem mózgowym, ale diagnoza postawiona jest dopiero po kilku miesiącach, kiedy matka zaczyna zauważać niepokojące objawy. Niestety Mateusz rodzi się na początku lat 80-tych, gdy jeszcze medycyna nie była na tak wysokim poziomie jak dziś. Matka wierzy, że syn jest sprawny intelektualnie, ale nikt nie daje jej słowom wiary.
Nierozumiany, traktowany przez większość ludzi jak "roślina", Mateusz próbuje nawiązać kontakt ze światem zewnętrznym.
Książka poruszająca i wzruszająca, a jednocześnie bardzo optymistyczna. Niesamowicie dowcipna i zabawna dzięki "wewnętrznym" wypowiedziom i przemyśleniom Mateusza, który jest bardzo inteligentnym człowiekiem.
Gorąco polecam, to jedna z lepszych książek jakie czytałam.

Książka opowiada losy Mateusza, który mając sprawny umysł, jest "uwięziony" w niepełnosprawnym ciele.
Po trudnym porodzie, chłopiec rodzi się z porażeniem mózgowym, ale diagnoza postawiona jest dopiero po kilku miesiącach, kiedy matka zaczyna zauważać niepokojące objawy. Niestety Mateusz rodzi się na początku lat 80-tych, gdy jeszcze medycyna nie była na tak wysokim...

Piękna książka opowiadająca losy czterech pokoleń kobiet. Berta, Barbara (Bunia), Violetta i Kalina połączone są więzami krwi i historią, którą dopiero najmłodsza, Kalina, próbuje scalić i zrozumieć. Wszystkie kobiety naznaczone są brakiem matki i/lub ojca i brakiem ich miłości. Historia zaczyna się przed II WŚ i kończy współcześnie, mieszając w żyłach bohaterek krew niemiecką i polską. Autorka w cudowny sposób ukazuje zawiłości ludzkiego umysłu i emocji, które pchają bohaterki do podejmowanych przez nie czynów i decyzji.
Pierwszy raz spotykam się z twórczością Pani Joanny Bator i żałuję, że tak późno. Powieść pisana jest pięknym językiem, który wciąga od pierwszych stron. Do tego książka jest przepięknie wydana. Gorąco polecam:)

Piękna książka opowiadająca losy czterech pokoleń kobiet. Berta, Barbara (Bunia), Violetta i Kalina połączone są więzami krwi i historią, którą dopiero najmłodsza, Kalina, próbuje scalić i zrozumieć. Wszystkie kobiety naznaczone są brakiem matki i/lub ojca i brakiem ich miłości. Historia zaczyna się przed II WŚ i kończy współcześnie, mieszając w żyłach bohaterek krew...