Łauuu... Niezwykła rzecz. Bardzo bogata w Słowa oraz emocje. Pełna muzyki, tańca, opery, teatru, podróży i poezji.
A jednocześnie to niezwykła opowieść o ponad czterdziestu latach życia pewnej kobiety. Wyjątkowo uzdolnionego dziecka, baletnicy, a z czasem cenionego naukowca.
Również autorka nie jest typową pisarką obyczajówek...
Naprawdę warto!

Łauuu... Niezwykła rzecz. Bardzo bogata w Słowa oraz emocje. Pełna muzyki, tańca, opery, teatru, podróży i poezji.
A jednocześnie to niezwykła opowieść o ponad czterdziestu latach życia pewnej kobiety. Wyjątkowo uzdolnionego dziecka, baletnicy, a z czasem cenionego naukowca.
Również autorka nie jest typową pisarką obyczajówek...
Naprawdę warto!

http://kasandra-85.blogspot.com/2011/11/byam-biaa-roza-krystyna-falinska.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2011/11/byam-biaa-roza-krystyna-falinska.html

Nie tylko moi rodzice marzyli o tym, by ich dzieci były wykształcone, kulturalne a przede wszystkim zdrowe. Jest to życiowy cel wielu dorosłych myślących poważnie o rodzinie. Wykształcenie bowiem kiedyś zapewniało świetlaną przyszłość. Teraz wygląda to trochę inaczej, ale i tak nauka odgrywa dużą rolę w naszym życiu. I wciąż tak samo nas fascynuje, chociaż nie wszyscy jesteśmy pasjonatami matematyki, fizyki czy biologii.

Róża, główna bohaterka książki i jej narratorka, od dzieciństwa zajmowała się baletem i kochała to, jednak z wiekiem coraz bardziej pochłaniała ją nauka, szczególnie biologia i jej działy: genetyka, botanika, ewolucja. I tak, pomimo starań jej choreografów, mając świetne wyniki matury, poszła na wymarzone studia.

Jak często powtarza w powieści, po skończeniu osiemnastu lat, jej życie nie było już tak proste jak wcześniej. Krucha i delikatna dziewczyna musiała zmierzyć się z brutalną, komunistyczną rzeczywistością, gdzie władze pamiętały o jej przyjaźniach z przedstawicielami narodu żydowskiego i nie miała żadnej taryfy ulgowej. Przez to właśnie straciła pierwszego męża, zesłanego na Syberię za pochodzenie. Zaraz po tym wydarzeniu musiała wziąć się w garść i zapracować na swoją przyszłą karierę naukową - nie wyobrażała sobie innej pracy jak na uczelni, mając możliwość badania nurtujących ją zagadnień biologicznych.

Minęło dwadzieścia lat, Róża dawno już wyszła po raz drugi za mąż, jeździ na sympozja naukowe na całym świecie i jest szczęśliwa, a przynajmniej zadowolona z tego co osiągnęła. Nie ma wprawdzie domu, do którego uwielbiałaby wracać, ale jej życie jest w pewnym sensie ustabilizowane. Nauka i przyjaciele – których złośliwie nazywa się Elitarnym Kolektywem – to wszystko, co czyni ją szczęśliwą. A jednak, spokój przerywa dźwięk telefonu i ten głos, tak miły jej uszom, tak znany i kochany…

Czytając opis tej książki, spodziewałam się zdecydowanie innej fabuły. Czekałam na choćby słowo o tym eksperymencie na grupie utalentowanych dzieci, które kształcono tak wszechstronnie. Nie doczekałam się. Nie wiem w ogóle, skąd taki pomysł. Jednak nie umniejsza to lekturze, którą czytało się dość szybko i przyjemnie, a która czasami przypominała jakąś mityczną opowieść. Baśń, ponieważ niektóre epizody z życia Róży były wręcz nie z tej ziemi (a przynajmniej tak niebiańsko opisane),ale – książki takie mają być, mają odrywać od szarej rzeczywistości.

Tak właśnie odbieram tę powieść, miły przerywnik między poważniejszymi lekturami, bo chociaż tematy podjęte w „Byłam Białą Różą” są jak najbardziej poważne, to ich przedstawienie jest już zdecydowanie mniej pompatyczne, co się autorce chwali. Doktoraty, habilitacje, cuda wianki… w to wszystko wplecione są uczucia i emocje bohaterów, a szczególnie Róży, która wsiąknęła doszczętnie w świat nauki. Dzięki czemu mamy szersze pojęcie o życiu naukowców kiedyś i teraz.

Ale i świat artystyczny upomina się o uwagę baletnicy i jej kolegów, więc w książce nie brakuje opisów przedstawień baletowych, oper i koncertów, a także ich recenzji. Elitarny Kolektyw razem ze swym ulubionym księdzem Maciejem odwiedza teatry i opery całego świata, podróżuje po Europie, gdy już opada Żelazna Kurtyna. Z tych relacji poznajemy wiele ciekawych miejsc i widzimy, jak bardzo ci ludzie się wspierają, co to znaczy prawdziwa przyjaźń. A Róża jest oczkiem w głowie wszystkich, bo ją życie doświadcza bardzo dotkliwie a ona zamiast uciekać od zła, cierpi pogrążając się w nim.

Róża to nie bezbronna i bezwolna Mary Sue, jak myślałam na początku, ale kobieta, która żyje według swoich własnych zasad i bywa bezwzględna. Dlatego też powieść „Byłam Białą Różą” nie jest tylko bezbarwnym opisem perfekcyjnego życia pani naukowiec, ale historią niespełnionych miłości, dążenia po trupach do celu i budowania szczęścia na cierpieniu. Jest w niej coś z cygańskich opowieści, pełnych barw, czasem erotyzmu a przede wszystkim łapania ulotnego szczęścia.

Powieść Krystyny Falińskiej to poruszająca historia wieloletnich zmagań Róży i jej przyjaciół z życiem, od momentu rozkwitu – pełnej akrobacji baletowych młodości aż do czasów późnej starości. Jednak pomimo chorób, ciągłych rozstań, mijającego czasu i popełnionych błędów ten Elitarny Kolektyw nie zapomniał, co jest w życiu najważniejsze: prawdziwa miłość i przyjaźń. I to jest właśnie najbardziej budujące w tej powieści.

Nie tylko moi rodzice marzyli o tym, by ich dzieci były wykształcone, kulturalne a przede wszystkim zdrowe. Jest to życiowy cel wielu dorosłych myślących poważnie o rodzinie. Wykształcenie bowiem kiedyś zapewniało świetlaną przyszłość. Teraz wygląda to trochę inaczej, ale i tak nauka odgrywa dużą rolę w naszym życiu. I wciąż tak samo nas fascynuje, chociaż nie wszyscy...

Im większy trud włożony tym większa satysfakcja.
Przykładem tego może być książka „ Byłam Białą Różą” Krystyny Falińskiej. Początek był dramatyczny. Nie mogłam się kompletnie połapać w fabule, nie wiedziałam, co dzieje się w chwili obecnej a co jest jedynie wspomnieniem dawnych czasów. Wydawało mi się, że nie ma w tym żadnej logiki, co jednocześnie ogromnie dziwiło biorąc powag uwagę fakt, ze autorką jest pani profesor. Po kim jak, po kim, ale po profesorze akademickim można się spodziewać zwięzłości i sekwencji. Zacisnęłam jednak wargi i brnęłam dalej. W zamian za to dostałam piękną opowieść o miłości, poszukiwaniu siebie, przyjaźni, podróżach i bogactwie sztuki. Świat oczami głównej bohaterki jest pełen kolorów i zapachów, a to zawsze dodaje uroku.
Dzięki temu, że musiałam się bardziej skupić na lekturze by jak najlepiej orientować się w rozwoju sytuacji mogłam docenić ja dużo pracy autorka włożyła w wykreowanie postaci, w opisy miejsc i zdarzeń. Czytelnik poznaje bohaterów z różnych punktów widzenia, co w pewien sposób wpływa na wzmocnienie więzi, przywiązanie się.
Styl pani Falińskiej jest niepowtarzalny. Można go porównać do zamku, który trzeba zdobyć, kiedy już się to zrobi można urządzać bal.
Spróbujcie, bo warto.

P.S To zdecydowanie jedna z lepszych okładek wydawnictwa. Subtelna, niepozorna gdzie piękno dostrzega się dopiero po chwili dokładnego wpatrzenia się.

Im większy trud włożony tym większa satysfakcja.
Przykładem tego może być książka „ Byłam Białą Różą” Krystyny Falińskiej. Początek był dramatyczny. Nie mogłam się kompletnie połapać w fabule, nie wiedziałam, co dzieje się w chwili obecnej a co jest jedynie wspomnieniem dawnych czasów. Wydawało mi się, że nie ma w tym żadnej logiki, co jednocześnie ogromnie dziwiło biorąc...

Jestem pod wrażeniem!!!
"Byłam Białą Różą" to pierwsza książka Krystyny Falińskiej jaką było mi dane przeczytać. Mam jednak nadzieję, że nie ostatnią. Książka dość trudna, bardzo wnikliwa...ale zarazem wzruszająca....
Autorka jest niezwykle wykształconą osobą, inteligentną to czuć na kartach książki. Widać, że podróże, które są zawarte w powieści, nie są opisane tylko z przypadkowego przewodnika, to podróże, które przynajmniej częściowo pani Krystyna odbyła, lub też zamierza to zrobić, będąc wspaniale przygotowaną.
Ma się wrażenie jakby autorka nas przeniosła w miejsca, które rewelacyjnie i szczegółowo opisuje.

Eksperymentalna grupa dzieci uzdolnionych zwana Elitarnym Kolektywem, to osoby bardzo uzdolnione w różnych kierunkach, oddane pod opiekę Księdza Macieja. Do takiej grupy należy tytułowa bohaterka Róża. Utalentowana, ale zarazem bardzo uparta osoba, która pobierała wykształcenie muzyczne, ścisłe i baletowe. To zadecydowało, że żyła zawsze w dwóch światach : artystycznym i naukowym.
Róża wybrała druga drogę, naukową, dla nauki zrezygnowała z prawdziwej miłości. Pięła się do góry po szczeblach kariery. Robiła to z ogromną satysfakcją i choć kobietom nie było łatwo, ona dążyła prosto do celu.
Jednak jak każdy z nas szukała szczęścia, ciepła i miłości...nie zawsze jej wybór był dobry, czasem nawet ryzykowny ...
"...Kiedyś Stwórca pokroił miliony jabłek i rozrzucił. Od tamtego czasu ludzie szukają swojej drugiej połówki, rzadko skutecznie. Dlatego szczęście jest limitowane..."
Należała do kobiet, którym nie brakowało męskiego towarzystwa, ona jednak, tak prawdziwie i do końca jego dni, kochała tylko jedną osobę...
" Wieloletnia przyjaźń także jest miłością - i to pełniejszą niż każda inna"
Zawsze przy sobie miała przyjaciół, którzy byli wtedy gdy tego oczekiwała lub też ich potrzebowała: Ksiądz Maciej, przyjaciółka Tina, Janek, Wojtek...
Wiele osób w życiu skrzywdziła, wielu przeżyła.... nie zawsze umiała się z takim planem zdarzeń pogodzić...
"...Róża traktuje swoje zachowanie, jakby było najnormalniejsze w świecie: rzuca, zdradza, wraca i realizuje swoje cele..."
Róża jednak nie znalazła tego czego szukała przez całe życie nie miała swego miejsca na Ziemi......odważę się napisać, że była osobą samotną...nie licząc tych kilku szczęśliwych chwil...

Muszę przyznać, że jestem zaskoczona tym iż na 287 stronach znalazło się miejsce na kilkadziesiąt lat wydarzeń, wielu podróży, wspaniałych wspomnień, czy też wielu odwiedzin w teatrach, operach, kinach czy też innych wspaniałych instytucji w zależności od aktualnego roku.
"Byłam Białą Różą" jest napisana w fantastyczny i piękny sposób. Powieść jest niesamowita, zawiera mnóstwo pięknych sentencji, przemyśleń, fraszek i wierszy. Wszystko rewelacyjnie wkomponowane.

Jest warta przeczytania ...
Oczywiście powieść Krystyny Falińskiej jak najbardziej polecam. Książka jest rewelacyjna i koniecznie powinni przeczytać ją miłośnicy przyrody, podróży, czy też osoby ceniące artystów.

Jestem pod wrażeniem!!!
"Byłam Białą Różą" to pierwsza książka Krystyny Falińskiej jaką było mi dane przeczytać. Mam jednak nadzieję, że nie ostatnią. Książka dość trudna, bardzo wnikliwa...ale zarazem wzruszająca....
Autorka jest niezwykle wykształconą osobą, inteligentną to czuć na kartach książki. Widać, że podróże, które są zawarte w powieści, nie są opisane tylko z...