Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young

Przyznam szczerze, że miałam wobec tej książki pewne oczekiwania. Dlaczego? Myślę, że głównym tego powodem było to, że poprzednie dwa tomy, czyli „𝐁𝐨́𝐥 𝐳𝐚 𝐛𝐨́𝐥“ i „𝐎𝐠𝐢𝐞𝐧́ 𝐳𝐚 𝐨𝐠𝐢𝐞𝐧́“ od samego początku mnie intrygowały i ciekawiły. Niestety jakie było moje rozczarowanie, kiedy zrozumiałam, że „𝐏𝐨𝐩𝐢𝐨́𝐥 𝐳𝐚 𝐩𝐨𝐩𝐢𝐨́𝐥“ mnie nie oczaruje. Finałowy tom nietuzinkowej trylogii zawiódł mnie w głównej mierze tym, że tak naprawdę znikąd pojawiły się w nim nadprzyrodzone siły i zjawiska. Uważam, że wprowadzenie tego tylko w ostatnim tomie, było delikatnie mówiąc dziwne. Oczywiście nie twierdzę, że zostały przedstawione źle, ponieważ właśnie wokół tych zjawisk rozgrywała się akcja, jednak patrząc na to przez pryzmat wszystkich tomów, nie pasowało mi to wszystko do tej historii i tych bohaterów. Przyznam również, że „𝐏𝐨𝐩𝐢𝐨́𝐥 𝐢 𝐩𝐨𝐩𝐢𝐨́𝐥“ czytało mi się nie tak płynnie i szybko, jak pozostałe dwie części, co również poniekąd wpłynęło na moją opinię.

Co do bohaterów, to za bardzo się oni nie zmienili. Bardzo ucieszyłam się, gdy pojęli, że zemsta często obraca się przeciwko nam i czasami nie warto z nią zadzierać. Wciąż uważam Kate za swoją ulubioną bohaterkę z całej trylogii. To w trakcie jej perspektywy odczuwałam najwięcej emocji i to jej myśli zostały przedstawione przez autorki w najprzyjemniejszy dla mnie sposób. Dużym atutem tej książki było zakończenie, które uważam za idealne podsumowanie całej trylogii. Było ono spójne i treściwe, co bardzo mi się podobało. Podsumowując, bardzo lubię historię Kate, Mary i Lil, jednak nie powiedziałabym, że należy ona do moich ulubionych.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young

Przyznam szczerze, że miałam wobec tej książki pewne oczekiwania. Dlaczego? Myślę, że głównym tego powodem było to, że poprzednie dwa tomy, czyli „𝐁𝐨́𝐥 𝐳𝐚 𝐛𝐨́𝐥“ i „𝐎𝐠𝐢𝐞𝐧́ 𝐳𝐚 𝐨𝐠𝐢𝐞𝐧́“ od samego początku mnie intrygowały i ciekawiły. Niestety jakie było moje rozczarowanie, kiedy zrozumiałam, że „𝐏𝐨𝐩𝐢𝐨́𝐥 𝐳𝐚 𝐩𝐨𝐩𝐢𝐨́𝐥“ mnie nie oczaruje....