Zaskakująco przyjemny zbiór opowiadań, znacznie ciekawszy i bardziej oryginalny od większości oficjalnych fantastycznych antologii dużych wydawnictw.

Niegrubą książeczkę otwiera słaba, napisana w formie żartu, miniatura „Tunyl do inkszego weltu” Piotra Zawady. Nieco lepiej wypadają dwa opowiadania bazujące na lokalnym folklorze. „Śląska legenda” Katarzyny Rupiewicz rozkręca się ładnie, próbuje błysnąć reintrodukcją w nasze czasy nieco unowocześnionych demoniszcz, tyle że toporny i koślawo dofastrygowany finał nadaje całości wydźwięk pretensjonalnej bajeczki. Znacznie rozsądniej przemyślana została „Apluzyna” Magdaleny Grajcar, oferująca nadzwyczaj porządną literacko i ciepłą w wymowie historię spotkania dziewczyny z młodym skarbnikiem (tym od kopalń). Szkoda tylko, ze z wręcz katastroficznych zapowiedzi (przebicie się górników zbyt głęboko, do koboldów) rodzi się jedna jedyna, niezbyt spektakularna walka.

Pozostałe dwa teksty, najdłuższe z kompletu, przynoszą znacznie więcej radości. „Detective story” Szymona Gonery jest wartkim, zakręconym kryminałem, rozgrywającym się na Śląsku niezbyt odległej przyszłości. W finale może trochę uwiera nagłe nagromadzenie wyskoków superbohaterskich, ale nie psuje to przyjemności płynącej z lektury.

Za to „Dwadzieścia lat po” Heleny Strokowskiej jest najprawdziwszą perełką. Czystym, zwariowanym odjazdem z ludzkością pogrążającą się w odmętach zjawisk nadprzyrodzonych, w których poczet wliczają się Yahoo, czyli bóg-noworodek, który przejął katolickie kościoły i zażądał oddawania sobie czci, Nirwana, która w pewnym sensie ożywiła rośliny, oraz nieprzewidywalne, dziwne byty o nazwie Ktulu, potrafiące zmienić człowieka na przykład w… lokomobilę. A wszystko przez zanikającą osłonę astralną Ziemi. Sporo tu nietuzinkowych pomysłów, zwariowanych zjawisk à la zona Strugackich, a całość ubarwia bogate tło i solidna baza historii. Warto zdobyć tę książeczkę choćby tylko dla tego opowiadania.

(Esensja.pl)

Zaskakująco przyjemny zbiór opowiadań, znacznie ciekawszy i bardziej oryginalny od większości oficjalnych fantastycznych antologii dużych wydawnictw.

Niegrubą książeczkę otwiera słaba, napisana w formie żartu, miniatura „Tunyl do inkszego weltu” Piotra Zawady. Nieco lepiej wypadają dwa opowiadania bazujące na lokalnym folklorze. „Śląska legenda” Katarzyny Rupiewicz...