Są książki, które możesz czytać w drodze do pracy lub w przerwach między innymi projektami. Są też takie, na które potrzebujesz odpowiedniej scenerii i natchnienia. Tak było w przypadku „12 debiutów” pod red. – tu się chyba nieskromnie pochwalę – mojej koleżanki. Książkę przeczytałem z przyjemnością i zainteresowaniem, nie tylko dlatego, że dołączona była do niej dedykacja. Od dłuższego czasu obserwowałem projekt Justyny z zakresu uczenia kreatywnego pisania. Teraz
miałem okazję zobaczyć jego owoce.

Będę szczery. Większości autorek nie podejrzewałbym o debiut literacki. Książka to tak naprawdę 12 historii zróżnicowanych pod kątem stylu, charakteru i tematu przewodniego. Każdy rozdział to inna kobieta i cześć jej historii. Czytelnik ma do dyspozycji m.in. opowiadanie obyczajowe, kryminale i political fiction, esej, reportaż czy dziennik. Przy takiej różnorodności trudno więc narzekać na nudę.
Dla mnie faworytem jest tekst pt. „Zegar słoneczny postawiony w cieniu jest bezużyteczny”, który doceniam za styl i lekkość w połączeniu z ważną tematyką. Ostatecznie bardziej jednak niż treść poszczególnych historii, bawiło mnie podglądanie technik i narzędzi wykorzystywanych przez autorki.
Dla tych, którzy na razie tylko myślą o pisaniu, polecam zestaw ćwiczeń proponowanych przez Justynę w drugiej części książki. Początek roku to dobry czas, aby wprowadzić w życie coś nowego, może będzie, więc to pierwszy wiersz, esej lub książka. Kto wie, może i ja spróbuje swoich sił w dłuższej formie literackiej.

Są książki, które możesz czytać w drodze do pracy lub w przerwach między innymi projektami. Są też takie, na które potrzebujesz odpowiedniej scenerii i natchnienia. Tak było w przypadku „12 debiutów” pod red. – tu się chyba nieskromnie pochwalę – mojej koleżanki. Książkę przeczytałem z przyjemnością i zainteresowaniem, nie tylko dlatego, że dołączona była do niej...