Piękna opowieść o życiu, miłości, dobroczynności, którą początkowo czyta się jak bajkę o Kopciuszku. Sielanka kończy się jednak szybko i wkracza brutalna rzeczywistość.

Piękna opowieść o życiu, miłości, dobroczynności, którą początkowo czyta się jak bajkę o Kopciuszku. Sielanka kończy się jednak szybko i wkracza brutalna rzeczywistość.

Przewrotna powieść autora „Pogody dla bogaczy”. Oto typowa szczęśliwa amerykańska rodzina z middle class z Nowego Jorku. Do tego jeszcze z aspiracjami – ojciec nauczyciel historii w szkole publicznej, matka posiada ambicje artystyczne. Mają troje dzieci – atrakcyjną starszą córkę, uzdolnionego muzycznie syna i sportowo - młodszą z dziewczyn. Pewnego dnia poznają bogatego człowieka, przyprowadzonego przez młodszą z córek, która odegnała od niego ulicznych opryszków. Oczywiście poszkodowany - Russell Hazen - nie okazuje się niewdzięcznikiem i odwdzięcza się rodzinie Strandów za ich pomoc i gościnę.
Dobroć wyświadczona Hazenowi i jego wdzięczność, niczym w jednej z powiastek filozoficznych, Woltera, obnażają prawdę o „szczęśliwej” rodzinie i panującej w niej relacjach. Autor pokazuje, że często widzimy to, co chcemy, a nie to co jest przed naszymi oczami. Odrzucamy dowody i poszlaki, które nie pasują do naszej wizji świata, poszczególnych osób i zdarzeń, wizji - którą sami sobie wykreowaliśmy. Wolimy być okłamywani i okłamywać samego siebie. I gdyby nie przypadek, a raczej seria zdarzeń nim wywołana, nigdy byśmy nie zdecydowali się na odkrycie prawdy.

Przewrotna powieść autora „Pogody dla bogaczy”. Oto typowa szczęśliwa amerykańska rodzina z middle class z Nowego Jorku. Do tego jeszcze z aspiracjami – ojciec nauczyciel historii w szkole publicznej, matka posiada ambicje artystyczne. Mają troje dzieci – atrakcyjną starszą córkę, uzdolnionego muzycznie syna i sportowo - młodszą z dziewczyn. Pewnego dnia poznają bogatego...

Irwin Shaw miał niesamowity dar do prostego pisania o sprawach często bardzo skomplikowanych, ale nader życiowych. Oryginalny i zachęcający tytuł, który odnosi się do Biblii wprowadza nas w historię, która rozwija się szybko i wciąga z każdą następną stroną. Jak to zawsze u Shaw'a, postacie są ciekawie napisane i mocno sprzeczne w relacjach między sobą. Podobało mi się zakończenie, które nadało charakter tej książce, gdyż czytając ją odczuwałem sielankowy nastrój, choć nie brakowało w niej wątków pełnych tajemnic i fałszu. Nie nudziłem się przez moment podczas czytania, podobnie jak w każdej poprzedniej jego książce.
Śmiało mógłbym dać 10, ale wtedy 'Pogoda dla bogaczy musiała by dostać 11

Irwin Shaw miał niesamowity dar do prostego pisania o sprawach często bardzo skomplikowanych, ale nader życiowych. Oryginalny i zachęcający tytuł, który odnosi się do Biblii wprowadza nas w historię, która rozwija się szybko i wciąga z każdą następną stroną. Jak to zawsze u Shaw'a, postacie są ciekawie napisane i mocno sprzeczne w relacjach między sobą. Podobało mi się...

Kolejna niezwykle życiowa opowieść odnosząca się do tego, co istotne, np. do siły więzi i tradycji rodzinnych. Opowieść o tym, że dobro wraca, tylko pojawia się pytanie: czy jesteśmy gotowi je przyjąć nie tracąc tego, co dotąd było istotne. Czy kochająca się rodzinka – dwoje nauczycieli i ich dzieci, przyjmując pod swój dach będącego w potrzebie może przypuszczać jakie zmiany spowoduje to w jej życiu? Czy wdzięczność bogatego prawnika będzie dla niej błogosławieństwem czy życiową próbą? Czy rodzina sprosta jej? Czy więzi i zasady okażą się dość silne, wystarczająco ważne dla wszystkich członków rodziny? Czy puentą tej powieści będą słowa: „Wszystko ma swoją cenę, która niekoniecznie musi odpowiadać wartości”? Na te pytania muszą sobie odpowiedzieć nie tylko bohaterowie powieści Pana Irwina Shawa, ale też czytelnik, który szybko staje się zaangażowanym uczestnikiem zdarzeń a nie tylko biernym obserwatorem.

Kolejna niezwykle życiowa opowieść odnosząca się do tego, co istotne, np. do siły więzi i tradycji rodzinnych. Opowieść o tym, że dobro wraca, tylko pojawia się pytanie: czy jesteśmy gotowi je przyjąć nie tracąc tego, co dotąd było istotne. Czy kochająca się rodzinka – dwoje nauczycieli i ich dzieci, przyjmując pod swój dach będącego w potrzebie może przypuszczać jakie...

Czytałam dawno temu, ale pamiętam, że była dobra. Mam ochotę na powtórkę. Wtedy nie wiedziałam, jak zinterpretować tytuł, a to jest cytat biblijny. Rzucać chleb na wody płynące, to znaczy, aby robić coś i nie oczekiwać nic w zamian, nie mieć potrzeby oglądania konsekwencji swojego dobrego czynu.

Czytałam dawno temu, ale pamiętam, że była dobra. Mam ochotę na powtórkę. Wtedy nie wiedziałam, jak zinterpretować tytuł, a to jest cytat biblijny. Rzucać chleb na wody płynące, to znaczy, aby robić coś i nie oczekiwać nic w zamian, nie mieć potrzeby oglądania konsekwencji swojego dobrego czynu.

Klasyczna amerykańska powieść psychologiczno-obyczajowa na temat ludzkiej egzystencji. Zderzenie życia zwykłej rodziny z pewnym bogaczem. Świetnie napisane i po części nadal aktualne.

Klasyczna amerykańska powieść psychologiczno-obyczajowa na temat ludzkiej egzystencji. Zderzenie życia zwykłej rodziny z pewnym bogaczem. Świetnie napisane i po części nadal aktualne.

Nie w stylu Shawa ale interesujàca bardziej wymagajaca lektura.

Nie w stylu Shawa ale interesujàca bardziej wymagajaca lektura.

Tak jak wszystkie książki tego autora warta przeczytania.

Tak jak wszystkie książki tego autora warta przeczytania.

podobało mi się, acz ostatnie strony jakby pisane na czas. Czasem żyjemy i wydaje mam się, że wszystko jest idealnie, chociaż brakuje nam wielu rzeczy. Nagle pojawiają się pieniądze, lepsze perspektywy. I wychodzą na jaw sekrety spod dywanu. I co gorsze, pieniądze szczęścia nie dają!

podobało mi się, acz ostatnie strony jakby pisane na czas. Czasem żyjemy i wydaje mam się, że wszystko jest idealnie, chociaż brakuje nam wielu rzeczy. Nagle pojawiają się pieniądze, lepsze perspektywy. I wychodzą na jaw sekrety spod dywanu. I co gorsze, pieniądze szczęścia nie dają!

Po przeczytaniu książek „Pogoda dla bogaczy” i „Szus” bez zastanowienia zacząłem czytać kolejną – „Chleb na wody płynące”. Książka nowsza. Bliższa współczesności. No i niestety nie udało się. Skucha. O ile pomysł na książkę, choć przewidywalny od początku do końca, był nawet dobry, o tyle wykonanie już niekoniecznie. Wierzyć mi się nie chce, że to ten sam autor. To co wchłonęło mnie na długie godziny czytania w poprzednich książkach, w tej było tragiczne. Intryga – zerowa. Dialogi i sposób prowadzenia konwersacji drewniany, sztuczny czasem dziecinny. Wszystko potwornie rozciągnięte, rozwleczone, rozpaćkane jak w noweli brazylijskiej.

Po przeczytaniu książek „Pogoda dla bogaczy” i „Szus” bez zastanowienia zacząłem czytać kolejną – „Chleb na wody płynące”. Książka nowsza. Bliższa współczesności. No i niestety nie udało się. Skucha. O ile pomysł na książkę, choć przewidywalny od początku do końca, był nawet dobry, o tyle wykonanie już niekoniecznie. Wierzyć mi się nie chce, że to ten sam autor. To co...