No, muszę przyznać, że jestem nieco bardziej usatysfakcjonowana niż po tomie recenzji polskich - przede wszystkim dlatego, ze autorzy trochę częściej są zadowoleni z filmów, jakie przyszło im omawiać na łamach periodyków.
Tom podzielony jest na części odpowiadające krajom, z których pochodziły recenzowane obrazy: są więc filmy duńskie, reprezentowane głównie przez wczesne filmy nieme z Astą Nielsen, jest najobszerniejszy rozdział poświęcony filmom niemieckim, na ogół reprezentującym wysoki poziom filmom z Francji, jest też kilka stron o Czechosłowacji, Włochach i Anglii.
Omawiane filmy to przede wszystkim szlagiery pokroju "Gabinetu dra Caligari", "Nad dachami Paryża" czy włoskich superprodukcji tamtych czasów, ale są też recenzje obrazów mniej znanych albo zgoła zniszczonych i obecnie już niedostępnych. Mniej najbardziej ucieszyły wrażenia recenzentów z pokazów filmów awangardy francuskiej, dające bezcenne wręcz świadectwo, jak były odbierane futurystyczne i surrealistyczne eksperymenty przez ludzi, dla których wspomniane nurty były poniekąd codziennością.
Poziom recenzji na ogół równy - w tomie z recenzjami filmów polskich łatwiej było określić, jaka opcja polityczna (a tym samym jaki periodyk) był bliski autorowi, tutaj jakby więcej profesjonalizmu.

No, muszę przyznać, że jestem nieco bardziej usatysfakcjonowana niż po tomie recenzji polskich - przede wszystkim dlatego, ze autorzy trochę częściej są zadowoleni z filmów, jakie przyszło im omawiać na łamach periodyków.
Tom podzielony jest na części odpowiadające krajom, z których pochodziły recenzowane obrazy: są więc filmy duńskie, reprezentowane głównie przez wczesne...