Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moja pierwsza styczność z historią Teda Bundiego, nikt nie mógł napisać książki z takiej perspektywy lepiej niż Max Czornyj. Świetna lektura, wiadomo, że nie jest to autobiografia więc treść należy odbierać nieco przez palce, jednak jestem w stanie sobie wyobrazić, że tak myśli seryjny morderca. Bardzo mroczna, makabryczna, przerażająca lektura, wizja przebiegu myśli Bundiego według Czornyja. Zdecydowanie sięgnę po inne materiały dotyczące tego psychopaty, żeby jeszcze zgłębić temat.

To moja pierwsza styczność z historią Teda Bundiego, nikt nie mógł napisać książki z takiej perspektywy lepiej niż Max Czornyj. Świetna lektura, wiadomo, że nie jest to autobiografia więc treść należy odbierać nieco przez palce, jednak jestem w stanie sobie wyobrazić, że tak myśli seryjny morderca. Bardzo mroczna, makabryczna, przerażająca lektura, wizja przebiegu myśli...

Dla odmóżdżenia- tak. Jeśli szukacie ambitnej lektury- absolutnie nie. Bajki, bajeczki, średni horror, jaki oglądało się w latach '90- to te klimaty.

Dla odmóżdżenia- tak. Jeśli szukacie ambitnej lektury- absolutnie nie. Bajki, bajeczki, średni horror, jaki oglądało się w latach '90- to te klimaty.

Dla mnie jest to ABSOLUTNY kandydat na lekturę dla młodzieży. I zdecydowanie jest to książka dla nastolatków, którzy zmagają się z przeróżnymi problemami wieku dojrzewania. Ta książka może niektórym dzieciom otworzyć oczy na problemy, które się dzieją obok nich, może im pomóc odnaleźć w sobie siłę do działania. Takie książki powinny znaleźć się na liście lektur obowiązkowych w dzisiejszych czasach.
Dla mnie, 36-latki (książka jest mojej córki, czasem czytam coś z jej biblioteczki) była w 99% do przewidzenia cała historia, ale patrzę na nią przez pryzmat mojego dziecka.

Dla mnie jest to ABSOLUTNY kandydat na lekturę dla młodzieży. I zdecydowanie jest to książka dla nastolatków, którzy zmagają się z przeróżnymi problemami wieku dojrzewania. Ta książka może niektórym dzieciom otworzyć oczy na problemy, które się dzieją obok nich, może im pomóc odnaleźć w sobie siłę do działania. Takie książki powinny znaleźć się na liście lektur...

Nie podobała mi się jedynie historia o Konfucjuszu- za długo, nudno, za dużo filozofii. Pozostałe miały bardzo fajny, mityczny, baśniowy bądź trochę zdrożny klimat. Najlepsza historia o prostytutce, mnie rozbawiła 😀

Nie podobała mi się jedynie historia o Konfucjuszu- za długo, nudno, za dużo filozofii. Pozostałe miały bardzo fajny, mityczny, baśniowy bądź trochę zdrożny klimat. Najlepsza historia o prostytutce, mnie rozbawiła 😀

Nie umiem ocenić tej książki. Na początku stwierdziłam, że nie rozumiem jej fenomenu. Skończyłam i nie wiem czy chcę przeczytać więcej książek Fossego czy absolutnie więcej do niego nie wracać. Mam niesamowicie mieszane uczucia- były fragmenty takie, których nie dało się czytać. A były też fragmenty takie, których nie mogłam przestać czytać. Bieg myśli, surowy klimat norweski, zarówno w przyrodzie jak i osobowości, samotność, wspomnienia, żal i ból- to wszystko można odczuć podczas czytania, jednocześnie irytacja z powtarzającymi się non stop słowami (na szczęście z czasem trochę przestaje się na to zwracać uwagę), fragmenty dotyczące Boga dla mnie nieznośne. Koniec końców cieszę się, że dotrwałam do końca (a kilka razy myślałam, że odpuszczę), ale pozostawiam bez oceny.

Nie umiem ocenić tej książki. Na początku stwierdziłam, że nie rozumiem jej fenomenu. Skończyłam i nie wiem czy chcę przeczytać więcej książek Fossego czy absolutnie więcej do niego nie wracać. Mam niesamowicie mieszane uczucia- były fragmenty takie, których nie dało się czytać. A były też fragmenty takie, których nie mogłam przestać czytać. Bieg myśli, surowy klimat...

Ostatnia część może trochę przesadzone wątki, wzniosłe, trochę filmowe, do przewidzenia. Generalnie chyba najsłabsza część moim zadaniem, ale najsłabsza w tym wypadku to wciąż 8/10 😄 bardzo polecam całą serię. Ja na pewno sięgnę po inne tytuły pani Marii.

Ostatnia część może trochę przesadzone wątki, wzniosłe, trochę filmowe, do przewidzenia. Generalnie chyba najsłabsza część moim zadaniem, ale najsłabsza w tym wypadku to wciąż 8/10 😄 bardzo polecam całą serię. Ja na pewno sięgnę po inne tytuły pani Marii.

Po czytaniu takich lektur jak można nie być rasistą na tle religijnym? Niewyobrażalne co kobiety i dzieci muszą przeżywać nawet w dzisiejszych czasach w niektórych miejscach na świecie. Przerażająca historia, ale warta przeczytania, otwiera szerzej oczy, uświadamia.

Po czytaniu takich lektur jak można nie być rasistą na tle religijnym? Niewyobrażalne co kobiety i dzieci muszą przeżywać nawet w dzisiejszych czasach w niektórych miejscach na świecie. Przerażająca historia, ale warta przeczytania, otwiera szerzej oczy, uświadamia.

Widzę, że nie tylko ja mam problem z oceną tej książki. Dłuższą część czasu jaki poświęciłam na czytanie uważałam, że spokojnie z tego mogłyby być dwie oddzielne książki- wątek obozowy i wątek związkowy. Ale- wydaje mi się, że w czasie kiedy książka została wydana to połączenie miało wywołać lekki szok- generalnie dużo się pisało o wojnie, obozach więc tutaj autor potrzebował czegoś więcej. Generalnie sama historia była ok, choć momentami niepotrzebnie przeciągana, początek był w ogóle koszmarny- wystarczyło napisać- moja historia znajomości z Zofią rozpoczęła się po tym jak straciłem pracę w wydawnictwie, kropka koniec. Te pierwsze 60 stron wymęczyłam okropnie.
Większą część książki również myślałam, że wybór Zofii mial się tyczyć wyboru między Natanem a Stingiem. Do momentu aż zwierzyła się z tego najcięższego wyboru jaki musiała dokonać. Ale, ale po skończeniu całej lektury myślę, że wybór Zofii to tak na prawdę wiele sytuacji w których dokonywała takiego a nie innego wyboru i które ją doprowadziły do tego a nie innego miejsca. Każdy jeden wybór- mięso dla matki, współpraca z Wandą, nie zabranie radia, rozdział z dziećmi, Natan czy Stingo- to wszystko miało kolosalny wpływ na jej życie i śmierć.
Generalnie cieszę się, że przeczytałam i uważam całościowo książkę za dobrą lekturę, którą warto mieć na liście książek przeczytanych.

Widzę, że nie tylko ja mam problem z oceną tej książki. Dłuższą część czasu jaki poświęciłam na czytanie uważałam, że spokojnie z tego mogłyby być dwie oddzielne książki- wątek obozowy i wątek związkowy. Ale- wydaje mi się, że w czasie kiedy książka została wydana to połączenie miało wywołać lekki szok- generalnie dużo się pisało o wojnie, obozach więc tutaj autor...

Przerażająca historia! I to nie z przed kilku wieków a ok 20 lat. Mamy 2024 a na przełomie wieku wciąż (przypuszczam, że nadal- nie zagłębiałam się w temat) istnieje problem niewolnictwa! Bardzo dobrze napisana historia- szczęśliwe wspomnienia z dzieciństwa dodatkowo potęgują okropność wydarzeń po porwaniu Mende. Bardzo, ale to bardzo smutna historia.

Przerażająca historia! I to nie z przed kilku wieków a ok 20 lat. Mamy 2024 a na przełomie wieku wciąż (przypuszczam, że nadal- nie zagłębiałam się w temat) istnieje problem niewolnictwa! Bardzo dobrze napisana historia- szczęśliwe wspomnienia z dzieciństwa dodatkowo potęgują okropność wydarzeń po porwaniu Mende. Bardzo, ale to bardzo smutna historia.

Bardzo dobra wiedza w pigułce, napisana przez duchownego, który pokazuje jak na przestrzeni wieków kreował się obecny KK.

Bardzo dobra wiedza w pigułce, napisana przez duchownego, który pokazuje jak na przestrzeni wieków kreował się obecny KK.

Przygnębiającą lektura o głodzie, strachu co będzie jutro, tułaczce, traktowaniu ludzi gorzej niż zwierzęta. Mimo wszystkich przeciwnisci losu- nadzieja umiera ostatnia.

Przygnębiającą lektura o głodzie, strachu co będzie jutro, tułaczce, traktowaniu ludzi gorzej niż zwierzęta. Mimo wszystkich przeciwnisci losu- nadzieja umiera ostatnia.

Jest to lektura KOMPLETNA, znaleźć w niej można wszystko. Przez religię, politykę, wojnę, troski codzienności, miłość, nienawiść, samotność, brak zrozumienia, zakazne związki po śmierć i cuda. Jedyne czego nie znajdziesz, to dużej ilości dialogów (lekko powiedziane, bo dialogi przypuszczam, że stanowią może 5% tekstu).

Jest to lektura KOMPLETNA, znaleźć w niej można wszystko. Przez religię, politykę, wojnę, troski codzienności, miłość, nienawiść, samotność, brak zrozumienia, zakazne związki po śmierć i cuda. Jedyne czego nie znajdziesz, to dużej ilości dialogów (lekko powiedziane, bo dialogi przypuszczam, że stanowią może 5% tekstu).

Bardzo dobre opracowanie, które ukazuje jakie metody manipulacji stosowane były przez okres rządu pis. Język nienawiści, narracja orwellowska- zaprzeczanie, podział na ludzi lepszych i gorszych (i dziwić się, że zjawisko polaryzacji tak mocno poszło do przodu w ostatnich latach), propaganda i wiele innych. Moje pobożne życzenie, to żeby niektórym zaślepionym ta książka otworzyła oczy.

Bardzo dobre opracowanie, które ukazuje jakie metody manipulacji stosowane były przez okres rządu pis. Język nienawiści, narracja orwellowska- zaprzeczanie, podział na ludzi lepszych i gorszych (i dziwić się, że zjawisko polaryzacji tak mocno poszło do przodu w ostatnich latach), propaganda i wiele innych. Moje pobożne życzenie, to żeby niektórym zaślepionym ta książka...

Bardzo mi odpowiadają książki pani Marii, jej styl, wątki romantyczne (absolutnie nie nahalne), wojna, bieda, strach i przemiana bohaterek. Wszystko poprostu jest na swoim miejscu.

Bardzo mi odpowiadają książki pani Marii, jej styl, wątki romantyczne (absolutnie nie nahalne), wojna, bieda, strach i przemiana bohaterek. Wszystko poprostu jest na swoim miejscu.

Może jakbym przeczytała też książkę mając 17 lat byłabym pod wrażeniem, bo ma kilka lekko szokujących (dla niedoświadczonych życiem ludzi) momentów. Jednakże mając 35 lat, swoją rodzinę i jakieś tam pojęcie o świecie, w 80% historia mnie zwyczajnie wynudziła. Ogólnie książkę zmęczyłam, miałam w planie przeczytać jeszcze Owena (którego czytałam jako nastolatka i właśnie wtedy mi się podobała), ale po tej lekturze chyba sobie odpuszczę.

Może jakbym przeczytała też książkę mając 17 lat byłabym pod wrażeniem, bo ma kilka lekko szokujących (dla niedoświadczonych życiem ludzi) momentów. Jednakże mając 35 lat, swoją rodzinę i jakieś tam pojęcie o świecie, w 80% historia mnie zwyczajnie wynudziła. Ogólnie książkę zmęczyłam, miałam w planie przeczytać jeszcze Owena (którego czytałam jako nastolatka i właśnie...

Przepięknie napisana powieść, ciepła, momentami smutna, idealna na zimową porę, gdyż większość wydarzeń oscyluje wokół świąt Bożego Narodzenia. Zarys historyczny, bieda, wieś i duże miasto, miłość, dużo zwyczajów, zabobonów a to wszystko okraszone pięknym językiem. Ja jestem oczarowana, błogo mi po tej lekturze i zdecydowanie sięgnę po więcej książek autorki.

Przepięknie napisana powieść, ciepła, momentami smutna, idealna na zimową porę, gdyż większość wydarzeń oscyluje wokół świąt Bożego Narodzenia. Zarys historyczny, bieda, wieś i duże miasto, miłość, dużo zwyczajów, zabobonów a to wszystko okraszone pięknym językiem. Ja jestem oczarowana, błogo mi po tej lekturze i zdecydowanie sięgnę po więcej książek autorki.

Tematyka poważna, ale sama książka jest zwyczajnie kiepsko napisana. Przeskoki w czasie gdzie po chwili dopiero można się w tym zorientować, urywane tematy, myśli. Zupełnie mnie nie porwała lektura.

Tematyka poważna, ale sama książka jest zwyczajnie kiepsko napisana. Przeskoki w czasie gdzie po chwili dopiero można się w tym zorientować, urywane tematy, myśli. Zupełnie mnie nie porwała lektura.

Przerażające ile w tym jest uniwersalnej prawdy. Lektura obowiązkowa dla każdego, jednak uważam, że najlepiej zrozumiała będzie dla osób dorosłych, które już mają trochę życiowego doświadczenia. Jako lektura szkolna może być niezrozumiała w pełni. Dopiero kiedy człowiek się usamodzielni i doświadczy pracy, przyglądnie się rządzącym i całemu systemowi- to słowa z książki uderzają mocno.

Przerażające ile w tym jest uniwersalnej prawdy. Lektura obowiązkowa dla każdego, jednak uważam, że najlepiej zrozumiała będzie dla osób dorosłych, które już mają trochę życiowego doświadczenia. Jako lektura szkolna może być niezrozumiała w pełni. Dopiero kiedy człowiek się usamodzielni i doświadczy pracy, przyglądnie się rządzącym i całemu systemowi- to słowa z książki...

Jestem dobrze po 30, z fantastyką ostatnio mi nie po drodze, ale zrobiłam coś, czego robić się nie powinno- oceniłam książkę po okładce! Piękna praca Tran Nguyen przyciągnęła mój wzrok w bibliotece i z miejsca wiedziałam, że chcę to pożyczyć- właściwie z myślą o nastoletniej córce. Córka wzięła się za lekturę szkolną, więc skorzystałam z okazji i sama sięgnęłam po przygody księżniczki Shiori i o mamo, jak ja się cieszę, że nie zwróciłam uwagi na opis na końcu książki (po którym mogłabym stwierdzić, że to będzie mega nudna i do przewidzenia historia)i właściwie tylko dzięki okładce przeczytałam jedną z lepszych historii w świecie fantasy z jakimi mialam styczność na przestrzeni ostatnich 25 lat. Dużo zwrotów akcji, których się nie spodziewałam, przemiana głównej bohaterki jakiej oczekuje się w tego typu książce, honor, męstwo, odwaga i wszystkie cechy które obecnie w książkach rzadko spotykamy, sprawiają, że lektura jest niesamowitą przyjemnością, a fakt, że osadzona w świecie inspirowanym baśniami czy mitami z Azji nadaje jej wyjątkowego charakteru. Moim zdaniem NICZEGO tej książce nie brakuje.

Jestem dobrze po 30, z fantastyką ostatnio mi nie po drodze, ale zrobiłam coś, czego robić się nie powinno- oceniłam książkę po okładce! Piękna praca Tran Nguyen przyciągnęła mój wzrok w bibliotece i z miejsca wiedziałam, że chcę to pożyczyć- właściwie z myślą o nastoletniej córce. Córka wzięła się za lekturę szkolną, więc skorzystałam z okazji i sama sięgnęłam po przygody...

Wspaniała, ciepła książka, do przeczytania przy herbatce i ciastku. Leżę chora w łóżku, wzięłam od córki książkę pożyczoną w bibliotece i od samego czytania lepiej się czuję. Typ książki, która wywołuje uśmiech na twarzy. Napisana w taki sposób, że i młodej duszyczce podejdzie jak i starszej. Wspaniała!

Wspaniała, ciepła książka, do przeczytania przy herbatce i ciastku. Leżę chora w łóżku, wzięłam od córki książkę pożyczoną w bibliotece i od samego czytania lepiej się czuję. Typ książki, która wywołuje uśmiech na twarzy. Napisana w taki sposób, że i młodej duszyczce podejdzie jak i starszej. Wspaniała!