Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna książka dla dzieci, ciekawa również dla dorosłych. Historia w niej zawarta porusza tematy nieczęsto pojawiające się w książkach dla młodszych czytelników, ze względu na to, że są to trudne tematy: wojna, strata bliskiej osoby, cierpienie. Jedna z lektur, które powinno się przeczytać dziecku i porozmawiać na zawarte w niej tematy.

Piękna książka dla dzieci, ciekawa również dla dorosłych. Historia w niej zawarta porusza tematy nieczęsto pojawiające się w książkach dla młodszych czytelników, ze względu na to, że są to trudne tematy: wojna, strata bliskiej osoby, cierpienie. Jedna z lektur, które powinno się przeczytać dziecku i porozmawiać na zawarte w niej tematy.

Nie będę się nadpisywać, wszystko co miało zostać napisane na temat tej książki, już zostało napisane. Dodam tylko swoją opinię. Autor w powieści podejmuje trudny temat. Nie jest on trudny dlatego, że jest kontrowersyjny ale dlatego, że Nabokov odpowiada na często zadawane pytanie "Co TACY ludzie mają w głowach?". Sam język książki nie zachwycił mnie, bardzo ciężko się czytało, (za)dużo wtrąceń, dopowiedzeń, szybkich retrospekcji. Polecam do przeczytania, gdyż to jedna z tych klasycznych pozycji, którą "ogólnie wykształcona głowa" powinna znać.

Nie będę się nadpisywać, wszystko co miało zostać napisane na temat tej książki, już zostało napisane. Dodam tylko swoją opinię. Autor w powieści podejmuje trudny temat. Nie jest on trudny dlatego, że jest kontrowersyjny ale dlatego, że Nabokov odpowiada na często zadawane pytanie "Co TACY ludzie mają w głowach?". Sam język książki nie zachwycił mnie, bardzo ciężko się...

Książka niesamowicie mnie wciągnęła, bardzo dobry portret psychologiczny zarówno Normana jak i Rose. Niestety nierealny wątek obrazu według mnie trochę popsuł mroczną, pełną napięcia atmosferę książki. Dobra, nawet nie trochę. Gdyby King utrzymał wątek w realnym świecie, książka naprawdę byłaby rewelacyjna, a tak, jest po prostu dobra.

Książka niesamowicie mnie wciągnęła, bardzo dobry portret psychologiczny zarówno Normana jak i Rose. Niestety nierealny wątek obrazu według mnie trochę popsuł mroczną, pełną napięcia atmosferę książki. Dobra, nawet nie trochę. Gdyby King utrzymał wątek w realnym świecie, książka naprawdę byłaby rewelacyjna, a tak, jest po prostu dobra.

Książka bardzo dobra, wciągająca i zaskakująca, trudno się oderwać od czytania. Świat finansów opisany został w bardzo przystępny sposób, przez co nie nudził czytelnika, nawet nieznającego wszystkich branżowych terminów.

Książka bardzo dobra, wciągająca i zaskakująca, trudno się oderwać od czytania. Świat finansów opisany został w bardzo przystępny sposób, przez co nie nudził czytelnika, nawet nieznającego wszystkich branżowych terminów.

skończyłam książkę i zastanawiam się, jaką dać jej ocenę.Za co ją w ogóle oceniać? Język, słownictwo, prawdę o życiu pijaka, wulgarność, nieszablonowość?
Czy ma ona jakąkolwiek wartość, czy tak jak w tytule, są to historie o zwykłym szaleństwie, które fajnie poczytać do poduszki, gdy jest się żądnym większych wrażeń? Może mam płytkie myślenie, może jestem za głupia żeby docenić jego twórczość ale jedyne refleksje podczas czytania to tylko pogarda do zachowań bohatera opowieści. Strach przed tym, co niesie za sobą alkoholizm, przed zniszczeniem i zepsuciem, ogólnie strach.

skończyłam książkę i zastanawiam się, jaką dać jej ocenę.Za co ją w ogóle oceniać? Język, słownictwo, prawdę o życiu pijaka, wulgarność, nieszablonowość?
Czy ma ona jakąkolwiek wartość, czy tak jak w tytule, są to historie o zwykłym szaleństwie, które fajnie poczytać do poduszki, gdy jest się żądnym większych wrażeń? Może mam płytkie myślenie, może jestem za głupia żeby...

Wiedźmina czytałam parę lat temu, szczegółów nie pamiętam, ale zostało bardzo dobre wrażenie, błyskotliwe dialogi, oryginalni bohaterowie, niebanalna akcja i siła słów, która nie pozwoliła zostawić książki niedokończonej nawet na chwilę. Oczywiście dwie części z całej sagi były słabsze, ale to się wybacza, bo całość naprawdę pociąga.

Wiedźmina czytałam parę lat temu, szczegółów nie pamiętam, ale zostało bardzo dobre wrażenie, błyskotliwe dialogi, oryginalni bohaterowie, niebanalna akcja i siła słów, która nie pozwoliła zostawić książki niedokończonej nawet na chwilę. Oczywiście dwie części z całej sagi były słabsze, ale to się wybacza, bo całość naprawdę pociąga.

Rowling umie pisać. Jej pomysły i kariera nie skończyły się na Harrym Potterze, za co zyskuje w moich oczach dwukrotnie. Czekam na kolejne powieści, również dla dorosłych.

Rowling umie pisać. Jej pomysły i kariera nie skończyły się na Harrym Potterze, za co zyskuje w moich oczach dwukrotnie. Czekam na kolejne powieści, również dla dorosłych.

Lackberg mnie zaskoczyła. Kolejny kryminał, ta sama bohaterka, a jednak powiało świeżością, dobrze skonstruowaną intrygą. Na szczęście pomysły autorce się nie kończą, czekam na kolejne opowieści o Fjallbace.

Lackberg mnie zaskoczyła. Kolejny kryminał, ta sama bohaterka, a jednak powiało świeżością, dobrze skonstruowaną intrygą. Na szczęście pomysły autorce się nie kończą, czekam na kolejne opowieści o Fjallbace.

UWAGA! Nie czytać, nie brać do ręki, nie oglądać nawet okładki! Prowadzi do zaniku szarych komórek, zostawia na trwałe czarną dziurę w psychice i prowadzi do stanów lękowych o przyszłość tego miejsca, świata gdzie ludzie oszaleli na punkcie takiej "szmiry" jaką jest ta książka.

UWAGA! Nie czytać, nie brać do ręki, nie oglądać nawet okładki! Prowadzi do zaniku szarych komórek, zostawia na trwałe czarną dziurę w psychice i prowadzi do stanów lękowych o przyszłość tego miejsca, świata gdzie ludzie oszaleli na punkcie takiej "szmiry" jaką jest ta książka.

Lackberg podczas odsłony kolejnej części kryminalnej nadal ciekawi, ale już nie zachwyca. Przejedzenie materiałem? Może wtargnięcie elementów paranormalnych, które niszczą twardy racjonalizm dotychczasowych części? Jedno jest pewne, przy takiej liczbie trupów w jednej niewielkiej miejscowości, która przez autorkę określona została jako około tysięczna, ludzi do zabijania nie wystarczy na długo.
Mimo wszystko, książka nadal dobra.

Lackberg podczas odsłony kolejnej części kryminalnej nadal ciekawi, ale już nie zachwyca. Przejedzenie materiałem? Może wtargnięcie elementów paranormalnych, które niszczą twardy racjonalizm dotychczasowych części? Jedno jest pewne, przy takiej liczbie trupów w jednej niewielkiej miejscowości, która przez autorkę określona została jako około tysięczna, ludzi do zabijania...

Z przyjemnością brnę przez kolejne tomy sagi kryminalnej Camilli Lackberg i pomimo wcześniejszych, genialnych części, ta jest moim faworytem. Autorka świetnie wplotła wojenną historię w kryminalną zagadkę i zrobiła to tak interesująco, że z chęcią sięgnęłam po literaturę uzupełniającą moją wiedzę o udziale Szwecji w II Wojnie Światowej. Bardzo ciekawa lekcja historii. Polecam

Z przyjemnością brnę przez kolejne tomy sagi kryminalnej Camilli Lackberg i pomimo wcześniejszych, genialnych części, ta jest moim faworytem. Autorka świetnie wplotła wojenną historię w kryminalną zagadkę i zrobiła to tak interesująco, że z chęcią sięgnęłam po literaturę uzupełniającą moją wiedzę o udziale Szwecji w II Wojnie Światowej. Bardzo ciekawa lekcja historii. Polecam

Książka wciągająca od samego początku. Dużo ciekawych wątków, wielobarwnych, prawdziwych postaci, których historie toczą się wokół Eriki. Jedynie co mi nie pasuje do całości to tytuł, jakoś tak nie przemawia do mnie jego cukierkowy wydźwięk, jednak całość jest po prostu rewelacyjna. Sploty wydarzeń i historie z przeszłości nie dają o sobie zapomnieć do tego stopnia, że rozmyśla się o nich nieustannie, nie mogąc doczekać się zakończenia, jednocześnie chcąc, aby to trwało nadal. Więc z tym odczuciem, zaraz po przeczytaniu, wybieram się do biblioteki po wypożyczenie kolejnej części. Wy nie róbcie tego błędu, wypożyczcie albo kupcie od razu wszystkie części, bo naprawdę są tego warte.

Książka wciągająca od samego początku. Dużo ciekawych wątków, wielobarwnych, prawdziwych postaci, których historie toczą się wokół Eriki. Jedynie co mi nie pasuje do całości to tytuł, jakoś tak nie przemawia do mnie jego cukierkowy wydźwięk, jednak całość jest po prostu rewelacyjna. Sploty wydarzeń i historie z przeszłości nie dają o sobie zapomnieć do tego stopnia, że...

Pouczająca jest dla mnie naiwność głównej bohaterki. Historia świetnie obrazuje co się dzieje, gdy ślepo brniemy w coś co wydaje się spełnieniem naszych marzeń, poświęcamy na to kilka lat po czym dochodzimy do wniosku, że tak na prawdę nie chcieliśmy tego i tylko pierwotna siła zdobywcy pchała nas do coraz bardziej drastycznych i irracjonalnych decyzji.

Pouczająca jest dla mnie naiwność głównej bohaterki. Historia świetnie obrazuje co się dzieje, gdy ślepo brniemy w coś co wydaje się spełnieniem naszych marzeń, poświęcamy na to kilka lat po czym dochodzimy do wniosku, że tak na prawdę nie chcieliśmy tego i tylko pierwotna siła zdobywcy pchała nas do coraz bardziej drastycznych i irracjonalnych decyzji.

Nie zdarzają się książki, które wyzwalają tak wielkie emocje.

Nie zdarzają się książki, które wyzwalają tak wielkie emocje.

Jak dla mnie książka jest doskonałym przykładem talentu pisarskiego S.Kinga. Niebanalna, a za razem niezawiła fabuła, oryginalnie wykreowane postacie, jednocześnie dreszczyk humoru i grozy. Mimo wszystko, nie wiem jak to możliwe, jak dla mnie niewytłumaczalne, że mimo geniuszu, ciężko było mi przez nią przebrnąć, czytało się długo, ale nie nużąco. Ciężko mi rozgryźć tę tajemnicę.

Jak dla mnie książka jest doskonałym przykładem talentu pisarskiego S.Kinga. Niebanalna, a za razem niezawiła fabuła, oryginalnie wykreowane postacie, jednocześnie dreszczyk humoru i grozy. Mimo wszystko, nie wiem jak to możliwe, jak dla mnie niewytłumaczalne, że mimo geniuszu, ciężko było mi przez nią przebrnąć, czytało się długo, ale nie nużąco. Ciężko mi rozgryźć tę...

Naturalizm Zoli jest w niektórych momentach przerażający, przez co trzymająca w napięciu i ciekawa. Tu zaskakuje wszystko, czytając zastanawiałam się, do czego jeszcze posuną się bohaterowie książki i do czego jeszcze zmusi ich głód.

Naturalizm Zoli jest w niektórych momentach przerażający, przez co trzymająca w napięciu i ciekawa. Tu zaskakuje wszystko, czytając zastanawiałam się, do czego jeszcze posuną się bohaterowie książki i do czego jeszcze zmusi ich głód.

Książka nienajgorsza, oryginalna fabuła, nawet wciagająca, jedynie wywaliłabym z niej większośc scen erotycznych, przez które ta książka czasami męczy.

Książka nienajgorsza, oryginalna fabuła, nawet wciagająca, jedynie wywaliłabym z niej większośc scen erotycznych, przez które ta książka czasami męczy.

Konrad Wallenrod jest jednym z nielicznych dzieł Mickiewicza, które przypadły mi do gustu.

Konrad Wallenrod jest jednym z nielicznych dzieł Mickiewicza, które przypadły mi do gustu.

Romansidło jakich wiele, ale wciągająca fabuła i ciekawa narracja pozwalają na chwilę relaksu przy książce.

Romansidło jakich wiele, ale wciągająca fabuła i ciekawa narracja pozwalają na chwilę relaksu przy książce.

Żeby ocena była sprawiedliwa, musiałabym oceniać każde opowiadanie osobno. Opowiadania "Szalony uczeń" i "Przestrzeń dla siebie" spodobały mi się najbardziej. Zmuszają do zastanowienia się nad pewnymi rzeczami. Uważam że są rewelacyjne. Bardzo nie podobało mi się "Biuro rzeczy znalezionych", które według mnie zostało napisane tylko jako zapychacz stron. Beznadziejne, bezsensowne, na poziomie podstawówki.

Żeby ocena była sprawiedliwa, musiałabym oceniać każde opowiadanie osobno. Opowiadania "Szalony uczeń" i "Przestrzeń dla siebie" spodobały mi się najbardziej. Zmuszają do zastanowienia się nad pewnymi rzeczami. Uważam że są rewelacyjne. Bardzo nie podobało mi się "Biuro rzeczy znalezionych", które według mnie zostało napisane tylko jako zapychacz stron. Beznadziejne,...