"Przyjechałem do Cannes, żeby się uratować". Tak stwierdził pewnego dnia główny bohater, producent filmowy, około pięćdziesięcioletni Jesse Craig. Przyleciał na festiwal filmowy, żeby wrócić do branży, żeby znów zacząć żyć pełną piersią. Teraźniejszość i przeszłość jednak nie dadzą mu spokoju, a jego skomplikowana sytuacja wcale się zbytnio nie rozjaśni.
"Interesy zabijają więcej ludzi niż kule". To osąd pielęgniarki, która wypowiada to zdanie w ostatnim, osiemnastym rozdziale. Interesy, sprawy finansowe i kłopoty osobiste prawie do śmierci głównego bohatera doprowadziły. Festiwal w Cannes miał odmienić losy Craiga i okres pobytu we Francji rzeczywiście namieszał dużo i zmienił wiele w życiu jego samego oraz osób mu bliskich. Ale czy Jesse Craig uratował się? Czy można uznać ten wyjazd za pozytywne doświadczenie? Na ile zmienił się główny bohater i jego rodzina, znajomi? Z tymi pytaniami autor powieści nas po zakończeniu lektury pozostawia. Ja zachęcam do przeczytania tej frapującej książki i zachęcam do samodzielnego poszukania odpowiedzi na te pytania. Akcja powieści rozgrywa się na początku lat siedemdziesiątych we Francji i w USA. Warto zajrzeć do świata filmowców z tamtego czasu i dać się wciągnąć w wir wydarzeń z niebanalnym oraz niepospolitym Amerykaninem Jessem Craigiem w roli głównej.
Świetna powieść psychologiczno-obyczajowa, wspaniale napisana, ze znakomicie wykreowanymi postaciami, ulokowana w ciekawych miejscach i czasie. Prawie wszystko tu mi się spodobało i czytałem z wielkim zainteresowaniem. Moja ocena dzieła wręcz musi być wysoka, a nawet bardzo wysoka: 9/10.

"Przyjechałem do Cannes, żeby się uratować". Tak stwierdził pewnego dnia główny bohater, producent filmowy, około pięćdziesięcioletni Jesse Craig. Przyleciał na festiwal filmowy, żeby wrócić do branży, żeby znów zacząć żyć pełną piersią. Teraźniejszość i przeszłość jednak nie dadzą mu spokoju, a jego skomplikowana sytuacja wcale się zbytnio nie rozjaśni.
"Interesy zabijają...

Pierwszy raz zetknąłem się z tą książką w roku 2010 i bardzo mi się spodobała (tak bardzo, że tego samego miesiąca zakupiłem wszystkie możliwe książki Shawa).
Teraz sprzątając półkę z książkami wpadła mi w ręce i po prostu wpadłem jak śliwka w kompot. Po 10 latach książka podoba mi się jeszcze bardziej, wspaniale opisuje przemysł filmowy drugiej połowy XX wieku. Szantaże, układy, przyjaźnie i nienawiści, miłości i zdrady, zobowiązania i wszechobecna wolność. Genialne, plastyczne opisy, wspaniały bohater przez którego ciągle mam ochotę napić się whiskey z wodą sodową.
Ta książka jest tak inna od współczesnych książek, że dla mnie zasługuje na najwyższy podziw.

Pierwszy raz zetknąłem się z tą książką w roku 2010 i bardzo mi się spodobała (tak bardzo, że tego samego miesiąca zakupiłem wszystkie możliwe książki Shawa).
Teraz sprzątając półkę z książkami wpadła mi w ręce i po prostu wpadłem jak śliwka w kompot. Po 10 latach książka podoba mi się jeszcze bardziej, wspaniale opisuje przemysł filmowy drugiej połowy XX wieku. Szantaże,...

Jestem pewna, że szybko o tej książce zapomnę. Przeczytałam bardziej z wrodzonej przekory i niechęci do odkładania na półkę pozycji raz zaczętych. Historia Jessego Craiga, producenta filmowego, który czasy świetności ma za sobą i który próbuje przypomnieć o sobie, udając się (jak wielu jemu podobnych) na słynny festiwal w Cannes. Opowieść ani porywająca, ani tym bardziej inspirująca.

Jestem pewna, że szybko o tej książce zapomnę. Przeczytałam bardziej z wrodzonej przekory i niechęci do odkładania na półkę pozycji raz zaczętych. Historia Jessego Craiga, producenta filmowego, który czasy świetności ma za sobą i który próbuje przypomnieć o sobie, udając się (jak wielu jemu podobnych) na słynny festiwal w Cannes. Opowieść ani porywająca, ani tym bardziej...

Opowieść o chlaniu, przypadkowości życia i zwykłej, ludzkiej głupocie. Fabuła utkana jest misternie, opisana całkiem żywym językiem, a czyta się świetnie, choć niekoniecznie porywa. Czasy w niej inne, ale ten dystans czyni dziś tę lekturę ciekawszą.

Opowieść o chlaniu, przypadkowości życia i zwykłej, ludzkiej głupocie. Fabuła utkana jest misternie, opisana całkiem żywym językiem, a czyta się świetnie, choć niekoniecznie porywa. Czasy w niej inne, ale ten dystans czyni dziś tę lekturę ciekawszą.

Po wspaniałej "Lucy Crown" jestem zasmucona tak niskim poziomem. Powieść ni to romantyczna, ni to ukazująca coś istotnego. Trudno mi się czytało. Wydaje mi się, że Shawowi zabrakło pomysłu na kolejną książkę i wymyślił nieudaną historię dramatu mężczyzny, który zdradza żonę z 22-letnią dziennikarką, a którego dwudziestoletnia córka popełnia podobny błąd i ucieka ze starym pisarzem - kochankiem, wrogiem ojca. Konkluzja? Historia lubi się powtarzać. Nie znalazłam rzeczy godnych głębszych refleksji.

Po wspaniałej "Lucy Crown" jestem zasmucona tak niskim poziomem. Powieść ni to romantyczna, ni to ukazująca coś istotnego. Trudno mi się czytało. Wydaje mi się, że Shawowi zabrakło pomysłu na kolejną książkę i wymyślił nieudaną historię dramatu mężczyzny, który zdradza żonę z 22-letnią dziennikarką, a którego dwudziestoletnia córka popełnia podobny błąd i ucieka ze starym...

Przyjemna lektura na długie wieczory

Przyjemna lektura na długie wieczory

jak każda powieść Irwina Shawa dobrze się czyta

jak każda powieść Irwina Shawa dobrze się czyta

rok wydania 1993
Wydawnictwo "Książnica"
ISBN 83-85348-58-1

rok wydania 1993
Wydawnictwo "Książnica"
ISBN 83-85348-58-1

Przeczytałam niemal wszystkie książki Irwina Shaw, poza najbardziej chyba znaną Pogodą dla bogaczy. Lubię jego język. Zauważyłam, że pisarz ten był doskonały w zawiązywaniu akcji, budowaniu intrygi, początku powieści. W pasjonującej lekturze zwykle czekałam na nie mniej pasjonujące zakończenie, ale Shaw wyjątkowo chyba pisać zakończeń nie lubił, bo zwykle wychodziły mu dziwnie nijakie. Tak jest i z Wieczorem w Bizancjum. Piękna intryga na początek, pięknie odmalowany obraz starzejącego się reżysera, który przybywa do Cannes aby rozliczyć się ze swoją przeszłością i po raz ostatni poczuć jak to jest być na topie. Młoda dziewczyna, była miłość, rozrachunki z przeszłością, a wszystko w urodziwej scenerii wybrzeża Morza Śródziemnego. Przeczytać warto omijając nijakie zakończenie. Polecam szczególnie mężczyznom wchodzącym w jesień swojego życia, dzięki tej książce mogą zrozumieć, że przytrafia się to nie tylko im. :-)

Przeczytałam niemal wszystkie książki Irwina Shaw, poza najbardziej chyba znaną Pogodą dla bogaczy. Lubię jego język. Zauważyłam, że pisarz ten był doskonały w zawiązywaniu akcji, budowaniu intrygi, początku powieści. W pasjonującej lekturze zwykle czekałam na nie mniej pasjonujące zakończenie, ale Shaw wyjątkowo chyba pisać zakończeń nie lubił, bo zwykle wychodziły mu...

Jak na tego autora, słaba. Świat filmowy, z zupełnie innej już dla nas bajki. Zetlałe skandale, nie robią wrażenia na współczesnych kinomanach, którzy korzystają z portali plotkarskich, na temat gwiazd...a mi się zdarza.

Jak na tego autora, słaba. Świat filmowy, z zupełnie innej już dla nas bajki. Zetlałe skandale, nie robią wrażenia na współczesnych kinomanach, którzy korzystają z portali plotkarskich, na temat gwiazd...a mi się zdarza.