Kawał naprawdę dobrego sf, niezbyt optymistyczna wizja przyszłości. Szczególne wrażenie zrobiła na mnie Nakręcana Dziewczyna.

Kawał naprawdę dobrego sf, niezbyt optymistyczna wizja przyszłości. Szczególne wrażenie zrobiła na mnie Nakręcana Dziewczyna.

Rewelacja! W zbiorze znajduje się kilka opowiadań, które są ze sobą w luźny a niektóre w ścisły sposób powiązane. Autor ma niesamowitą wyobraźnię, już naprawdę dawno nie czytałam czegoś równie dobrego, czyste sf w naprawdę dobrym stylu. Co prawda jest to sf o dystopii. Sf opisujący przyszłość w mrocznych barwach ale tak pokretnie, tak niesamowicie przedstawiony jest świat a niektóre opowiadania są nawet nowatorskie w swoich treściach. Moje ulubione opowiadanie to "Ludzie piasku i popiołu" no naprawdę wyobraźnia i polot autora to kosmos, coś czego już dawno nie czytałam, naprawdę prawdziwa uczta! Świat w nim przedstawiony jest już tak pokraczny i zmieniony, że aż dech zapiera! W pompie nr 6 z kolei dochodzi do degeneracji rasy ludzkiej jak w Wehikule czasu. Co istotne facet ma świetne pióro, dobrze się to czyta, pięknie pisze, po prostu się płynie przez treść, czyta się jednym tchem, naprawdę serdecznie polecam. Wszystkie opowiadania są dobre, a Nakrecana dziewczyna to osobny duży utwór i powinna być wydana osobno, dzięki czemu sama książka była by poreczniejsza i lepsza do trzymania w ręce. To jak dla mnie minus, oczywiście nie do autora, tylko do wydawcy, Maleńkie ofiary, Popna nr 6 i inne opowiadania powinny być razem, a Nakrecaną dziewczyna osobno. Teraz wydają te grubaśne tomiszczach, których ani się trzymać nie da i rozwalają się w rękach, nie ma to sensu. Sam autor to dla mnie odkrycie roku, a opowiadania jak i książka to cudo, polecam.

Rewelacja! W zbiorze znajduje się kilka opowiadań, które są ze sobą w luźny a niektóre w ścisły sposób powiązane. Autor ma niesamowitą wyobraźnię, już naprawdę dawno nie czytałam czegoś równie dobrego, czyste sf w naprawdę dobrym stylu. Co prawda jest to sf o dystopii. Sf opisujący przyszłość w mrocznych barwach ale tak pokretnie, tak niesamowicie przedstawiony jest świat...

Książka jest świetna ! Niesamowity jest świat, który stworzył autor, bogactwo różnych wątków, zależności, układów politycznych - psychologia postaci. W tym całym świecie tytułowa nakręcana dziewczyna. Wiele rzeczy jest wielowymiarowych. Książka stawia wiele pytań na które sami musimy sobie odpowiedzieć. Myślę, że złożonością dorównuje Diunie Herberta. Polecam !

Książka jest świetna ! Niesamowity jest świat, który stworzył autor, bogactwo różnych wątków, zależności, układów politycznych - psychologia postaci. W tym całym świecie tytułowa nakręcana dziewczyna. Wiele rzeczy jest wielowymiarowych. Książka stawia wiele pytań na które sami musimy sobie odpowiedzieć. Myślę, że złożonością dorównuje Diunie Herberta. Polecam !

Niesamowita, przytłaczająca wizja przyszłości, w której ludzie po wyczerpaniu naturalnych zasobów muszą walczyć o przetrwanie, wynajdując alternatywne źródła energii i sposoby pozyskiwania żywności. Cała powieść przesiąknięta jest pesymizmem, trudem walki o przetrwanie i nawarstwiającymi się intrygami, niemal czuć w niej duszne powietrze tajskiego miasta.

Niesamowita, przytłaczająca wizja przyszłości, w której ludzie po wyczerpaniu naturalnych zasobów muszą walczyć o przetrwanie, wynajdując alternatywne źródła energii i sposoby pozyskiwania żywności. Cała powieść przesiąknięta jest pesymizmem, trudem walki o przetrwanie i nawarstwiającymi się intrygami, niemal czuć w niej duszne powietrze tajskiego miasta.

Pierwsze, co się ciśnie na usta to fakt, że autor jest wybitny pod kątem światotwórstwa. Sypie jak z rękawa całymi konceptami na światy, które upycha bardzo sprawnie w małych formach jakimi są opowiadania, ale i doskonale jest w stanie je osadzić w powieści. Nakręcana dziewczyna jest dowodem na to, że potrafi prowadzić też długie, wielowątkowe fabuły, w których wszystko idealnie współgra ze sobą - bohaterowie, dynamika opowieści, świat. Co do samych opowiadań, to jak w każdej antologii bywają nierówne, od świetnych do takich, o których w ogóle się zastanawiam po co je napisano - opowiadanie o zabójstwie żony to była chyba jakaś wczesna wprawka pisarska i nie pasuje kompletnie do pozostałych elementów zbioru. Niemniej jednak naprawdę polecam. Mam nadzieję, że MAG wyda/dodrukuje też inne książki tego autora.

Pierwsze, co się ciśnie na usta to fakt, że autor jest wybitny pod kątem światotwórstwa. Sypie jak z rękawa całymi konceptami na światy, które upycha bardzo sprawnie w małych formach jakimi są opowiadania, ale i doskonale jest w stanie je osadzić w powieści. Nakręcana dziewczyna jest dowodem na to, że potrafi prowadzić też długie, wielowątkowe fabuły, w których wszystko...

Oczekiwałam powieści o przygodach ekipy hydraulików, a okazało się, że to brednie i fantasmagorie człowieka, który nie ma pojęcia o wodociągach i kanalizacji! Nikomu nie polecam tej książki! Jedynym jej walorem wydawała mi się kolorowa okładka, przedstawiająca osobliwy widok i chciałam nawet z tego powodu podnieść ocenę do dwóch gwiazdek, niemniej dłuższe wpatrywanie się w ilustrację spowodowało, że zebrało mi się na nudności! Nie wiem, co spowodowało ten efekt, niemniej nie chciałabym przeżyć tego po raz kolejny, toteż nigdy więcej nie sięgnę po tę książkę! Jeśli nie chcecie wymiotować i czuć rozczarowania, czytajcie lepiej podręczniki hydrauliki!

Oczekiwałam powieści o przygodach ekipy hydraulików, a okazało się, że to brednie i fantasmagorie człowieka, który nie ma pojęcia o wodociągach i kanalizacji! Nikomu nie polecam tej książki! Jedynym jej walorem wydawała mi się kolorowa okładka, przedstawiająca osobliwy widok i chciałam nawet z tego powodu podnieść ocenę do dwóch gwiazdek, niemniej dłuższe wpatrywanie się w...

Świetna książka, aczkolwiek świat w niej przedstawiony jest okrutny i bezwzględny, to jest dla Nas nadzieja...

Świetna książka, aczkolwiek świat w niej przedstawiony jest okrutny i bezwzględny, to jest dla Nas nadzieja...

Kiedy cywilizacja upada - może w jakiejś jej wersji wydarzyć się coś zbliżonego. Oby nie...

Kiedy cywilizacja upada - może w jakiejś jej wersji wydarzyć się coś zbliżonego. Oby nie...

Pesymistyczna, trochę mroczna i dystopijna wizja przyszłości, ale na pewno warta przeczytania.

Pesymistyczna, trochę mroczna i dystopijna wizja przyszłości, ale na pewno warta przeczytania.

Zbiór opowiadań oraz powieść. Ot, częsta wydawnicza formuła, by zauważonego, ale niepewnego komercyjnie pisarza przemycić do zbiorowej świadomości i sprawdzić czy się przyjmie na lokalnym rynku. Przed laty złapałem się na ten haczyk i w moim przypadku zakończyło się na straceniu zainteresowania jeszcze przed rozpoczęciem powieści, "Nakręcanej Dziewczyny", co już samo w sobie jest dosyć wymowne. Wymowne jest jednak także to, że wróciłem – ten kij ma dwa końce.

Kolejna próba po latach jasno obnażyła, że autor ma tą częstą przypadłość w zanudzeniu czytelnika. Jeśli czyni to jeszcze w ramach opowiadań to teoretycznie można go skreślić z miejsca, choć rzeczywistość nie jest szczęśliwie taka prosta. Pomimo sporych potknięć Bacigalupi potrafi pisać fantastykę naukową, która ma swoje autorskie piętno, czyli mocno ekologiczne ujęcie, a przy okazji dosyć surowy, brutalny i cyniczny charakter. To już coś.

"Maleńkich Ofiar" nie rozwijam w mojej opinii, bo to jedynie wprawka, którą można sprowadzić do puenty ostatniego akapitu. Od nich rozpoczyna się żonglerka kolejnymi konceptami splecionymi w jedną całość wrażliwością autora i proekologicznym piętnem. "Kieszeń Pełna Dharmy" ma absurdalnie cudowny koncept świadomości Dalaj Lamy przeniesionej do świata cyfrowego... co blokuje jej drogę reinkarnacji i co ma duże znaczenie polityczne. "Ludzie Piasku i Popiołu" grupę z przyszłości skąpanej w postapokaliptycznych barwach, która znajduje psa, kruchy relikt przystosowany do życia w świecie niezmąconym ingerencją człowieka. "Paszo" orientalne realia, w których protagonista musi zmierzyć się z powrotem w rodzinne strony i skrajnie tradycjonalistycznym dziadkiem uosabiającym radykalizm, przemoc i uprzedzenia poprzedniej epoki. Znajdzie się też miejsce dla opowieści o długowiecznym "Regulatorze", który ołowiem likwiduje mających odwagę do reprodukcji, trochę w zużytym już, surowym i brutalnym tonie a'la podkręcone męskie kino akcji i przemocy z lat '80. Będzie też groteskowa etiuda o "niechcący" zamordowanej żonie (co otwiera nowe możliwości) oraz tytułowa "Pompa nr 6", swego rodzaju wariacja "Idiokracji", w bardzo dużym uproszczeniu. Przewiną się też historie z uniwersum zawartej w tym zbiorze powieści, ale te stanowią największy balast w tej lekturze – męczący, nużący, niepotrzebny i nieudolnie wprowadzający do "Nakręcanej Dziewczyny". Zbiór opowiadań jest przez nie bardzo nierówny, dający satysfakcję bardziej jako kłębowisko pomysłów przelanych lepiej lub gorzej na kolejnych stronnicach. Jest tylko jeden przebłysk geniuszu i dobrego wykorzystania formuły opowiadania.

"Fletka" jest re-we-la-cyj-na. Przerażające realia, dziewczęta z ciałami zmienionymi w kruche instrumenty, ich przerażająca właścicielka z węszącym wiernie bulterierem. Wszystkie wyrzeczenia, trudy, ćwiczenia i terror znajdujące finał w spektakularnym debiucie, czyli mocno erotycznej sztuce, gdzie dwie młode siostry w artystycznym spektaklu grają na swoich ciałach-instrumentach. Do tej perwersji dochodzi do jeszcze motyw kanibalizmu oraz paralela fletki i jej pani. To może skrajnie łopatologiczna perwersja, ale w takich realiach autor okazuje się być najlepszym - gdy jedyną ucieczką zdaje się być tylko samobójstwo. Zakończenie zawieszone w czasie pozostawia czytelnika z satysfakcjonującym niezaspokojeniem.

Jeśli chodzi zaś o danie główne jakim niewątpliwie jest "Nakręcana Dziewczyna" to mam bardzo mieszany stosunek do zwycięzcy takich nagród jak Hugo, Nebula i Locus. Przede wszystkim przez bardzo długi czas lektura jest najzwyczajniej w świecie nieangażująca, bo autor nie sili się na żadne ekspozycje i zabiegi, by czytelnika wprowadzić w świat przedstawiony, a dodatkowo utrudniają tutaj wszystko nieprzystępne imiona postaci, w których kluczyłem bezmyślnie jak rzadko kiedy. Niestety to nie jest ten typ lektury, w której łącznie kropek byłoby w pełni satysfakcjonujące. Po pierwsze, wszystko zaziębia się zaskakująco zręcznie, ale i też późno. Po drugie, nie wynagradza tutaj czytelniczego wysiłku puenta.

Wykreowany świat w swoich założeniach jest prosty, ale bardzo charakterystyczny i egzotyczny. Już sam wybór izolacjonistycznej Tajlandii jako miejsca akcji jest ogromnym powiewem świeżości. Bacigalupi snuje wizje świata po katastrofie ekologicznej – upalnego, z nieustającym zagrożeniem ze strony podnoszących się wód i bezcennej żywności niszczonej przez choroby oraz szkodniki powstałe w wyniku zbyt śmiałej ingerencji ludzkości w genomy świata przyrody. Nie ma samochodów spalinowych, są za to rowery i megadonty oraz wszechobecna technologia sprężynowa. Walutę stanowią zużyte kalorie. "Porządkuje" to nieoczywisty podział kastowy, korupcja oraz przede w biotechnologiczne korporacje trzymające wszystkich w szachu modyfikowaną żywnością zdolną choć na kolejne kilkanaście upraw oprzeć się mutującym chorobom. W tym wszystkim jeszcze ona, tytułowa Nakręcana Dziewczyna, Nowy Człowiek, istota o stroboskopowych ruchach stworzona by służyć, przedstawiciel kasty bez duszy. To świat brutalny, bezlitosny, duszący beznadzieją i piekielnym gorącem, bez podziału na czerń i biel, konsekwentnie dążący do katastrofy – i aż szkoda, że rozwijany tak nieczytelnie.

Emocje pojawiają się z czasem. Zdrada wobec jednego z głównych bohaterów, motyw rodem a'la rape & revenge, następujący przewrót – to wszystko przykuwa do kart książki i aż szkoda, że nie udało się zaangażować czytelnika wcześniej. Wszystko przez długi czas jest najzwyczajniej w świecie zbyt bezosobowe, obce. Problem jest tutaj ewidentnie nie w pomyśle na książkę, lecz jej strukturę i narrację, a te elementy naprawić najtrudniej.

Posmak ogromnego niedosytu po lekturze, ale zostawiający z zainteresowaniem wobec innych lektur autora. Ten ma swój własny styl i wyraźną tematykę skupioną wokół fantastyki ekologicznej.

Zbiór opowiadań oraz powieść. Ot, częsta wydawnicza formuła, by zauważonego, ale niepewnego komercyjnie pisarza przemycić do zbiorowej świadomości i sprawdzić czy się przyjmie na lokalnym rynku. Przed laty złapałem się na ten haczyk i w moim przypadku zakończyło się na straceniu zainteresowania jeszcze przed rozpoczęciem powieści, "Nakręcanej Dziewczyny", co już samo w...