Zeszytowe wydania Wydawnictwa Iskier serii fantastyki naukowej ciąg dalszy za sprawą Ołgi Łarionowej i jej zbioru opowiadań Wróć po swego Stora. Uwielbiam starą dobra fantastykę sprzed wielu lat, która ma swój klimat i urok. Dlatego sięgnąłem po trochę mi znaną z widzenia, ale nie czytania autorkę spodziewając się dobrych opowiadań. Zaciekawiony tym co otrzymam zacząłem czytać.

Wróć po swego Stora - opowiadanie pierwsze z ciekawą koncepcją dotyczącą pisarzy z przyszłości, lecz zaczynającą się po prostu zwyczajnie od pracy bohatera. Po jakimś czasie wkradają się niezwykłe wydarzenia i pojawia się fantastyka w tym utworze. Pomysł był ciekawy i można było wycisnąć więcej niż dostałem. Opowiadanie z ciekawym pomysłem, lecz nie brakuje przemyśleń bohatera i niewielkiej niespodzianki jaka dostajemy od autorki jaka dostajemy. Czyta się dobrze, bez problemu, akcja rozwija się w średnim tempie, ale fabuła nie nudzi w czasie czytania. Może koncept jest ciekawy, ale za sprawą opisów i przemyśleń wkrada się zwolnienie wydarzeń, chociaż finał opowiadania jest dobry i ciekawy. Mimo wszystko wciągnęła mnie fabuła i przyjemnie się czytało.
Jałowa planeta - kolejne opowiadanie wykorzystujące koncept badania odkrytej planety przez wysłany na nią statek kosmiczny. Autorka wykorzystując fantastykę kreśli obraz społeczeństwa i jej kultury, lecz ukazuje problemy jakie wynikają z obserwacji. Dobry pomysł wykorzystujący wątek kontaktu i jego skutków. Jednak mimo pewnych ciekawych aspektów miałem wrażenie, że gdzieś już w innych opowiadaniach spotkałem podobny temat. W innych książkach lub zbiorach opowiadań. Autorki pisze przystępnie i dlatego dobrze czyta się. Sama fabuła może nie jest odkrywcza i czasami miałem wrażenie, że z łatwością nieraz odgaduje co będzie dalej. Opowiadanie posiada szybką akcję i wydarzenia toczące się żwawym tempem. Dlatego nie nudziłem się i mimo, że z łatwością mogłem odgadnąć nieraz co wydarzy się, to sama historia wciągnęła mnie i bawiłem się przy nim dobrze.

Książka Wróć po swego Stora jest zbiorem dwóch opowiadań fantastycznych, które zrobiły na mnie miłe wrażenie. Może nie są najlepsze jak chciałem dostać, to wykorzystując pewne schematy lub koncepcje poradziła sobie autorka w stworzeniu dobrych opowiadań. Wróć po swego Stora posiada pewny twist zmieniający wszystko i dlatego mimo pewnych niedociągnięć wypada tak dobrze. Sam pomysł był ciekawy na odkrycie prawdy jeśli chodzi o bohatera i jego poszukiwania. Wszystko dopełnia finał i odkrycie prawdy przez nas jeżeli chodzi o świat stworzony przez autorkę. Drugie opowiadanie porusza koncept przybycia statku na odkrytą planetę i jej badanie pod każdym kątem. Pomysł eksploatowany wielokrotnie przez innych, ale w tym przypadku chodzi bardziej o pokazanie skutków pojawienia się na planecie z każdej strony. Wykonanie jest dobre, wciągające i ciekawe. Spodziewałem się bardzo dobrego finału, który podkreśliłby wszystko i dopełnił. Nie wywarł na mnie większego wrażenia czego żałuje, lecz również nie był zły na tyle, aby pozostawić po sobie niesmak. Poprawne zakończenie jakiego można się było spodziewać. Oba zawarte tutaj opowiadania jak wspominałem miały ciekawy pomysł, zawierają przemyślenia i odnoszą się do innych koncepcji, lecz każde z nich ma swoje niuanse mogące czasami rzucać się w oczy. Jednak fabuła i bohaterowie uwikłani w różne przygody są na tyle wciągające, że same opowiadania czyta się świetnie.

Książka Wróć po swego Stora jest zbiorem opowiadań fantastycznych, przy którym można spędzić chwilkę czasu. Autorka postawiła w nich na sprawdzone koncepcje, ale w taki sposób, że mimo tego czyta się wszystko szybko i przyjemnie. Sięgając po nie znaną mi jeszcze autorkę, z którą spotkałem się kiedyś, ale nic jeszcze nie czytałem jej autorstwa. Pierwsza moja książka jest zbiorem opowiadań, przy którym mimo wszystko bawiłem się dobrze i miło spędziłem czas. Nie wiedziałem czego spodziewać się po opowiadaniach, lecz nie zawiodłem się i otrzymałem przygodowo fantastyczne historie na wieczór do przeczytania. Z zeszytowej serii Wydawnictwa Iskier trafiła do mnie dobra pozycja, lekka, przyjemna, przystępnie napisana i wciągająca. Ciekawy jestem innych jej książek, opowiadań lub zbiorów opowiadań jakie ukazały się kiedyś u nas. Dlatego mimo wszystko chętnie sięgnę po coś jeszcze autorki jak będę miał możliwość, lecz nie będę szukać na siłę.

Zeszytowe wydania Wydawnictwa Iskier serii fantastyki naukowej ciąg dalszy za sprawą Ołgi Łarionowej i jej zbioru opowiadań Wróć po swego Stora. Uwielbiam starą dobra fantastykę sprzed wielu lat, która ma swój klimat i urok. Dlatego sięgnąłem po trochę mi znaną z widzenia, ale nie czytania autorkę spodziewając się dobrych opowiadań. Zaciekawiony tym co otrzymam zacząłem...

Pierwsze nastoletnie, jeszcze w szkole podstawowej, spotkania z fantastyka. Zachęciły mnie do polubienia tego gatunku.

Pierwsze nastoletnie, jeszcze w szkole podstawowej, spotkania z fantastyka. Zachęciły mnie do polubienia tego gatunku.

Przyjemne, dobrze przemyślane, z dobrym zakończeniem, dwa krótkie opowiadania - takie na raz.
Książkoholikom może przypaść do gustu zwłaszcza pierwsze, tytułowe, z racji tego, że głównym bohaterem jest pisarz, który jest w trakcie pisania swej książki. No ale nie ma reguły.
Ogólnie polecam na odmóżdżenie.

Przyjemne, dobrze przemyślane, z dobrym zakończeniem, dwa krótkie opowiadania - takie na raz.
Książkoholikom może przypaść do gustu zwłaszcza pierwsze, tytułowe, z racji tego, że głównym bohaterem jest pisarz, który jest w trakcie pisania swej książki. No ale nie ma reguły.
Ogólnie polecam na odmóżdżenie.

Umiarkowanie interesujące.

Umiarkowanie interesujące.