Właściwie da się przeczytać tę książkę bez bólu zębów, tylko nie bardzo jest po co i również nie jestem w stanie odkryć, co przyświecało autorce, gdy ją pisała. Początek sugeruje, że będziemy mieć do czynienia z perypetiami miłosnymi tytułowej Beaty K., później przeradza się to w opowieść o tępej strzale, która planuje ślub właściwie w dniu poznania chłopaka, a na koniec dostajemy trochę pseudopsychologii.
Główna bohaterka do pewnego momentu sprawia wrażenie niegłupiej, ambitnej, ale pechowej w kwestiach miłosnych dziewczyny (i trochę za bardzo skupionej na sobie), później jednak okazuje się, że jest po prostu koncertową kretynką i bardzo niesympatyczną osobą.
Ogólnie książka jest w miarę poprawna, ale jej przeczytanie nic nie wnosi do życia - nie jest ani oryginalnie, ani zabawnie - po prostu nijako.

W kwestii poprawności. Rozumiem, że bohaterowie mogą być w jakiejś dziedzinie ignorantami, ale autorka, jeśli o czymś pisze, takiego prawa nie ma. Mecz siatkówki, na litość boską, nie dzieli się na połowy!!

Właściwie da się przeczytać tę książkę bez bólu zębów, tylko nie bardzo jest po co i również nie jestem w stanie odkryć, co przyświecało autorce, gdy ją pisała. Początek sugeruje, że będziemy mieć do czynienia z perypetiami miłosnymi tytułowej Beaty K., później przeradza się to w opowieść o tępej strzale, która planuje ślub właściwie w dniu poznania chłopaka, a na koniec...