Jestem z siebie dumna, bo sięgnęłam po klasykę.
Na pewno czytało mi się to o wiele lepiej niż za czasów gdy było moją lekturą. Nie mam do ,,Chłopów" ogromnej miłości, ale nie uważam ich też za złą książkę.
Przebija się tutaj mnóstwo emocji oraz dzikich zachowań wiejskiego otoczenia. Irytuje mnie bierność Jagny, podziwiam Hankę, nie rozumiem czym Antek tak niezwykle zauroczył kogokolwiek, bo jest strasznym człowiekiem.
Wiosna podobała mi się bardziej od jesieni i zimy. Może dlatego, że nie ma tam mielenia między Jagną, Antkiem i Boryną, a ten motyw najbardziej irytował mnie w poprzednich częściach.
Tu za to nie mogłam czytać o tym, jak bardzo wieś stoi i umiera kiedy brak w niej chłopów. Chciałabym powiedzieć tym kobietom, że też są myślącymi samodzielnie jednostkami oraz mają ręce i nogi.
Lato absolutnie mnie kupiło. Może dlatego, że chociaż nie rozumiem ludzkiej ciemnoty ukazanej w książce to jestem już absolutnie wciągnięta w losy bohaterów.

Jestem z siebie dumna, bo sięgnęłam po klasykę.
Na pewno czytało mi się to o wiele lepiej niż za czasów gdy było moją lekturą. Nie mam do ,,Chłopów" ogromnej miłości, ale nie uważam ich też za złą książkę.
Przebija się tutaj mnóstwo emocji oraz dzikich zachowań wiejskiego otoczenia. Irytuje mnie bierność Jagny, podziwiam Hankę, nie rozumiem czym Antek tak niezwykle...