Całe to pieprzone gadanie o uczuciach, że nie trzeba od nich uciekać, że trzeba je w sobie mieścić, to fucking joke - mówię z goryczą. - Jedyne, co w sobie mieszczę, to góra g ó w n a, nad którą nie mam kontroli.

Całe to pieprzone gadanie o uczuciach, że nie trzeba od nich uciekać, że trzeba je w sobie mieścić, to fucking joke - mówię z goryczą. - Jed...

Dopadają mnie wspomnienia z lasu, wszystkie naraz, morze szczegółów. Smród przypieczonego mięsa wnika mi do ust jak najgorsze wrażenie smakowe. Krew i sadza na języku, rękach i całym ciele. Padam na kolana, zginam się wpół z głową zwisającą do dołu i wpijam palce w dywan. – O, matko jedyna! – Mama ledwo zdążyła odsunąć stopy i zwymiotowałam. Treść z żołądka jest zielonkawa, szczypie, wydobywając się przez gardło. – Przyniosę wiadro! – Mama biegnie do łazienki, ale dywan już wchłania moją zieloną zgniliznę. Smród pieczonej świni i moje własne wymiociny wywołują jeszcze jeden skurcz, choć żołądek jest już pusty. Mama hałasuje w łazience z wiadrem, ale ja już z trudem wstaję i słaniając się, idę do drzwi mojego pokoju. – Pi! – woła za mną mama. – Co się dzieje? Zamykam się w pokoju, przekręcam klucz. Pędzę do szafy, chwytam pierwsze lepsze ubrania. Muszę wyjść z domu.

Dopadają mnie wspomnienia z lasu, wszystkie naraz, morze szczegółów. Smród przypieczonego mięsa wnika mi do ust jak najgorsze wrażenie smako...

Nie zgadzam się na bycie statystką we własnym życiu.Na podporządkowywanie się i odczytywanie na głos dialogów,które los wcisnął mi do ręki.[...]Ja s a m a decyduję!

Nie zgadzam się na bycie statystką we własnym życiu.Na podporządkowywanie się i odczytywanie na głos dialogów,które los wcisnął mi do ręki.[...