Lektura bardzo zgrabna, przyjemna. W odczuciu znacznie bardziej jak konwersacja z przyjacielem, niż książka. Strony przewracają się same, a wraz z ich biegiem lepiej poznajemy autora - zarówno pod kątem życiorysu, jak i przemyśleń.

Dobra odskocznia pomiędzy cięższymi tytułami.

Lektura bardzo zgrabna, przyjemna. W odczuciu znacznie bardziej jak konwersacja z przyjacielem, niż książka. Strony przewracają się same, a wraz z ich biegiem lepiej poznajemy autora - zarówno pod kątem życiorysu, jak i przemyśleń.

Dobra odskocznia pomiędzy cięższymi tytułami.

Niezupełnie tego się spodziewałam po tej książeczce, bo sądziłam, że zdobędę szerszą wiedzę o faktach z życia Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, a otrzymałam - owszem ciekawy - zbiór jego krótkich esejów na różnorodne tematy, jak: dzieciństwo, rodzina i przyjaciele, nauczyciele, historia, literatura i sztuka, odwaga (cywilna i bitewna),wiara, nadzieja i miłość, samotność, zagadnienia sprawiedliwości i kary śmierci... to tylko niektóre z poruszonych zagadnień. Warto przeczytać.

Niezupełnie tego się spodziewałam po tej książeczce, bo sądziłam, że zdobędę szerszą wiedzę o faktach z życia Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, a otrzymałam - owszem ciekawy - zbiór jego krótkich esejów na różnorodne tematy, jak: dzieciństwo, rodzina i przyjaciele, nauczyciele, historia, literatura i sztuka, odwaga (cywilna i bitewna),wiara, nadzieja i miłość, samotność,...

Nie tego spodziewałam się po tej autobiografii. Wyjątkowo lakoniczna, nie ma w niej nic, czego bym już nie wiedziała. No i styl jakiś taki dziwny - szkolny, jakby nie pisarz a licealista to pisał.

Książka, właściwie książeczka, jest niewielka, liczy 140 stron i jest małego formatu.

Nie tego spodziewałam się po tej autobiografii. Wyjątkowo lakoniczna, nie ma w niej nic, czego bym już nie wiedziała. No i styl jakiś taki dziwny - szkolny, jakby nie pisarz a licealista to pisał.

Książka, właściwie książeczka, jest niewielka, liczy 140 stron i jest małego formatu.

Wszystko dobrze, ale bez przesady.

To tak naprawdę nawet nie jest książka autorstwa GHG. To zbiór jego wypowiedzi, wybranych i opracowanych przez prof. Włodzimierza Boleckiego z dwóch źródeł: dokumentalnego filmu "Rozważania o cnotach" (1998) oraz z "Rozmów w Neapolu" (2000).

Książeczka dobra dla licealistów, ew. dla studentów polonistyki. GHG jest dlań często autorem jednej książki - "Innego świata", zazwyczaj nie znają ani jego opowiadań, ani tym bardziej "Dziennika pisanego nocą". Być może ta pozycja mogłaby zachęcić do zainteresowania się całokształtem twórczości jednego z najwybitniejszych polskich prozaików.

A nigdy nie był on zbyt skory do opowiadania o sobie. Także tutaj nie znajdziemy wielu informacji tego typu. To przede wszystkim lakoniczne uwagi na różnorodne tematy: dzieciństwo, dom, rodzina, nauczyciele i przyjaciele, historia, literatura i sztuka, miasta (źle czuł się w dużych),odwaga (cywilna i bitewna),problem zła, wiara, nadzieja i miłość, samotność, zagadnienia sprawiedliwości i kary śmierci, itp.

Momentami widzimy powtórzenia, to znowu zaprzeczenia. Na przykład raz GHG twierdzi, że "Włosi są nadzwyczaj gościnni i mają bardzo otwarty, serdeczny stosunek do cudzoziemców" (71),a chwilę potem, że "wszystko dla mnie jako emigranta i antykomunisty było po prostu zamknięte" (82). Ten ostatni motyw powraca bodaj kilka razy. Polemizował z tym swego czasu Roberto Salvadori, pisząc, że: "Wizja Herlinga-Grudzińskiego jest krzywym zwierciadłem, karykaturą Włoch". Ot, patriotyzm zobowiązuje, a prawda zapewne leży pośrodku.

Lektura to korzystna, ale każdy, kto pokochał dzieło GHG, wielu ciekawostek tu nie znajdzie. W każdym razie polecam, krótkie toto i przyjemne.

Wszystko dobrze, ale bez przesady.

To tak naprawdę nawet nie jest książka autorstwa GHG. To zbiór jego wypowiedzi, wybranych i opracowanych przez prof. Włodzimierza Boleckiego z dwóch źródeł: dokumentalnego filmu "Rozważania o cnotach" (1998) oraz z "Rozmów w Neapolu" (2000).

Książeczka dobra dla licealistów, ew. dla studentów polonistyki. GHG jest dlań często autorem...

To nie jest biografia, dzięki której poczujemy, że świetnie poznaliśmy sylwetkę Gustawa Herlinga- Grudzińskiego. Żeby go naprawdę poznac to trzeba przeczytac zarówno ,,Inny świat", jak i ,,Dziennik pisany nocą". Książka to zbiór krótkich esejów, które w jakiś sposób łączą się z bigrafią autora i w ten sposób możemy poznac jakąś jej częśc. Uważam, że to lekutra zdecydowanie dla każdego.

To nie jest biografia, dzięki której poczujemy, że świetnie poznaliśmy sylwetkę Gustawa Herlinga- Grudzińskiego. Żeby go naprawdę poznac to trzeba przeczytac zarówno ,,Inny świat", jak i ,,Dziennik pisany nocą". Książka to zbiór krótkich esejów, które w jakiś sposób łączą się z bigrafią autora i w ten sposób możemy poznac jakąś jej częśc. Uważam, że to lekutra zdecydowanie...