Nieco lepiej pod względem stylu i fabuły, historia zbudowana bardziej logicznie, można powiedzieć, że idziemy po nitce do kłębka. Ogólnie rzecz biorąc, ghostwriter poradził sobie nieźle, a na pewno nie jest łatwym zadaniem kontynuowanie cudzej powieści. Nie znaczy to jednak, że udało się uniknąć błędów, jak np. w przypadku fantoma - swoje pierwsze ofiary wyraźnie próbuje zabić, natomiast przy pozostałych spuszcza z tonu - Bonnie, Elena i Matt nie są wystawieni na żadne niebezpieczeństwo, po prostu ogarnia ich zazdrość i bum! fantom ich porywa. Po zabraniu Matta nie pojawia się też żadne nowe imię, czyżby fantom nie miał ochoty ani na Stefana, ani na Alarica?
Nie czaję też tego fragmentu tyczącego się Klausa:
"- Czy to znaczy, że Klaus ciągle żyje? Mógłby tu przyjść, mógłby teraz prześladować twoją rodzinę?
- Myślałam o tym - odparła Meredith zadowolona, że rozmowa zeszła na kwestie praktyczne. - Ale nie sądzę. Elena poprosiła Strażników, żeby zmienili Fell's Church w taki sposób, żeby Klausa nigdy tu nie było. Nie prosiła, żeby zmienili Klausa ani jego życie. Dla niego wszystko zostaje po staremu: był tu, bardzo dawno temu, a teraz nie żyje."
No to chwilę. to w końcu był tam czy go nie było? Bo z tego fragmentu to wychodzi na to, że nie był, ale jednak był.

Nieco lepiej pod względem stylu i fabuły, historia zbudowana bardziej logicznie, można powiedzieć, że idziemy po nitce do kłębka. Ogólnie rzecz biorąc, ghostwriter poradził sobie nieźle, a na pewno nie jest łatwym zadaniem kontynuowanie cudzej powieści. Nie znaczy to jednak, że udało się uniknąć błędów, jak np. w przypadku fantoma - swoje pierwsze ofiary wyraźnie próbuje...