Pierwsze co przyszło mi do głowy, gdy zacząłem czytać debiutancką powieść pani Bishop - mając za sobą kontakt z kilkoma już pozycjami z serii Uczta Wyobraźni - było to, jak ... Normalna w porównaniu zwłaszcza z niektórymi tytułami mi się z początku wydała. Spodobał mi się będący skrzyżowaniem Dzikiego Zachodu i Bliskiego Wschodu, a zarazem miejscem akcji - Kraj Miedzi. Podobnie jak dość oszczędny, pasujący zarówno do pustynnych, westernowych klimatów jak i dwójki bohaterów, język, styl. Miejscami gęsty, ale leniwy, jak południe w spalonym słońcem miasteczku. Miejscami obojętny, chłodny niczym noc na pustyni. Z lekka domieszką cynizmu i ironii. Nie dajcie się jednak zwieść... To tylko wstęp, a autorka lubi zaskakiwać, dozuje umiejętnie nowe wrażenia i elementy, niczym doświadczona kucharka przyprawy. Tu mimochodem dorzuci kolej, by jeszcze bardziej przekonać Was, iż dalej będzie tylko bardziej jeszcze westernowo... Po czym nagle zaskoczy, zmieniając nie tylko miejsce akcji, ale też i język, styl, klimat opowieści. Miejsce pustyni zajmie gwarne miasto, będące połączeniem Londynu z czasów rewolucji przemysłowej, z przesiąkniętym wonią egzotycznych przypraw XIX wiecznym Kairem. Oszołomi dźwiękami, zapachami, barwami, podkreślonymi, opisanymi niezwykle plastycznym, ale nie nadto wylewnym jeśli idzie o szczegóły językiem. Da się tu zauważyć niewątpliwie fakt - przynajmniej moim zdaniem - że autorka, oprócz pisania zajmuję się również malarstwem. Dalej jest jednak w miarę normalnie, technologia (fabryki, parowce) jest tylko mimochodem wspomniana i poza bronią palną nie odgrywa większej roli w opowiadanej historii. Stopniowo jednak atmosfera zaczyna się, mówiąc potocznie zagęszczać. Brutalność miesza się z niepojętym, dziwnym, nierealnym. Swoistym wytchnieniem są chwile spędzane na filozoficznych pogawędkach, słownych przepychankach przy kieliszku czegoś mocniejszego. Wydarzenia nabierają rozpędu, prowadząc momentami do chwil, scen przy których obrazy Boscha, to kolorowanki dla grzecznych dzieci. Lekkim pociągnięciem pędzla, wprowadzone zostają elementy fantastyczne, magiczne, płynnie łącząc z innymi kolorami, tematami opowieści. A na koniec... Mnie przynajmniej autorka dobiła, ostatnimi dwoma akapitami, po których o mało co nie spadłem z krzesła. Z humorem jakże nie pasującym pozornie do całości książki, ale zarazem jakże odpowiednim. Ogólnie... Więcej takich debiutów! Książka trudna do sklasyfikowania i zwłaszcza jeśli o drugą jej połowę, opisania... Ale zdecydowanie warta uwagi.

Pierwsze co przyszło mi do głowy, gdy zacząłem czytać debiutancką powieść pani Bishop - mając za sobą kontakt z kilkoma już pozycjami z serii Uczta Wyobraźni - było to, jak ... Normalna w porównaniu zwłaszcza z niektórymi tytułami mi się z początku wydała. Spodobał mi się będący skrzyżowaniem Dzikiego Zachodu i Bliskiego Wschodu, a zarazem miejscem akcji - Kraj Miedzi....