Mocno klasyczne sci-fi, choć mimo mojego uwielbienia dla gatunku, dużo miałem tu zgrzytów. Głównie językowych. Może kwestia tłumaczenia. Do rereadu za rok.

Mocno klasyczne sci-fi, choć mimo mojego uwielbienia dla gatunku, dużo miałem tu zgrzytów. Głównie językowych. Może kwestia tłumaczenia. Do rereadu za rok.

Mało inteligentna, napisana bez talentu, kompletnie niewiarygodna psychologicznie. Pisana przez nastolatka głupawa historia.

Mało inteligentna, napisana bez talentu, kompletnie niewiarygodna psychologicznie. Pisana przez nastolatka głupawa historia.

Zacznę od tego, że nie do końca wiem, jak ocenić tę książkę. Z jednej strony była dobrze napisana, zawarte w niej pomysły były często bardzo oryginalne, a jak wiadomo, obecnie ciężko trafić na coś, co nie będzie choćby tylko częściowo odtwórcze, a tu dodatkowo mamy przecież do czynienia z książką z 1971 roku. Z drugiej strony, fabuła mnie nie porwała, prawdę mówiąc, pod koniec popędzałam się, by jak najszybciej skończyć czytać i móc zabrać się za coś innego. Fabuła jest bowiem bardzo surrealistyczna, całość utrzymana jest w konwencji zbliżonej do snu, gdzie akcje niby wynikają jedna z drugiej, ale im dalej, tym trudniej odkryć między nimi związek i coraz bardziej wszystko się zmienia i miesza. Dużo tu paradoksów (zamierzonych),całość bardzo się gmatwa przez nieuporządkowane skoki w czasie i do połowy książki praktycznie nie wiadomo co jest punktem odniesienia dla minionych wydarzeń. Mimo, że potem dowiadujemy się o co chodzi, i tak ciężko się połapać w motywacjach. Nie wiem, czy to ja jestem za głupia, aby zrozumieć tę książkę, czy rzeczywiście autor przedobrzył i pozostawił czytelnika mocno skonfundowanego. Prawdę mówiąc, pod koniec nie chciało mi się już nawet skupiać na analizie przedstawionych złożonych wyjaśnień. Całość dobrze podsumowuje cytat: ,,Jestem pod działaniem narkotyków - pomyślał - I to wyjaśnia wszystko. Potem zdał sobie sprawę z niewystarczalności wytłumaczenia." (I nie, bohater nie był na prochach). Szczerze powiedziawszy, po opiniach innych użytkowników miałam w stosunku do ,,Bogów Wojny" o wiele wyższe oczekiwania. Jedyne co mogę powiedzieć, to że rzeczywiście jest to książka niepodobna chyba do żadnej innej, jaką miałam okazję przeczytać.

Znalazło się za to kilka fajnych cytatów:
,, - Ej! - krzyknął Corson. - Dajcie mi broń, cokolwiek.
- Masz mózg - stanowczo odpowiedział głos (...)."
,, Historia była tkaniną. Wojna była rozdarciem, a wojny zawziętymi kolcami rwącymi sukno historii, która zawsze albo przynajmniej do tej pory naprawiała się z biologicznym uporem (...)."

Zacznę od tego, że nie do końca wiem, jak ocenić tę książkę. Z jednej strony była dobrze napisana, zawarte w niej pomysły były często bardzo oryginalne, a jak wiadomo, obecnie ciężko trafić na coś, co nie będzie choćby tylko częściowo odtwórcze, a tu dodatkowo mamy przecież do czynienia z książką z 1971 roku. Z drugiej strony, fabuła mnie nie porwała, prawdę mówiąc, pod...

Zaletą powieści jest konsekwentnie poprowadzona, przemyślana fabuła. Autor wielokrotnie przenosi bohatera w czasie i przestrzeni, stopniowo odsłaniając przed czytelnikami swoje zamysły. Nie traci przy tym orientacji i nie gubi się w zawiłościach tych podróży. Co prawda, pewne konkretne rozwiązania wydają się nieco naciągane (kolekcja na wpół żywych piękności i sposób jej wykorzystania),ale pod względem fabularnym powieść broni się nieźle. Minus to przydługawe monologi wewnętrzne bohatera, w których Autor przedstawia własne wizje filozoficzne czy wręcz eschatologiczne. Jak na powieść liczącą 180 stron druku pojawia się ich stanowczo zbyt wiele.

Zaletą powieści jest konsekwentnie poprowadzona, przemyślana fabuła. Autor wielokrotnie przenosi bohatera w czasie i przestrzeni, stopniowo odsłaniając przed czytelnikami swoje zamysły. Nie traci przy tym orientacji i nie gubi się w zawiłościach tych podróży. Co prawda, pewne konkretne rozwiązania wydają się nieco naciągane (kolekcja na wpół żywych piękności i sposób jej...

Bardzo klasyczna powieść SF o naprawianiu świata, a nawet wszechświata dzięki możliwości przemieszczania się w czasie. Inteligentnie poprowadzona fabuła rozwiązująca kolejne tajemnice i odpowiedni stopień zagmatwania sprawiają, że lektura jest przyjemna i wciągająca.
Warto grzebiąc w antykwarycznych starociach zwrócić uwagę tę książkę, bo za kilka złotych, dla wielbiciela SF, satysfakcja gwarantowana.
No i jeszcze jeden smaczek - autor pochodzi znad Sekwany - a książek z SF francuską to w naszym kraju z świecą szukać. Nie tylko Anglosasi potrafią dobrze pisać fantastykę!

Bardzo klasyczna powieść SF o naprawianiu świata, a nawet wszechświata dzięki możliwości przemieszczania się w czasie. Inteligentnie poprowadzona fabuła rozwiązująca kolejne tajemnice i odpowiedni stopień zagmatwania sprawiają, że lektura jest przyjemna i wciągająca.
Warto grzebiąc w antykwarycznych starociach zwrócić uwagę tę książkę, bo za kilka złotych, dla wielbiciela...

powiem krótko: super

powiem krótko: super

Jest to jedna z moich ulubionych książek SF. Mało znana. Godna polecenia dla fanów prawdziwego SF.

Jest to jedna z moich ulubionych książek SF. Mało znana. Godna polecenia dla fanów prawdziwego SF.

Bardzo podobała mi się, fabuła wariacje z czasem możliwościami prawdopodobieństwa. Pochłonąłem tę książkę, a końcowe reakcje po książce no miło bardzo. Gorąco polecam

Bardzo podobała mi się, fabuła wariacje z czasem możliwościami prawdopodobieństwa. Pochłonąłem tę książkę, a końcowe reakcje po książce no miło bardzo. Gorąco polecam

Jest to jedna z perełek SF, którą łatwo można przegapić w potoku śmiecia.
Nadspodziewanie dobrze napisana, z dobrze pomyślaną fabułą i ciekawymi pomysłami. Tematem powieści jest Czas, jako narzędzie do walki z Wojną...
Godne polecenia.

Jest to jedna z perełek SF, którą łatwo można przegapić w potoku śmiecia.
Nadspodziewanie dobrze napisana, z dobrze pomyślaną fabułą i ciekawymi pomysłami. Tematem powieści jest Czas, jako narzędzie do walki z Wojną...
Godne polecenia.

Swojego czasu uważałem tą pozycję za jedno z najlepszych dzieł SF. Od tamtej pory minęło prawie 40 lat i przeczytałem wiele innych równie dobrych książek ale pomimo wszystko ta także warta jest polecenia.

Ziemia uwikłana jest w długoletnią wojnę z Imperium Urii ,pomimo setek lat trwających zmagań żadnej ze stron nie udaje się osiągnąć przewagi. Wtedy Ziemianie postanawiają wykorzystać Broń Ostateczną. Jest nią istota ,która z racji swoich morderczych właściwości nazywana jest po prostu Bestią. Wystarczy tylko jeden egzemplarz tego zabójczego gatunku dostarczyć na planetę przeciwnika a Bestia sama załatwi sprawę.
Tak właśnie zaczyna się książka. Ziemski krążownik Archimedes z ksenobiologiem George Corsonem na pokładzie ,który opiekuje się Bestią ma dostarczyć potwora na stołeczną planetę Urii. Jednak w kluczowym momencie Bestia wymyka się spod kontroli porywając ze sobą bohatera.
Od tego momentu George staje narzędziem w rękach Bogów Wojny władających czasem i przestrzenią.

Nota bene czy wykorzystanie zabójczej istoty jako broni nie kojarzy wam się ze znanym filmem? Mi osobiście bardzo.

Swojego czasu uważałem tą pozycję za jedno z najlepszych dzieł SF. Od tamtej pory minęło prawie 40 lat i przeczytałem wiele innych równie dobrych książek ale pomimo wszystko ta także warta jest polecenia.

Ziemia uwikłana jest w długoletnią wojnę z Imperium Urii ,pomimo setek lat trwających zmagań żadnej ze stron nie udaje się osiągnąć przewagi. Wtedy Ziemianie postanawiają...