To był piękny powrót. Mój osobisty powrót do książki, którą czytałam kilkanaście lat temu.

Tak, zrobiłam reread i przypomniałam sobie dlaczego ta książka tak bardzo mi się podobała.
,,Różanooka" to w moim przypadku opowieść, po którą sięgnęłam w tajemnicy przed całym światem, a dokładniej, bez wiedzy mojej mamy, wykradając ją z jej książkowych zbiorów. I dobrze zdawałam sobie sprawę z tego, że nie była to wtedy lektura adekwatna do mojego wieku.

Cóż, dreszczyk młodzieńczych emocji i nie wielkie pojęcie o tym jakie mogą być książki, jak można je interpretować sprawił, że wtedy cieszyłam się już z samego zjawiska występujących w książce stworzeń fantastycznych i waleczności głównej bohaterki. Teraz, po ponownym przeczytaniu mam do powiedzenia trochę więcej.

Wyjątkowy świat Suminoru, pełen mrocznych tajemnic, fantastycznych stworzeń takich jak na przykład wisielice, wampiry, kotołaki, latawce, strzygi czy elfy urzekł mnie całkowicie. Dodając do tego charakterystycznych bohaterów głównych, interesujące opisy walk, wartką akcję i odrobinę wątków magicznych mogłoby się wydawać, że jest to mieszanka wybuchowa. Przytłaczające? Nic z tego! We wszystkim zachowano równowagę i umiar.
Jednak należy być przygotowanym na kilka tzw. spicy scen (na szczęście jest ich bardzo mało), następnie to co ja lubię najbardziej - krwawe sceny, opisy brutalnych morderstw czy efektowne opisy drastycznych scen.

A więc przyjemnie było ruszyć w pełną niebezpieczeństw podróż wraz z waleczną Różanooką, młodym chłopakiem o imieniu Mino czy wyjątkowym Kaadem - wężem.
Czy Mino pogodzi się z losem jaki go spotkał? Czy Irian czyli Różanooka wypełni swoje przeznaczenie? Jak zakończy się wojna na tle politycznym, w której wezmą udział nie tylko ludzie? I dlaczego Irian nazywana jest właśnie różanooką? Zachęcam do sięgnięcia po książkę i przekonania się jakie tajemnice skrywają przydrożne karczmy, wisielcze wzgórza, cmentarze czy zamki i zakony.
Tym bardziej, że książkę pochłania się w jeden wieczór, a raczej to książka pochłania nas, czytelników.
To połączenie fantasy i horroru oceniam na 10/10.

To był piękny powrót. Mój osobisty powrót do książki, którą czytałam kilkanaście lat temu.

Tak, zrobiłam reread i przypomniałam sobie dlaczego ta książka tak bardzo mi się podobała.
,,Różanooka" to w moim przypadku opowieść, po którą sięgnęłam w tajemnicy przed całym światem, a dokładniej, bez wiedzy mojej mamy, wykradając ją z jej książkowych zbiorów. I dobrze zdawałam...