Film w dwudziestoleciu międzywojennym i jeszcze recenzje z tego okresu - co może być lepszego, pomyślałam zachwycona, kiedy ta książka wpadła mi w ręce. No cóż, wiele rzeczy.
Przede wszystkim nie mam pojęcia, według jakiego klucza i jakich kryteriów autorka dokonała wyboru recenzji, a przez to nie właściwie nie ma żadnej gwarancji, że opinie przedstawione na temat konkretnego filmu tworzą obiektywy obraz tego, jak był oceniany, czy dochodzi do jakiegoś wypaczenia, jeśli np. autorka wybrała tylko recenzje negatywna.
Drugi zarzut pod adresem pani Gierszewskiej to lenistwo w czystej postaci. Cała jej praca polegała najwyraźniej jedynie na skopiowaniu recenzji filmowych z zachowanych do dziś magazynów - a i to nie sądzę, żeby ze wszystkich albo tylko dotyczące najważniejszych filmów, bo o awangardzie nie ma ani słowa - i na tym koniec. Żeby jeszcze archaiczna nieco pisownia wszędzie była ujednolicona, ale zdarzają się niechlujne wpadki. Jaką wartość może mieć zbiór recenzji, których nie osadzono w żadnym kontekście, nie opatrzono żadnym komentarzem? Nie trzeba zakładać, że czytelnik takiej antologii w lot zaskoczy, że Zahorska to Wiadomości Literackie, więc jakby przeciwna strona barykady niż mocno nacjonalistyczne Prosto z mostu, a Kino to masowa papka, jak na tamte czasy mocno plotkarska i schlebiająca popularnym gustom, a nie kształtująca opinie?
Merytorycznie zatem jest to pozycja wątpliwa, tak edytorsko, jak i naukowo. Inna rzecz, że recenzenci międzywojnia raczej zgodnie twierdzili, że polskie kino to szmira, kicz i gniot w czystej postaci. Gromy i wołanie o pomstę do nieba w każdej recenzji bawią przez pierwsze dwadzieścia stron, potem zaczyna się robić nudno, bo ile razy można przeczytać, że technicznie film dobry, zdjęcia niezłe, ale fabuła i gra aktorska żadne, chociaż aktorzy tacy sami od mniej więcej dekady? Jedyny esej w tym zbiorze godny uwagi, a mówiący o polskim filmie międzywojennym więcej niż cała ta nędzna książka to odpowiedź Mariana Hemara Magdalenie Samozwaniec o "Ślubach ułańskich" - kto potrzebuje, niech na stojąco w księgarni przeczyta, a resztę zostawi jako niegodną czasu, uwagi i pieniędzy.

Film w dwudziestoleciu międzywojennym i jeszcze recenzje z tego okresu - co może być lepszego, pomyślałam zachwycona, kiedy ta książka wpadła mi w ręce. No cóż, wiele rzeczy.
Przede wszystkim nie mam pojęcia, według jakiego klucza i jakich kryteriów autorka dokonała wyboru recenzji, a przez to nie właściwie nie ma żadnej gwarancji, że opinie przedstawione na temat...