Powieść rozpoczyna się w niebanalny sposób. Już pierwsze zdania, utrzymane w pierwszoosobowej narracji, sprawiają, że czytelnik ma poczucie jakby jego najlepszy kumpel opowiadał mu swoją historię. Co więcej, sprawia ona, że możemy niejako dotknąć świata wewnętrznego głównego bohatera – przeżywanych przez niego emocji, uczuć, rozterek, poznać wybory. Spotykamy go w momencie, kiedy przeżywa kryzys w swoim życiu, z pozoru wydawałoby się, że jedynie kryzys twórczości literackiej, w szerszej perspektywie dotyka on mocno jego egzystencji. Oto nasz bohater – pisarz, w kryzysie, który ma stworzyć dzieło, a którego obecna „miłość” wcale mu tego nie ułatwia. Kumple, imprezy i dekadenckie życie są tym czego w tym momencie pragnie. A może jedynym co jest w stanie zrobić kierując własną wolą, słabą, acz jednak wolą? Główny bohater, Marek przybliża nam charakter jego spotkań, nakreśla postacie swoich znajomych. Oprowadza po odwiedzanych miejscach i uczęszczanych ulicach. Boryka się w tym wszystkim z wielkim kryzysem, „cierpi na twórczą niemoc”, a próby jej zwalczenia kończą się destrukcyjnym upodleniem i hedonistycznym upojeniem „kiedy dzwoni kumpel, pytając czy wyskoczysz na piwo, ewentualnie siedem, trudno odmówić”. Tak, nasz bohater nie stroni od przyjemności ani od opowiadania nam o tym. W pewnym momencie następuje jednak intrygujący zwrot akcji, który w swoich początkach nie dziwi czytelnika, wydaje się być stałym elementem alkoholowych spotkań.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/uwazaj-na-zyczenia-rafal-nowotny/

Powieść rozpoczyna się w niebanalny sposób. Już pierwsze zdania, utrzymane w pierwszoosobowej narracji, sprawiają, że czytelnik ma poczucie jakby jego najlepszy kumpel opowiadał mu swoją historię. Co więcej, sprawia ona, że możemy niejako dotknąć świata wewnętrznego głównego bohatera – przeżywanych przez niego emocji, uczuć, rozterek, poznać wybory. Spotykamy go w momencie,...