Bardzo ciekawa opowieść o założycielu dynastii Tudorów Henryku VII - ojca słynniejszego od niego Henryka VIII. Jak napisał autor we Wprowadzeniu, że mimo zasług – nie miał pełnych praw do tronu a zdołał przejąć władzę i niemalże bez przeszkód przekazał ją synowi, wciąż pozostaje tajemniczym i mrocznym władcą. I że sławą przewyższają go królowie cieszący się najgorszą reputacją w dziejach Anglii, panujący przed Henrykiem VII – Ryszard III oraz jego następca znany z imponującej postury – syn Henryk VIII. Dlatego byłam bardzo ciekawa tej książki.
„Historia ta rozgrywa się na obszarze położonym pomiędzy odległymi zakątkami Anglii a Wenecją i Rzymem, zaś miejscem akcji stają się wielkopańskie domy, królewskie dwory oraz urzędnicze kancelarie. Odtwarzamy tę historię na podstawie dokumentów banków handlowych, ksiąg głównych, sądowych akt, korespondencji dyplomatycznej a także raportów szpiegów i konfidentów. Pokazujemy przemoc stosowaną zarówno w pałacowych wnętrzach, jak i podczas turniejów. Stykamy się ze szczytnymi ideałami i rodową lojalnością, z honorem, pragmatyzmem politycznym, naganną dbałością o własny interes, ze starymi tradycjami oraz z nowym sposobem pojmowania roli władcy i rządu. Wszystko to przeplata się i ulega przemianie w scenerii najbliższego otoczenia Henryka VII oraz jego dworu” – cytat ze Wprowadzenia, ja lepiej bym tego nie ujęła.
Rewelacja. Na okładce zachęcają do przeczytania Philippa Gregory i Hilary Mantel.

Bardzo ciekawa opowieść o założycielu dynastii Tudorów Henryku VII - ojca słynniejszego od niego Henryka VIII. Jak napisał autor we Wprowadzeniu, że mimo zasług – nie miał pełnych praw do tronu a zdołał przejąć władzę i niemalże bez przeszkód przekazał ją synowi, wciąż pozostaje tajemniczym i mrocznym władcą. I że sławą przewyższają go królowie cieszący się najgorszą...