Szczerze powiedziawszy przeczytałam około połowy, resztę przekartkowałam. Książka beznadziejna. Do bólu przewidywalna i oklepana. Temat odgrzewany po sto razy w tych rozmaitych "dziewczynach z ..", których kiedyś był taki straszny wysyp czy choćby w świetnym "Zanim zasnę".
"Mroczna toń" nie wnosi niczego nowego do gatunku i niczym się nie wyróżnia na tle innych tego typu historii. Napisana jest topornie i nudno.
Ot, mamy kobietę z utratą pamięci, która oczywiście zmaga się z traumą pourazową. Nurkując wraz ze znajomymi, doznała poważnych obrażeń głowy. Od tamtego momentu nie pamięta ostatnich czterech lat ze swojego życia. Nie pamięta swojego ślubu, znajomych, pracy.
Ma za to troskliwego męża, który dba o jej bezpieczeństwo i powrót do zdrowia.
Z czasem Kyra zaczyna podejrzewać, że coś tu jest bardzo nie tak. Nie ma znajomych, przyjaciół, a oboje z mężem mieszkają na totalnym odludziu. Mąż za to bardzo dba, żeby nie przypomniała sobie bolesnej przeszłości.
Oczywiście Kyra zacznie powoli odzyskiwać pamięć i z przebłysków wspomnień pozna prawdę o wypadku i swojej przeszłości.
I oczywiście będzie to prawda zupełnie inna od tej spodziewanej.
Cóż mogę rzec: kawał niezłego gniota.
Czytałam jak za karę. Bohaterowie są płascy, przewidywalni i beznadziejni. Większość akcji jest po prostu nudna, wlecze się jak flaki z olejem.
Kompletnie przestało mnie interesować czemu ta baba straciła pamięć i jaki będzie finał tej jakże fascynującej książki.
Jak się okazało, finał cukierkowaty i przesłodzony. Totalnie głupkowaty.
Nie polecam. Szkoda czasu na takie wypociny.

Szczerze powiedziawszy przeczytałam około połowy, resztę przekartkowałam. Książka beznadziejna. Do bólu przewidywalna i oklepana. Temat odgrzewany po sto razy w tych rozmaitych "dziewczynach z ..", których kiedyś był taki straszny wysyp czy choćby w świetnym "Zanim zasnę".
"Mroczna toń" nie wnosi niczego nowego do gatunku i niczym się nie wyróżnia na tle innych tego typu...