Ta książka wnosi masę dobra, trafnych stwierdzeń, ciekawych anegdot, ważnych faktów. A w dodatku ona to opisuje takim językiem, jakbyś siedziała z nią na kawie, a ona tak po prostu ci o tym opowiada.
Niektóre z poruszanych tematów:
- rys autobiograficzny Steinem, w którym opisuje w szczególności dość specyficzny charakter swojego ojca, po którym odziedziczyła wewnętrzny imperatyw do podróżowania
- podróżowanie taksówkami - historie opowiedziane przez taksówkarzy i taksówkarki - okazuje się, że to jedna z nich była autorką słynnego, memicznego już zdania: "gdyby mężczyźni zachodzili w ciążę aborcja byłaby sakramentem"
- podróżowanie samolotami - rozmowy ze stewardessami, ich sytuacja w latach 40.- 60., o której dotąd nie wiedziałam, a warto wiedzieć
- kampanie wyborcze, w których Steinem brała udział jako organizatorka i współpracowniczka, m. in. specyficzna sytuacja, jaka nastąpiła gdy o fotel prezydenta USA konkurował Barack Obama (który miał być pierwszym czarnym prezydentem) i Hilary Clinton (która mogła być pierwszą kobietą prezydentką)
- wielka konferencja kobiet w Houston w 1977, na którą zjechały się delegatki z całego kraju, reprezentantki wszelkich grup etnicznych - niesamowite wydarzenie o wielkim znaczeniu dla kobiecej historii, o którym jednak niewiele mówiło się w mediach
- temat aborcji i pikietujących pod klinikami "obrończyń życia", które czasem po pikiecie przychodziły usuwać ciąże 😛
- temat rdzennych ludów Ameryki bardzo głęboko poruszony!!!
W temacie rdzennej ludności muszę przyznać, że ta książka uświadomiła mi kilka rzeczy, z których nie do końca zdawałam sobie sprawę. Wydawało mi się, że ogólnie mam na ich temat jakieś tam pojęcie, znam historię ich pokolumbijskiej zagłady, związanej nie tylko z ludobójstwem, ale i z szerzeniem nowych chorób, na które nie byli odporni. Wiem, że to mit, że Ameryka była mało zaludniona (była normalnie zaludniona, tak samo jak pozostałe kontynenty w tamtych czasach) oraz wiedziałam oczywiście o tych potwornych placówkach reedukacyjnych dla rdzennych dzieci, o których jest ostatnio dosyć głośno. Co pomogła mi jeszcze uświadomić ta książka? Np. to, że najstarszą demokracją na świecie wcale nie jest nasza przereklamowana "demokracja" w starożytnej Grecji (w której, jak pisał gdzieś Pratchett, obowiązywała zasada równości obywateli w głosowaniu, za wyjątkiem oczywiście kobiet, niewolników, biedaków itp.). Naprawdę najstarszą demokracją była Konfederacja Czirokezów, w której prawo głosu mieli wszyscy dorośli obywatele, mężczyźni i kobiety, a niewolnictwo nie było praktykowane. Albo tego, że w kulturze rdzennych mieszkańców Ameryki kobiety były poważane i szanowane, a gwałty były surowo zabronione, zdarzały się zresztą niezmiernie rzadko (w porównaniu do kultury białych Europejczyków). Aha, i jeszcze zwróciłam uwagę, że te straszne szkoły reedukacji dla rdzennych dzieci, w których były poddawane opresjom, nie były tylko w Kanadzie. W USA też one były i nie zapominajmy o tym.
Zdecydowanie czołówka najlepszych książek przeczytanych w 2021, polecam!!

Ta książka wnosi masę dobra, trafnych stwierdzeń, ciekawych anegdot, ważnych faktów. A w dodatku ona to opisuje takim językiem, jakbyś siedziała z nią na kawie, a ona tak po prostu ci o tym opowiada.
Niektóre z poruszanych tematów:
- rys autobiograficzny Steinem, w którym opisuje w szczególności dość specyficzny charakter swojego ojca, po którym odziedziczyła wewnętrzny...