Książka Alejo Cerpentiera to dzieło wpisujące się w nurt realizmu magicznego, sprawiając, że jest to powieść mocno niebanalna. Haitańskie tropiki to przestrzeń tajemnicza, w której chociażby likantropia jest po prostu pewnym składnikiem rzeczywistości.

Poznajemy wycinek historii rewolucji haitańskiej, poznajemy niektóre z ważnych postaci biorąc w niej udział, doświadczamy różnic między europejskim, kolonialnym podejściem, które w dźwięku bębnów słyszy tylko muzykę, a mentalnością afroamerykańską, w której duchy loa są niezwykle istotnymi elementami życia.

Dzieło dość specyficzne, ale w pewien sposób poszerzające horyzonty. Polecam.

---

"Ale czymże jest historia całej Ameryki, jeśli nie kroniką rzeczywistości cudownej?"

"W Afryce król był wojownikiem, myśliwym, sędzią i kapłanem, jego cenne nasienie zapładniało setki brzuchów mocnym plemieniem bohaterów. We Francji, w Hiszpanii natomiast król wysyłał na wojnę swoich generałów, był niekompetentny w rozsądzaniu sporów, dawał się besztać każdemu mnichowi spowiednikowi, zdolny spłodzić co najwyżej jakiegoś słabowitego księcia, który nie potrafił zabić jelenia bez pomocy swoich naganiaczy i którego z nieświadomą ironią nazywano imieniem ryby tak nieszkodliwej i lekkiej jak delfin."

Książka Alejo Cerpentiera to dzieło wpisujące się w nurt realizmu magicznego, sprawiając, że jest to powieść mocno niebanalna. Haitańskie tropiki to przestrzeń tajemnicza, w której chociażby likantropia jest po prostu pewnym składnikiem rzeczywistości.

Poznajemy wycinek historii rewolucji haitańskiej, poznajemy niektóre z ważnych postaci biorąc w niej udział, doświadczamy...