To zdecydowanie najlepszy wywiad-rzeka jaki czytałem od dawna. Beata Biały świetnie prowadzi rozmowę, zadaje trafne, konkretne pytania, umie rozmawiać z ludźmi, a jednocześnie ma wdzięcznych i inteligentnych interlokutorów: kapitan Baranowski, jego dzieci, była i obecna żona, jego przyjaciele. Ani Biały, ani Baranowski nie znają słowa tabu. Kapitan leci ostro po bandzie, jest wyjątkowo wylewny i szczery. Zresztą jego dzieci i była żona także. Nikt nie przebiera w środkach, każdy nazywa rzeczy po imieniu. Mamy więc pełen obraz Baranowskiego, widziany z różnych perspektyw i punktów widzenia: Baranowski jako żeglarz, jako kapitan, mąż, kochanek, ojciec, ojczym, przyjaciel.
Do tej pory Baranowski był dla mnie pewnym pomnikiem, symbolem, wielkim żeglarzem i twórcą "Szkoły Pod Żaglami". Po tej lekturze skonfrontowałem swoje poglądy. Dowiedziałem się, ze kapitan jest konformistą, który podpisze nawet pakt z diabłem, byle osiągnąć swój cel, że jest skrajnym samotnikiem, który nie potrzebuje innych ludzi, a wręcz ich wykorzystuje i nie okazuje wdzięczności. I jeszcze wiele innych, ciekawych rzeczy.
To był dobrze spędzony czas z bardzo dobrą książką.

To zdecydowanie najlepszy wywiad-rzeka jaki czytałem od dawna. Beata Biały świetnie prowadzi rozmowę, zadaje trafne, konkretne pytania, umie rozmawiać z ludźmi, a jednocześnie ma wdzięcznych i inteligentnych interlokutorów: kapitan Baranowski, jego dzieci, była i obecna żona, jego przyjaciele. Ani Biały, ani Baranowski nie znają słowa tabu. Kapitan leci ostro po bandzie,...