Mariana Zapata powraca na polski rynek czytelniczy z kolejnym świetnym slow-burnem.

Luna pracuje w warsztacie samochodowym, gdzie zajmuje się ich malowaniem. Jej szef Ripley “Rip” traktuje ją jak powietrze, jednak Luna nie daje się jego szorstkości. A po pewnym czasie ich relacja zaczyna zmieniać się.

Będę to pisać w każdej mojej recenzji książek autorki: Mariana Zapata to mistrzyni w pisaniu slow-burnów. Każda jej ponad 500-stronicowa historia tak cudownie przedstawia ten motyw. Podczas czytania “Luny i pewnego kłamstwa”, byłam tak zaabsorbowana historią, że nawet nie wiem, kiedy znalazłam się w jej połowie. Autorka tak cudownie przedstawiła historię bohaterów, że aż czytałoby mi się o Lunie i Ripie w nieskończoność.

Historia ta jest naprawdę wyjątkowa. Relacja głównych bohaterów w tej książce była tak urocza i cudowna. To, jak Rip opiekował się Luną, każdy jego mały gest wobec nie zdającej sobie z tego sprawy dziewczyny - ugh, to było takie słodkie. Z pewnością na długo zostaną ze mną w pamięci wszelkie zbliżenia między nimi; ich urocze momenty.

Bardzo podobało mi się też, że autorka tak dobrze przedstawiła nam rozwój relacji bohaterów: początkowo się nie znosili, ale ich nienawiść powoli zaczęła przeradzać się w przyjaźń, a następnie w miłość.

Mariana Zapata powraca na polski rynek czytelniczy z kolejnym świetnym slow-burnem.

Luna pracuje w warsztacie samochodowym, gdzie zajmuje się ich malowaniem. Jej szef Ripley “Rip” traktuje ją jak powietrze, jednak Luna nie daje się jego szorstkości. A po pewnym czasie ich relacja zaczyna zmieniać się.

Będę to pisać w każdej mojej recenzji książek autorki: Mariana Zapata...