Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Hanemann” to powieść o człowieku dotkniętym osobistą stratą i uwikłanym w splątane dzieje Gdańska. Za jego życia miasto staje w ogniu wojny, traci status Wolnego i po II wojnie światowej przechodzi w ręce polskiej administracji. Miejsce niemieckich mieszkańców, którzy uciekając, opuszczają na zawsze swoje dobytki, zajmuje napływowa ludność polska. Przybysze, repatrianci ze wschodu, próbują ułożyć sobie życie na nowo. Zmieniają się nazwy ulic, struktura społeczna, charakter miasta. Tytułowy bohater nie rusza się z miejsca – choć w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem i wolą wielu gdańszczan powinien wyjechać. Jego świat znika, staje się anachronizmem, a on sam – duchem dawnej epoki. Jednak ta wielka apokalipsa, której jest świadkiem, stanowi jedynie dopełnienie wcześniejszej, osobistej – związanej ze stratą ukochanej, która naznaczyła go bardziej niż wojenna zagłada Gdańska. Opisany przez Chwina z prawdziwą maestrią świat rzeczy ginących w pożarach, bezwolnie przechodzących w cudze ręce, niszczejących w obcym otoczeniu, jest tylko jeszcze jednym symbolem pustki i opuszczenia, obcości świata i niepowrotności przeszłości. Powieść porusza problem cierpienia, alienacji, zwątpienia, kwestii zasadności ludzkiej egzystencji, samobójstwa. Ukazuje balans na granicy życia i śmierci. Uwypukla starcie kultur, dramat jednostki na tle dynamicznych zmian społeczno-politycznych oraz narzuconą jej konieczność podjęcia próby odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Dotyczy to nie tylko Hanemanna, ale i Adama, Hanki - z jej nieudanym samobójstwem i powtarzanym jak mantra słowem "niedoczekanie"...
Powieść Chwina spowija aura smutku, melancholii i nierozstrzygalności, stanowiących o uroku narracji. Cechują ją staranne opisy, które zagarniają wielość rzeczy, lecz nie gubią z pola widzenia szczegółu; drobiazgowe przedstawienia, które zabiegają o bogactwo przedmiotu - no właśnie! - Wydawca w opisie książki zauważa, że bohaterami „Hanemanna” są nie tylko ludzie, ale także miasto i przedmioty. Według mnie miasto i przedmioty wysuwają się wręcz przed ludzkie postacie, spychając je na dalszy plan...
Warto wskazać jeszcze na malarskość tej książki (rolę obrazów! konstrukcje językowe przypominające pociągnięcia pędzlem!) oraz na kult słowa przy równoczesnej chęci odrzucenia go (na rzecz bardziej atawistycznej - zatem i autentyczniejszej, bogatszej w treści - mowy ciała, gestów, tańca...).

„Hanemann” to powieść o człowieku dotkniętym osobistą stratą i uwikłanym w splątane dzieje Gdańska. Za jego życia miasto staje w ogniu wojny, traci status Wolnego i po II wojnie światowej przechodzi w ręce polskiej administracji. Miejsce niemieckich mieszkańców, którzy uciekając, opuszczają na zawsze swoje dobytki, zajmuje napływowa ludność polska. Przybysze, repatrianci ze...