Kontynuacja "Syna cienia", chociaż dalej nie grzeszy specjalnymi nowościami fabularnymi i podaje nam wiele, nieco oklepanych wątków odzyskiwania niepodległości przez grupkę wojów niemających nic do stracenia, jest lepsza niż część pierwsza i w ciekawy sposób rozwija wątki "Syna". Powoli dowiadujemy się kim tak naprawdę jest Caim, co się stało z jego rodziną i jakie jest jego przeznaczenie.
Wątek Josey, choć znów znany motyw od zera do cesarzowej, jest całkiem interesujący i dobrze było mi czytać o państwie, które z werwą młoda władczyni stara się podźwignąć.
Najsłabszym wątkiem, według mnie,są "najstarszniejsi wrogowie" - imperium Cienia, mroczne, wyuzdane i demoniczne oraz Kościół Światłości. Jakoś gryzie mnie to, że przedstawiciele Światła i Cienia, w sumie niczym się nie różnią i są czysto źli. Jeśli miałby to być polemika z rzeczywistymi instytucjami religijnymi, to wyciągane są przez autora nieco stereotypowe "bolączki" takich instytucji.
Wciąż jednak "Pokusa" wciąga i kusi: "skończ mnie, przeczytaj, do samego końca!"

Kontynuacja "Syna cienia", chociaż dalej nie grzeszy specjalnymi nowościami fabularnymi i podaje nam wiele, nieco oklepanych wątków odzyskiwania niepodległości przez grupkę wojów niemających nic do stracenia, jest lepsza niż część pierwsza i w ciekawy sposób rozwija wątki "Syna". Powoli dowiadujemy się kim tak naprawdę jest Caim, co się stało z jego rodziną i jakie jest...