O pisarskim stylu Hemingwaya zwykło się mówić, że treść zawarta w słowach to czubek góry lodowej.
Najważniejsze w tekstach Hemingwaya są relacje. Hemingway wierzył, iż jego twórczość ma budować mosty pomiędzy ludzkością.
Dużo w nich śmierci, ale to nieodłączna część życia i twórczości Hemingwaya. Niejednokrotnie sam otarł się o śmierć: w 1918 na froncie włoskim został ciężko ranny, dziesięć lat później jego ojciec popełnił samobójstwo, a on sam skłonności do samodestrukcji miał wpisane w genach. Podobnie jak rodzeństwo chorował na hemochromatozą objawiającą się zmianami osobowości i zaburzeniami pamięci. Pod koniec życia zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i silną depresją, która doprowadziła go do samobójstwa.
Śmierć w opowiadaniach Hemingwaya dotyka jednostek, ale jednocześnie jest upadkiem kultury, świata, którego reprezentowały. Samobójstwo Indianina w "Obozie indiańskim" to akt rozpaczy mężczyzny bezradnego w obliczu cierpień ciężarnej żony, której pomagają przy porodzie biali mężczyźni wezwani na pomoc. Jego śmierć to symboliczny bunt przeciw dominacji białego człowieka przejmującego terytorium i obszary egzystencji będące od lat częścią indiańskiej kultury.

W opowiadaniach ukrywa się zazwyczaj drugie dno, które czytając tekst w oderwaniu od czasów, w których pisał i żył, trudno dostrzec.
Oszczędna poetyka oparta na rzeczownikach, przeszyta niedopowiedzeniami, pozbawiona dekoracji i ckliwej emocjonalności - to styl charakterystyczny dla opowiadań Hemingway.
Dla cierpliwych i dojrzałych czytelników. Dla innych zmarnowany czas.

O pisarskim stylu Hemingwaya zwykło się mówić, że treść zawarta w słowach to czubek góry lodowej.
Najważniejsze w tekstach Hemingwaya są relacje. Hemingway wierzył, iż jego twórczość ma budować mosty pomiędzy ludzkością.
Dużo w nich śmierci, ale to nieodłączna część życia i twórczości Hemingwaya. Niejednokrotnie sam otarł się o śmierć: w 1918 na froncie włoskim został...

Uwielbiałam Hemingwaya - czytałam wszystko co wpadło mi w ręce. Teraz po latach wróciłam do opowiadań. I z perspektywy widzę, że dobre są powroty - przynajmniej w literaturze:) Warto do nich sięgać, bo człowiek przypomina sobie po co czyta. Polecam.

Uwielbiałam Hemingwaya - czytałam wszystko co wpadło mi w ręce. Teraz po latach wróciłam do opowiadań. I z perspektywy widzę, że dobre są powroty - przynajmniej w literaturze:) Warto do nich sięgać, bo człowiek przypomina sobie po co czyta. Polecam.

Opowiadania o dupie Maryni. Dobrze się czyta, ale nic szczególnego tutaj nie ma.

Opowiadania o dupie Maryni. Dobrze się czyta, ale nic szczególnego tutaj nie ma.