Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dokonania i sama postać Valerjana są niesamowicie inspirujące. Książka natomiast mocno nierówna.

Chyba najlepsza konkluzja, to że morsowanie trzeba uprawiać, a nie o nim pisać/czytać.

Dokonania i sama postać Valerjana są niesamowicie inspirujące. Książka natomiast mocno nierówna.

Chyba najlepsza konkluzja, to że morsowanie trzeba uprawiać, a nie o nim pisać/czytać.

To zdumiewające, że taka książka potrafi wciągnąć.
Profesjonalnie wyszkolony we wszelkich przydatnych umiejętnościach, poza rozumieniem prawdziwego życia, nie zna świata zewnętrznego, ale świetnie orientuje się w polityce, konwenansach czy strukturach czarnej strefy.

Myślę, że spodoba się wszystkim tym, którzy grając w gry RPG marzyli o nieograniczonej liczbie punktów umiejętności do rozdania.

To zdumiewające, że taka książka potrafi wciągnąć.
Profesjonalnie wyszkolony we wszelkich przydatnych umiejętnościach, poza rozumieniem prawdziwego życia, nie zna świata zewnętrznego, ale świetnie orientuje się w polityce, konwenansach czy strukturach czarnej strefy.

Myślę, że spodoba się wszystkim tym, którzy grając w gry RPG marzyli o nieograniczonej liczbie punktów...

Napisane w wieku 19 lat? Trochę to widać, ale nadal na plus.

Napisane w wieku 19 lat? Trochę to widać, ale nadal na plus.

Zupełnie nie to czego się spodziewałem. Sam jestem zdziwiony, że doczytałem do końca.

Zupełnie nie to czego się spodziewałem. Sam jestem zdziwiony, że doczytałem do końca.

Chyba jestem trochę za stary na baśnie.

Chyba jestem trochę za stary na baśnie.

Zaczynała się bardzo powoli, ale finalnie okazała się całkiem niezła.

Zaczynała się bardzo powoli, ale finalnie okazała się całkiem niezła.

Namieszał ten Pan Remigiusz, oj namieszał. Trudno pojąć jak można pisać tak dużo i nadal oryginalnie.

Namieszał ten Pan Remigiusz, oj namieszał. Trudno pojąć jak można pisać tak dużo i nadal oryginalnie.

Zaczyna się bardzo ciekawie, ale momentami trąci nudą.

Zaczyna się bardzo ciekawie, ale momentami trąci nudą.

Inspirująca.

Inspirująca.

Ocena tak niska, bo za stary jestem na książki dla dzieci. Pewnie gdybym ją przeczytał mając 10 lat to bym się zachwycał.

Ocena tak niska, bo za stary jestem na książki dla dzieci. Pewnie gdybym ją przeczytał mając 10 lat to bym się zachwycał.

Cudo! Ja chcę jeszcze raz.

Cudo! Ja chcę jeszcze raz.

Jak na Dukaja to dobrze się czytało. Jednakże nadal nie rozumiem ogólnego zachwytu nad tym pisarzem, może jego dzieła są dla mnie zbyt trudne.
Z Lodem się męczyłem, Extensa była dla mnie całkowicie niezrozumiała (w sensie, że po co to), Inne Pieśni dało się czytać, no i Córka Łupieżcy choć odrobinę mnie zainteresowała.

Jak na Dukaja to dobrze się czytało. Jednakże nadal nie rozumiem ogólnego zachwytu nad tym pisarzem, może jego dzieła są dla mnie zbyt trudne.
Z Lodem się męczyłem, Extensa była dla mnie całkowicie niezrozumiała (w sensie, że po co to), Inne Pieśni dało się czytać, no i Córka Łupieżcy choć odrobinę mnie zainteresowała.

Jak dla mnie świetny klimat, aż mi żal, że to nie jest początek długiej sagi.

Jak dla mnie świetny klimat, aż mi żal, że to nie jest początek długiej sagi.

Bardzo mało konkretna, liczne powtórzenia. Coś z niej wyniosłem, ale liczyłem na znacznie więcej.

Bardzo mało konkretna, liczne powtórzenia. Coś z niej wyniosłem, ale liczyłem na znacznie więcej.

Świetnie osadzona powieść z bardzo ciekawą postacią Kacpra Ryxa syna. Aż chce się sięgnąć po następną.

Świetnie osadzona powieść z bardzo ciekawą postacią Kacpra Ryxa syna. Aż chce się sięgnąć po następną.

Niestety chyba nie jestem w stanie zrozumieć zamysłu autora. Jestem zdecydowanie fanem fantastyki w stylu Tolkiena...

Niestety chyba nie jestem w stanie zrozumieć zamysłu autora. Jestem zdecydowanie fanem fantastyki w stylu Tolkiena...

Bardzo dziwny zabieg ze zmianą narracji w ostatnim tomie. Ze względu na moje upodobania zdecydowanie na minus. Książka mi się wlekła niemiłosiernie.

Bardzo dziwny zabieg ze zmianą narracji w ostatnim tomie. Ze względu na moje upodobania zdecydowanie na minus. Książka mi się wlekła niemiłosiernie.

Po 2033 liczyłem na znacznie więcej.

Po 2033 liczyłem na znacznie więcej.

Bardzo dobra książka, no może za wyjątkiem samego zakończenia.

Bardzo dobra książka, no może za wyjątkiem samego zakończenia.

Język trochę zbyt kwiecisty, brak odznaczenia dialogów, dość nietypowe dzielenie tekstu na akapity. Powieść pisana jako wywoływacz emocji, ale trochę to na siłę. Nie porwała mnie tak jak się tego spodziewałem.

Język trochę zbyt kwiecisty, brak odznaczenia dialogów, dość nietypowe dzielenie tekstu na akapity. Powieść pisana jako wywoływacz emocji, ale trochę to na siłę. Nie porwała mnie tak jak się tego spodziewałem.